ز نظر مطالعات باستان شناختی ‘ داده های تدفین مردگان و آداب مرتبط با آن ‘ اطلاعات ارزشمندی را در زمینه جنبه های غیر مادی فرهنکهای پیش از تاریخ فراهم می آورد . در این مقاله آداب تدفین دوره فرهنگی عصر آهن ایران در نیمه غربی فلات ایران مورد تحلیل قرار گرفته است . به نظر می رسد در این دوره پایه های اولیه اعتقادات جدید مذهبی مردمان ساکن در ایران پایه ریزی شده است . بازتاب این تحول در همگونی نسبی شواهد باستان شناسی دیده می شود . در این دوره شیوه های زندگی یکجانشینی و کوچگری رایج بوده است . افزون بر آن ‘ در این مقاله چشم اندازهای پژوهشی ‘ متدولوژی و محدودیت های مطالعاتی مورد توجه قرار گرفته است .
