هدف اصلی این مقاله تبیین مبانی و اصول مدیریت دانش از منظر اسلام با بهره گیری از تفسیر تسنیم و کتاب روایی میزان الحکمه است. روش پژوهش در این تحقیق روش تحقیق نظریه مبنایی است. در این پژوهش ابتدا متون تحقیق با هدف کشف مضمون محوری یعنی دانش و موضوع های مرتبط با آن بررسی و کدگذاری اولیه شد. پس از استخراج مفاهیم با بررسی دقیق آن ها، مقوله ها تدوین و ارتباط آن ها با هم بررسی شد. طبقه های مختلف حاصل از مفاهیم و مقوله ها، مضامین کلی را شکل دادند و در مرحله آخر مضامین از حیث ماهیت و نسبتشان با یکدیگر تحلیل شدند. به کمک پرسش های اصلی ارکان نظریه ساز یعنی معرفت شناسی، هستی شناسی، انسان شناسی و روش شناسی دانش و ماهیت آن، ویژگی های دانش، مراتب آن و ارزشمندی آن مشخص شد. در بررسی فرایندهای مرتبط با مدیریت دانش در داده های تحقیق مشخص شد مقدماتِ کسب دانش، کسب دانش، تحلیل و ارزیابی دانش، به کارگیری و ذخیره سازی دانش از مهم ترین ارکان مدیریت دانش به حساب می آیند. مشخص شدن عوامل مؤثر بر اجرای مدیریت دانش، همچون درنظرگرفتن بستر حاکم بر تولید و به کارگیری دانش و نیز هدف از علم آموزی و وظایف فراگیران دانش و دانشوران از دیگر دستاوردهای این تحقیق است. نتایج حاصل از بررسی متون تحقیق بیانگر آن است که هدف اصلی خلقت بشر ارتقای دانش و معرفت اوست. انسان برای دستیابی به هدف خلقت به کسب و به کارگیری دانش نیازمند است و برای تأمین زندگی دنیا و آخرت خود به دانش توصیه اکید شده است. همچنین، دانش در اسلام از سطح پایین آن، که مربوط به عالم دنیاست و نیازمند ابزار مادی است و از آن به دانش تجربی یاد می شود، آغاز و به سطوح بالاتری می رسد که ابزارها و روش های دیگری به جز روش ها و ابزار مادی دارد و ماندگاری و ارزشمندی بیشتری دارد. دانش پایان ناپذیر بوده و برای کسب آن از عوامل معنوی نیز می توان کمک گرفت. در بخش نهایی تحقیق بین اصول و مبانی منتج از این تحقیق با اصول و مبانی مدیریت دانش رایج مقایسه ای صورت گرفت.
