توسعه گردشگری در قرن حاضر، با پیشرفت فن آوری های نوین و افزایش نیازهای گردشگران موجب شده تا در بخش های مختلف تجارت گردشگری روش های متفاوتی برای رفع نیازهای اساسی گردشگران خصوصا دریافت اطلاعات ایجادگردد. الگوهای نوین بر مدار توسعه و اطلاع رسانی، به ارائه اطلاعات و بهره گیری از تنوع مکانی- ف ضایی استوار هستند. ایستگاه های راهنمای گردشگری، با قابلیت ارائه اطلاعات، ارتقا، تعامل، تراکنش و روابط هوشمند با کاربران، اطلاعات مفیدی را در اختیار گردشگران قرار می دهد. در این پژوهش توزیع فضایی- مکانی محل استقرار این ایستگاه ها را با تاکید بر معیار دسترسی شناسایی کرده و چگونگی بهینه گزینی آن را مورد بررسی و آزمون قرار داده است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی تحلیلی است. داده های مورد استفاده از طریق مطالعات میدانی و ابزار پرسشنامه بدست آمده است. در ادامه با استفاده از تکنیک AHP و بهره گیری از محیط GIS تحلیل ها نشان داد شمال شرق و بخش هایی در مرکز شهر اصفهان دارای وضعیت بسیارمناسب جهت احداث ایستگاه های راهنمای گردشگری که این بخش ها بیشتر در اطراف میدان های قدس، شهدا، لاله، احمد آباد و قائمیه میباشد و مرکز و شرق شهر اصفهان یعنی اطراف میدان آزادی، میدان سهروردی، میدان خواجو دارای وضعیت مناسب میباشد و شمال و شمال غرب شهر اصفهان یعنی اطراف میدان استقلال و جنوب و جنوب غرب شهر اصفهان دارای وضعیت بسیار نامناسب جهت احداث ایستگاه های راهنمای گردشگری میباشد.