شهر و عدالت فضایی؛ تحلیلی بر پراکنش شاخص های توسعه پایدار در عدالت فضایی شهر: مطالعه موردی مناطق شهر شیراز (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
گسترش شهرنشینی و مسائل و مشکلات خاص زندگی شهری، بیش از پیش ضرورت توجه همه جانبه به راهبردهای سودمند برای بهینه سازی زندگی ساکنان شهرها را الزام ساخته است. در این راستا مفهوم توسعه پایدار شهری به عنوان یک چارچوب مفهومی وسیع در راستای دستیابی به رشد اقتصادی و تأمین عدالت اجتماعی حرکت می کند. هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی توسعه یافتگی شهر شیراز از نظر معیارهای توسعه پایدار شهری "زیست محیطی، بهداشتی درمانی، خدمات شهری و فرهنگی" در غالب 36 شاخص می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی می باشد. جهت تحلیل، ابتدا داده ها استانداردسازی شده و در نهایت با بهره گیری از روش موریس مناطق یازدهگانه شهر شیراز رتبه بندی شدند. نتایج پژوهش بر اساس روش موریس نشان داد که از نظر شاخص های مورد بررسی منطقه یک و هشت با امتیازهای 49.38و 39.57در رتبه اول و دوم و مناطق، چهار و یازده با امتیازهای 17.86 و 10.39 در جایگاه آخر می باشند. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید هیچ کدام از مناطق در شرایط بسیار برخوردار و برخوردار قرار نگرفته اند. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از وجود شکاف بین مناطق یازده گانه شیراز از نظر بهره مندی از شاخص های مورد بررسی است و در این بین منطقه یک با توجه به مرکزیت سیاسی و اقتصادی به دلیل وجود امکانات شهری در رتبه اول از نظر توسعه یافتگی قرار گرفته است.متن
City and Spatial Justice; An Analysis of the Distribution of Sustainable Development Indicators in Shiraz
The expansion of urbanization and the specific issues and problems of urban life have made it increasingly necessary to pay full attention to beneficial strategies for optimizing the lives of urban residents. In this regard, the concept of sustainable urban development as a broad conceptual framework moves towards achieving economic growth and social justice. The main purpose of this study was to evaluate the development of Shiraz in terms of criteria for sustainable urban development "environmental, health, urban and cultural services" in the form of ۳۶ indicators. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of nature and method. For analysis, first the data were standardized and finally, using the Morris method, the eleven districts of Shiraz were ranked. The results of the research based on Morris method showed that in terms of the studied indicators, zones one and eight with scores of ۴۹.۳۸ and ۳۹.۵۷ are in the first and second ranks and regions four and eleven with scores of ۱۷.۸۶ and ۱۰.۳۹ are in the last place. Also, based on the results, it was determined that none of the areas are in very good conditions. The results of this study indicate the existence of a gap between the eleven regions of Shiraz in terms of benefiting from the studied indicators, and among these, region one is ranked first in terms of development due to its political and economic centrality due to the existence of urban facilities.