این تحقیق بر روی 11 نفر از زنان کاراته کا نخبه کشور انجام شد نخست از آزمودنی ها خواسته شد فن گیاکوزوکی (ضربه مشت) را به دو رشو اجرا از روی کمر و اجرا از نیمه راه و هر روش را به دو شکل کلاسیک و استیل فردی انجام دهند سپس با روش نیمه تجربی و فیلمبرداری دو بعدی به تجزیه و تلحیل و مقایسه روش ها و اشکال گوناگون اجرای فن پرداخته شد و 54 فرض برای آن منظور گردید و پارامتر هایی مانند نیروی بازو وساعد سرعت حرکت مچ دست سرعت زاویه اثر مچ دست و شتاب مچ دست به طور مستقیم و اطلاعاتی مانند انرژی جنبشی بازو و ساعد و توان بازو و ساعد بهش کل غیر مستقیم و با استفاده از فرمول های P= F.V و FK=W=P.T محسابه شد فیلمرداری طی دو مرحله انجام شد در مرلحه اول از آزمودنی ها خواسته شد فن گیاکوزوکی را با حداکثر سرعت و بهش یوه استیل خاص به خود یک بار از روی کمر و بار د یگر از نیمه راه اجرا کنند در مرحله دوم فیلمرداری سه روز قبل از اجرای یک جلسه تمرینی از آزمودنی ها خواسته شد فن گیاکوزوکی را به شکل کاملا کلاسیک و با رعایت پنج نکته اساسی تمرین و روز فیلمبرداری اجرا کنند پس از اخذ داده های مربوط به متغیر ها با استفاده از آزمون T و با ضریب اطمینان 95% خطای آلفای کمتر از 0/05 تجزیه و تحلیل آمار ی به عمل آمد که د رکل پنج فرض 2، 3، 9، 41 و 44 تفاوت معنا داری دیده شد.
