رابطه ازخودبیگانگی شغلی با رفتار شهروندی سازمانی و سلامت اجتماعی کارکنان اداره های دولتی شهر کرمان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر به دنبال شناخت رابطه ازخودبیگانگی شغلی با رفتار شهروندی سازمانی و سلامت اجتماعی در میان کارکنان دولتی شهر کرمان است. چارچوب نظری این تحقیق مبتنی بر نظریات ازخودبیگانگی شغلی ملوین سیمن[1] و رفتار شهروندی سازمانی پادساکف[2] است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه های ازخودبیگانگی شغلی سیمن، رفتار شهروندی سازمانی پادساکف و سلامت اجتماعی کییز[3] بوده است. جامعه آماری شامل کارکنان اداره های دولتی شهر کرمان در سال 96 بوده است که نمونه آن 381 نفر مطابق جدول مورگان انتخاب شده اند. روش تحقیق پیمایشی و روش های تحلیل شامل ضریب هم بستگی پیرسون و الگوی معادله ساختاری است. از آزمون کالموگروف اسمیرونوف نیز برای سنجش طبیعی بودن داده ها استفاده شده است. یافته ها رابطه خطی معکوس میان ازخودبیگانگی شغلی و رفتار شهروندی سازمانی و سلامت اجتماعی را تأیید می کند. رابطه ازخودبیگانگی شغلی با متغیرهایی مانند تحصیلات، درآمد، نوع شغل و... معکوس و منفی است و رابطه این متغیرها با رفتار شهروندی سازمانی و سلامت اجتماعی نیز مستقیم و مثبت برآورده شده است.