پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر حمایت از سرمایه گذار بر رابطه هزینه توسعه سرمایه گذاری و حق الزحمه حسابرسی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال 1388 تا سال 1395 است که 188 شرکت به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. در این پژوهش از آمار توصیفی شامل جداول و نمودارها، شاخص های گرایش مرکزی، پراکندگی، توزیعی جهت توصیف نمونه موردبررسی و از روش رگرسیون مبتنی برداده های ترکیبی جهت تحلیل داده های مرتبط به جنبه های تحقیق استفاده شد. برای استخراج داده ها از نرم افزار اکسل و برای انجام آزمون های آماری از نرم افزار ایویوز استفاده گردید آزمون نرمال بودن متغیرهای تحقیق بر اساس آماره جارکو-برا و احتمال آن در سطح خطای 5 درصد ارائه شده است. و از آزمون چاو برای بررسی این که آیا داده های ترکیبی جهت برآورد تابع مورد نظر کارآمدتر خواهد بود یا نه، و برای بررسی معنی دار بودن مدل رگرسیون از آماره فیشر استفاده شده است. نتایج نشان داد که یافته های پژوهش نشان می دهد که حمایت از سرمایه گذار و هزینه توسعه سرمایه گذاری بر حق الزحمه حسابرسی تأثیر معناداری ندارند، اما حمایت از سرمایه گذار بر رابطه هزینه توسعه سرمایه گذاری وحق الزحمه حسابرسی تأثیر منفی و معناداری دارد.