هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین ترکیبی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی سالمندان مرد فعال ورزشکار بود. 40 مرد سالمند فعال به صورت داوطلبانه و در دو گروه تجربی و کنترل در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی های هر دو گروه، قبل و بعد از هشت هفته تمرین، آزمون های تعادل، کنترل حرکتی، کنترل وضعیتی و راه رفتن گرفته شد. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی ترکیبی شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت به انجام فعالیت های روزمره خود ادامه دادند. برای مقایسه نتایج قبل و بعد از تمرینات در هر گروه، در صورت نرمال بودن متغیرها از آزمون تی همبسته و در غیراین صورت از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون استفاده شد، نتایج نشان می دهد یک دوره تمرین ترکیبی در کنترل وضعیتی و عملکرد راه رفتن معنادار نیست، ولی می تواند در بهبود کنترل حرکتی، تعادل در مردان سالمند فعال مؤثر باشد و احتمال زمین خوردن افراد را کاهش دهد.