هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطهی ادراک والدینی و انگیزش تحصیلی با گرایش به تفکر انتقادی براساس یک مدل علی است. جامعهی آماری پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 90-1389 است. بدین منظور نمونهای به حجم 359 دانشجو انتخاب شد. پرسشنامههای مورد استفاده برای جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه ی گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا،ادراک والدینی و پرسشنامهی ترجیحکاری بود. برای تحلیل دادهها و به منظور بررسی رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسونو الگوی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که مولفههای ادراک والدینی، انگیزش وگرایش به تفکرانتقادی دوبه دو با یکدیگرهمبستگی دارند. علاوه براین اجرای الگوی معادلات ساختاری نشان داد که الگوی پیشنهادی با دادهها برازش دارند و گرایش به تفکرانتقادی از طریق انگیزش درونی وادراک والدینی قابل پیشبینی است. به عبارت دیگر، ادراک والدینی مستقیما و از طریق انگیزش تحصیلی با گرایش به تفکر انتقادی رابطه دارد.
