تجارت خارجی آمیخته با ریسک های گوناگونی است. اگرچه برخی از آنها به دلیل تأثیر شرایط کلان اجتماعی، اقتصادی و سیاسی از حیطه کنترل خارج هستند، آگاهی از نقش و اهمیت هریک بر روند تجارت، آمادگی برای مقابله و کاهش اثرات ناخواسته بسیاری از آنها را فراهم می سازد. در این میان، تحریم های گسترده اعمال شده بر کشور، تنوع و تأثیر ریسک ها بر تجارت خارجی و به ویژه بخش واردات کالا را به طور بی سابقه ای افزایش داده است؛ به همین دلیل ارائه شیوه های مؤثر برای کاهش اثرات آن ضروری است. در این پژوهش برای نخستین بار سیستم پشتیبان تصمیمِ مبتنی بر مدل های کمّی تصمیم گیری فازی برای ارزیابی و اولویت بندی ریسک های واردات کالا ارائه می شود. نتایج حاصل از به کارگیری این سیستم برای واردات اقلام دارویی در شرکت داروسازی فارابی (با استفاده از نرم افزاری که برمبنای این سیستم تهیه شده است) نشان می دهد از میان ده ریسک شناخته شده، ریسک های مرتبط با پرداخت نکردن به موقع ارز به شرکت های تأمین کننده خارجی، مسیرهای نامطمئن انتقال ارز و حمل و نقل اهمیت بیشتری دارند. در نهایت، استراتژی های مواجهه با ریسک های شناسایی شده برمبنای تجارب کسب شده قبلی در حوزه تحریم ارائه می شوند.