هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت روانی وعملکرد تحصیلی بارشدقضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهرستان ملکشاهی است. بدین منظور از میان کلیه دانش آموزان دخترمقطع تحصیلی سوم راهنمایی شهرستان ملکشاهی که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بوده، تعداد140نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید.جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت روانی(SCL25) ، پرسشنامه فرم کوتاه رشد قضاوت اخلاقی(DIT) و معدل نیمسال اول تحصیلی به عنوان سنجش عملکرد تحصیلی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که حدود 20% واریانس متغیر رشد قضاوت اخلاقی توسط متغیرهای پیش بین سلامت روان و عملکرد تحصیلی قابل پیش بینی می باشد.