بررسی فرایند ارتقاء واکه و واژگونی این قاعده در گونه های زبان فارسی: رویکرد زایشی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از نگارش این مقاله، بررسی ارتقاء واکه و واژگونی این قاعده در گونه های زبان فارسی بر اساس واج شناسی زایشی است. در این پژوهش 11 گونه زبانی به طور هدفمند انتخاب شده و داده های آنها از طریق منابع مکتوب، از جمله مقاله، پایان نامه و سایر کتاب های موجود در مورد این گونه ها استخراج شده اند. در هر یک از این گونه ها، قواعد واجی آنها استخراج و در مرحله بعد عکس آن قواعد در همان گونه یا گونه های دیگر ذکر شده است. در مرحله بعد، بر اساس اصول واج شناسی زایشی و معیارهای ینسن (2004: 117) به تحلیل واجی قواعد برای کشف قاعده طبیعی پرداخته شده است. با بررسی های صورت گرفته در این زمینه دو نوع ارتقاء واکه و واژگونی این قاعده در این گونه ها یافت شده است که در این مقاله به بررسی این دو نوع ارتقاء واکه و واژگونی این قاعده، محیط ایجاد این قواعد و نوع واژگونی قاعده پرداخته می شود. برخی نتایج به دست آمده عبارتند از: 1) طبیعی ترین قاعده از نظر آوایی لزوماً ساده ترین قاعده نیست؛ یعنی سادگی شرط لازم برای طبیعی بودن قاعده است ولی شرط کافی نیست. 2) از لحاظ هم زمانی می توان تبدیل /a/ به [e] را واژگونی قاعده تبدیل /e/ به [a] محسوب کرد، ولی از لحاظ درزمانی و تاریخی این دو قاعده یکی هستند.