پژوهش حاضر به بررسی تأثیر دوره تصدی کوتاه مدت( بین یک تا دو سال)، میان مدت(بین سه تا چهارسال) و بلندمدت(بیش از چهار سال) مؤسسات حسابرسی بر کیفیت گزارش گری مالی میپردازد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران، که حداقل به مدت پنج سال متوالی مورد تصدی یک موسسه حسابرسی قرار گرفته باشند و قلمرو زمانی تحقیق سال های 1381 لغایت 1390است. یافته های پژوهش حاکی از این است که کیفیت گزارش گری مالی در دوره تصدی کوتاه مدت بیشتر از دوره تصدی بلند مدت است و رابطه معناداری بین کیفیت گزارش گری مالی در دوره تصدی میان مدت و بلندمدت وجود ندارد. نتایج تحقیق ضوابط چرخش اجباری مؤسسات حسابرسی در ایران را تأیید و احتساب دوره چهارساله جهت چرخش مؤسسات حسابرسی را مطلوب ارزیابی نمی کند. این پژوهش خلاء فقدان تحقیقات دانشگاهی مبتنی بر مدل اندازه گیری در خصوص چرخش اجباری مؤسسات حسابرسی در ایران را برطرف نموده و آن را از پشتوانه تئوریک برخوردار می سازد.
