کهولت درجوامع پیشرفته ی صنعتی وغربی که میانگین سن افرادشان به مرز 80 سالگی نزدیک می گردد،یکی از مشکلات عمده ی این جوامع به شمار می رود. با گذشت حدود سه دهه ،از عمر،قابلیت های فیزیولوژیکی وکارکردی روبه افول می گذارد.برخی ازاین قابلیت ها که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند،عبارتند از:قدرت عضلانی،کارکرد عصبی، کارکرد ریوی،کارکرد قلبی –عروقی، ترکیب بدن وتوده ی استخوانی قابل ذکر است که میزان کاهش عملکرد این توانایی ها دردوره ی سالمندی ،به یک میزان نیست.صرف نظر از سن،فعالیت های مناسب جسمانی منظم نیز سبب بهبود فیزیولوژیکی بدن می گردد. مقدار تاثیرات بستگی به عوامل مختلفیچون سطح آمادگی جسمانی اولیه ،سن ونوع تمرین دارد.تمرینات ورزشی قادر به مقابله با تاثیرات منفی حاصل ازکشیدن سیگار،چاقی وپرفشار خون است.به هرحال ،چنین به نظر می رسد که فعالیت های جسمانی برنامه ریزی شده ومنظم، در طول زندگی ،بیمه نامه ای را به صورت سلامتی وعمر طولانی ،در اختیار شرکت کنندگان در چنین برنامه هایی می گذارد .