پژوهش حاضر با هدف تحلیل جامعه شناختی گرایش به ورزش رزمی کاراته با مدل نظری پیر بوردیو طراحی و اجرا شد. مدل نظری پژوهش مطابق با مدل نظری پیر بوردیو بود. این مدل به بررسی نقش ورزش بر بهبود وضعیت های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی می پردازد. جامعه آماری پژوهش تمامی ورزشکاران کاراته در شهر گرگان در سال 1397 بود. بر اساس جدول حجم نمونه مورگان، 285 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر پرسش نام ه ای بر اساس مدل نظری پیربوردیو بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از روش معادلات ساختاری استفاده شد. مدل ساختاری پژوهش نشان می دهد متغیرهای الگوی مرجع ورزشی، سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی خانواده، منزلت اجتماعی ورزش و حمایت ورزشی خانواده تأثیری معناداری بر گرایش به ورزش رزمی کاراته دارند.