آنچه سرمایه گذاری برای کشف استعداد ذاتی، منحصربه فرد و برتر و زمینه سازی برای فعالیت مبتنی بر آن را قابل دفاع می کند، چرایی فعالیت متناسب استعداد است. لذا، با هدف مشخص نمودن چرایی فعالیت متناسب استعداد، با رویکردی کیفی- اکتشافی، مبانی علمی معتبر، مورد پژوهش قرار گرفت. نتایج نشان می دهد مفهوم چرایی فعالیت متناسب استعداد توسط متغیرهای پنج گانه: عمل به علم، خلاقیت، جلوگیری از اسراف، آزادی و خود بودن، اندازه گیری می شود. چنانچه تلاش آدمی بر محور استعداد برترش بچرخد و روی موج استعدادش تنظیم شود، به خوبی از عهده جذب، پردازش و استفاده از داده های مرتبط با آن برمی آید، زیرا محرک های محیطی، حواس، اعصاب، ساختار مغز و محتوای ذهن به نحو مؤثر با هم مرتبط و مکمل شده و به نوعی انسان را متصل به وجود لایتناهی درون خود کرده و موجودیت او را با نظم و سازمانِ نظام هستی هماهنگ و همسو می نماید که این خود رفتار موفقیت آمیز را نتیجه می دهد. به این صورت که فرد و کارش، همانند قفل و کلید با هم یکی شده و هر چه بیشتر «عمل به علم»، «خلاقیت»، «جلوگیری از اسراف»، «آزادی» و «خود بودن» را تجربه می نماید.
