هدف از تحقیق حاضر مقایسه جهت گیری ورزشی دانشجویان دختر و پسر ورزشکار رشته های انفرادی و گروهی شرکت کننده در هفتمین المپیاد ورزشی و رابطه آن با انگیزه های رقابتی آنها بود (2350 =N). نمونه آماری این تحقیق را 720 نفر از دانشجویان دختر و پسر ورزشکار رشته های انفرادی و گروهی تشکیل می دادند. ابزار اندازه گیری این تحقیق عبارت بود از پرسشنامه جهت گیری ورزشی (SOQ) گیل و دی تری (1988) و پرسشنامه انگیزه های رقابتی (SAI) ویلیس (1986). روایی ملاکی و پایایی آزمون _ آزمون مجدد این پرسشنامه ها در سطح 05/0P< معنادار بود. در این تحقیق فرضیه هایی در سطح 05/0P< مورد آزمون قرار گرفتند که اهم نتایج آن عبارت است از: بین ابعاد جهت گیری ورزشی دانشجویان ورزشکار دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود نداشت ، اگر چه در ابعاد رقابت طلبی و هدف چینی دانشجویان ورزشکار رشته های گروهی نسبت به انفرادی برتری داشتند. بین ابعاد جهت گیری ورزشی و انگیزه های رقابتی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت.
