به نظر می رسد بین میزان فعالیت بدنی و آمادگی هوازی با عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی ارتباط وجود دارد. از طرفی هزینه انرژی می تواند شاخص مناسبی برای تعیین میزان فعالیت بدنی باشد. بنابراین هدف تحقیق حاضر تعیین ارتباط بین هزینه انرژی و آمادگی هوازی با عوامل خطرزای کرونر قلب در دانشجویان 20 تا 33 سال بود ه است . بدین منظور 50 دانشجوی پسر غیر ورزشکار دانشگاه گیلان با میانگین سن 2/8 + 22/52 ، قد 7/12+ 175/3 ، وزن 10/21+71/90 ، هزینه انرژی 461 + 2676 و آمادگی هوازی 5/03 + 56/57 به صورت خوشه ای و تصادفی به عنوان آزمودنی انتخاب شدند . آزمودنی ها پرسشنامه مربوط به سلامتی ، برگه رضایت نامه و پرسشنامه سه روز فعالیت بدنی بوچارد را تکمیل کردند . اندازه گیری ها در این تحقیق شامل تعیین توده بدن ، قد و درصد چربی بدن ، شاخص توده بدنی ، نسبت دور کمر به دور باسن ، توان هوازی و عوامل خطرزای کرونر قلب بوده است . تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از ضریب گشتاوری پیرسون نشان داد که بین EE با TC ، LDL-c ، TC/HDL-c ، DBP ، BW ، PBF و BMI رابطه معنا داری وجود دارد . همچنین بین آمادگی هوازی با TC ، LDL-c ، BW ، PWF و BMI رابطه معنی داری وجود داشت . در بررسی رابطه شاخص های ترکیب بدنی با عوامل خطرزای CHD بین PBF با TC ، LDL-c و بین BW با SBP و DBP رابطه معنی داری مشاهده شد. نتایج نشان داد که وضعیت سلامت در دانشجویان بیشتر تحت تاثیر هزینه انرژی روزانه و آمادگی هوازی است . هرچند چربی بدن نیز عاملی مداخله گر به نظر می رسد . بنابراین افزایش EE و آمادگی هوازی می تواند از خطر CHD در دانشجویان پیشگیری کند.
