بافت فرسوده یکی از موارد مطرح در بسیاری از شهرهای ایران است که هرکدام متناسب با شرایط انسانی و طبیعی خود نیازمند مداخله و اصلاح می باشد.منطقه 7 اصفهان در قسمت شمال این شهر واقع شده است و این منطقه با مساحت 2857 هکتار ،حدود 6درصد از مساحت شهر اصفهان و حدود94/187هکتار بافت فرسوده را به خود اختصاص داده است، بافت فرسوده منطقه 7 از گونه ی بافت فرسوده با پیشینه شهری می باشد. دراین مقاله مسائل و مشکلات موجود در بافت فرسوده و عوامل مؤثر بر تخریب آن مورد بررسی قرارگرفته است جامعه آماری مورد مطالعه ساکنان بافت فرسوده منطقه 7 می باشد، حجم نمونه از طریق فرمول کوکران محاسبه شده است، 319پرسشنامه در بین افراد توزیع گردید و بابکارگیریازنرم افزار SPSSآمارتوصیفیواستنباطیموردتجزیهوتحلیلقرارگرفتهاست و برای تحلیل های استنباطی از روش آماری t تست تک گروهی استفاده شده است. برخی نتایج بدست آمده بیانگرآن است که کهکمبودامکانات وخدماتشهری،تأسیساتزیربنایی در بافت فرسوده از یک طرف و ازطرفدیگروضعیتاجتماعی اقتصادیساکنانبافت از جمله (درآمد کم ساکنان و نرخ بالای بیکاری، بالا بودن افراد مهاجر جویای کار در محدوده)، سببشدهتاروندبهسازیونوسازیدرونبافتکندشود. نتایج نشان می دهد ساکنین منطقه پایین بودن توان مالی خود را مهمترین عامل در عدم نوسازی مسکن خود می دانند. در این مقاله بابهکارگیریازتکنیک SWOTبه شناساییعواملداخلی و خارجی پرداخته وراهکارهایی جهت استفاده از فرصت ها برای غلبه بر نقاط ضعف منطقه پیشنهاد گردیده است.