در قرن 21 دلایل زیاد و قانع کننده ای برای تشویق به دوچرخه سواری وجود دارد. دوچرخه وسیله نقش غیرقابل انکاری در توسعه فعالیت های گردشگری، افزایش ارزش زمین، اشغال کمتر فضای شهری، جذب صنایع، افزایش اشتغال و تجارت محلی ایفا می کند. حمل ونقل به وسیله دوچرخه سواری به طور فزاینده ای باعث کاهش مشکلات مربوط به ترافیک، آلودگی هوا، زیرساخت های جاده ای گران قیمت، تراکم حوادث، در مقایسه با خودرو های شخصی می شود. اهواز با توجه به جمعیت بالای خود و پتانسیل های طبیعی و زیر ساختی که دارد نیاز به طراحی مسیر دوچرخه سواری دارد و از اولویت پیوستن به آن دسته از شهر هایی است که در سطح جهان از لحاظ فناوری دوچرخه در سطوح بالا قرار دارند. به منظور مکان گزینی و طراحی مسیر های دوچرخه در سطح شهر اهواز ، شاخص-های شیب، ایمنی، زیبایی، راحتی، پیوستگی و وضوح با مطالعه پژوهش های پیشین داخلی و خارجی، روش دلفی، و آرای خبرگان و با لحاظ کردن بانک داده های مکانی شهر اهواز استخراج شده است. با توجه به اثر گذاری متفاوت شاخص های یاد شده، از مدل ترکیبی GIS-AHP-FUSSY و ابزار Network Analyst Tools برای ارزش گذاری و تهیه مدل مکانی شاخص ها استفاده شده است. علاوه بر تعیین مهم ترین مولفه های اثر گذار در مکان گزینی و طراحی مسیر های دوچرخه در سطح شهر اهواز تعین بهترین مسیر از بین مسیر های پیشنهادی را می توان یافته اساسی این پژوهش دانست.