آسیب های وارد به نخاع یکی از جدی ترین آسیب های جسمانی است . افراد دچار آسیب نخاعی عموماً دردهای متفاوتی را تجربه می کنند. درد نوروپاتیک شایع ترین آن هاست و ازآنجا که با از دست دادن تحرک همراه است به ناتوانی عملکردی منجر می شود. مطالعه حاضر باهدف تأثیر ماساژبازتابی و واقعیت مجازی بر بهبود عملکرد افراد پاراپلژی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را مردان ورزشکار پاراپلژی فعال در هیئت جانبازان و معلولان استان تهران تشکیل می دادند. 45 نفر ورزشکار پاراپلژی به صورت تصادفی و بر مینای حروف الفبا در پرونده پزشکی به سه گروه کنترل، واقعیت مجازی و ماساژبازتابی تقسیم شدند. در هر گروه 15 آزمودنی حضور داشتند. دو گروه تجربی سه جلسه مداخله در هفته را به مدت شش هفته انجام دادند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. متغیرهای قدرت و دامنه حرکتی کمربند شانه مرتبط با عملکرد به ترتیب با استفاده از دینامومتر دستی دیجیتال و الکتروگونیامتر ارزیابی شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23 و در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته های آزمون های آماری نشان داد متغیرهای مرتبط با قدرت و دامنه حرکتی کمربند شانه در حرکات مختلف چرخش داخلی، چرخش خارجی، اکستنشن و فلکشن پس از انتخاب شش هفته تمرین در هر دو گروه ماساژ و واقعیت مجازی افزایش یافته بود (003/0 , P = 02/0= P , 001/0= P ,003/0= P ). همچنین افزایش قدرت و دامنه حرکتی در گروه واقعیت مجازی با توجه به میانگین های تغییرات معنادارتر بود. نتایج نشان داد اعمال ماساژ بازتابی و همچنین تمرین واقعیت مجازی در بهبود دامنه حرکتی و قدرت ایزومتریک کمربند شانه در افراد پاراپلژی مؤثر بوده است ؛ بنابراین، افراد پاراپلژی و مربیان و پرستارانی که با این افراد کار می کنند، می توانند از مزایای این مداخلات برای بهبود عملکرد این افراد استفاده کنند.
