در این پژوهش، اثربخشی آموزش مثبت نگری، با تأکید بر آیات قرآن بر شادکامی و اضطراب اجتماعی، دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، طرح تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. 26 دانش آموز، با روش تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمون (13 نفر) و گروه گواه (13 نفر) قرار گرفته اند. مداخله به مدت ده جلسه، برای گروه آزمون انجام شد. پرسش نامه روان درمانی مثبت گرا، برای سنجش شادکامی (رشید) و پرسش نامه اضطراب اجتماعی (واتسون و فرند)، در جلسات پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه اجرا شد. نتایج نشان داد که کاربرد مثبت نگری، با تأکید بر آیات قرآن موجب افزایش شادکامی و کاهش اضطراب اجتماعی، دانش آموزان دختر گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل شد (001/0p<)، که با توجه به نتیجه آزمون پیگیری، از ثبات لازم برخوردار بود. بنابراین، می توان از آموزش مثبت نگری، با تأکید بر آیات قرآن، برای افزایش شادکامی و کاهش اضطراب اجتماعی افراد استفاده کرد.