مهدی غیاثی زاده

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر کمرویی ومؤلفه های آن(وابستگی، تنهایی، کناره گیری، طرد شدگی، بی تفاوتی وانفعالی) در دانش آموزان دختر سال اول راهنمایی شهر ملکشاهی بود که در سال تحصیلی 89-90 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 50 نفر از دانش آموزان بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ای انتخاب و به دو گروه 25 نفره تقسیم شدند. طرح تحقیق تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش به میزان 10 جلسه ای 60 دقیقه ای به صورت دوبار درهفته مورد آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات در این پژوهش از چک لیست رفتاری کمرویی چیک و باس (1981) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل کوواریانس یک متغیره وتحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی به شیوه یی گروهی بر کاهش کمرویی ومؤلفه های آن مؤثر است.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت روانی وعملکرد تحصیلی بارشدقضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهرستان ملکشاهی است. بدین منظور از میان کلیه دانش آموزان دخترمقطع تحصیلی سوم راهنمایی شهرستان ملکشاهی که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بوده، تعداد140نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید.جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت روانی(SCL25) ، پرسشنامه فرم کوتاه رشد قضاوت اخلاقی(DIT) و معدل نیمسال اول تحصیلی به عنوان سنجش عملکرد تحصیلی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که حدود 20% واریانس متغیر رشد قضاوت اخلاقی توسط متغیرهای پیش بین سلامت روان و عملکرد تحصیلی قابل پیش بینی می باشد.