پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سبک یادگیری و جهت گیری هدف با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه بستان آباد صورت گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان بستان آباد در سال تحصیلی 92-1391 که 2172 نفر بود و از میان آنها با استفاده از فرمول کوکران تعداد 360 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور و سبک یادگیری کلب استفاده شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین جهت گیری هدف و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود ندارد. در ضمن مشخص شد از میان چهار مؤلفه ی جهت گیری هدف، مؤلفه ی تبحری- اجتنابی رابطه منفی و معنی دار و عملکردی-اجتنابی رابطه ی مثبت و معنی داری با فرسودگی تحصیلی دارند. از یافته های دیگر پژوهش این بود که بین سبک یادگیری و مؤلفه های آن با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد از بین مؤلفه های پیش بینی کننده، تنها مؤلفه های سبک یادگیری آزمایشگری فعال، جهت گیری هدف عملکردی-اجتنابی و تبحری-اجتنابی و سبک یادگیری مشاهده فکورانه توانستند فرسودگی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کنند.
بنابر این یافته های این تحقیق بر اهمیت بررسی فرسودگی تحصیلی و تأثیر آن بر متغیرهای تحصیلی تأکید دارد.
