یکی از پارادایم های اصلی در نگاه بورل و مورگان پارادایم تفسیری است. پارادایم تفسیری برعکس پارادایم کارکردگرایی که در پی علت کاوی است به معنا کاوی می اندیشد. این پارادایم سازمان را وبی از معانی (فرهنگ) می داند و هنر مدیر را فهم معانی سازمانی تصور میکند. داستان ها یکی از عناصر اصلی وب سازمانی هستند. داستان ها معانی را انتقال و مبادلات اجتماعی سازمانی را شکل داده، بازسازی کرده و آن را تسهیل میکنند. در این مقاله رویکرد داستانسرایی به عنوان یکی از رویکرد های تولید دانش در پارادایم تفسیری موشکافی می شود. با بحث از خاستگاه شکل گیری آن، چرایی و اهمیت داستان سرایی، کارکردها و مزایای آن مورد تحلیل قرار خواهد گرفت.