هدف از این مطالعه بررسی اثر واسطهای خودکارآمدی در رابطهی بین ادراک از الگوهای ارتباطی خانواده و سرزندگی تحصیلی بود. در این مطالعه 337 دانش آموز (176 دختر و 161 پسر) در مقطع متوسطهی شهرستان مهریز در سال تحصیلی 91-90 شرکت داشتند که به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای تصادفی انتخاب شده بودند. مشارکتکنندگان، پرسشنامهی تجدید نظر شدهی الگوهای ارتباطی خانواده، پرسشنامهی خودکارآمدی و پرسشنامهی سرزندگی تحصیلی را تکمیل نمودند. برای بررسی پایایی این ابزارها از آلفای کرونباخ و برای بررسی روایی آنها از روش تحلیل عامل و همسانی درونی استفاده شد. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که اول، برخی از ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده به صورت مستقیم قدرت پیشبینی سرزندگی تحصیلی را دارند. دوم، برخی از ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده پیشبینیکنندهی مستقیم ابعاد خودکارآمدی هستند. سوم، پس از بررسی ضریب مسیر بدست آمده معلوم شد که خودکارآمدی نقش واسطهای میان جهتگیری گفت و شنود و سرزندگی تحصیلی دارد. یافتهها با توجه به پژوهشهای پیشین به بحث گذاشته شده و پیشنهادهایی به منظور پژوهش بیشتر در این زمینه مطرح شد.
