این پژوهش به بررسی و تحلیل اضطراب صفتی ووضعی مدیران سازمان تربیت بدنی به عنوان یکی از شاخص های سلامت روانی وبهداشت محیط کارپرداخته ونتایج حاصله رابا اضطراب وضعی صفتی مدیران سازمان برنامه وبودجه مقایسه می نماید.در ضمن نقش پاره ای از ویژگی های فردی مدیران دو سازمان فوق را در میزان اضطراب وضعی وصفتی مورد ارزیابی قرار می دهد. جامعه ی اماری پژوهش میدانی حاضر متشکل از 123 مدیر سازمان تربیت بدنی و110 مدیر سازمان برنامه وبودجه می باشد.ابزار پژوهش ،پرسشناممه ی استاندارد اضطراب صفتی ووضعی اشپیل برگر می باشد.که برای تعیین پایایی آن مطالعه ی مقدماتی انجام شد.علاوه براستفاده از آمارتوصیفی در تجزیه وتحلیل داده ها که به صورت کیفی هستند،از آزمون های غیر پارامتری ضریب همبستگی اسپیرمن ،آزمون من ویتنی ،آزمون ویل کاکسون ،آزمون کروس کالوالیس وضریب همبستگی آلفا کرونباخ استفاده شده است.نتایج حاصله حاکی از وجود ارتباط معنی داربیناضطراب صفتی ووضعی مدیران می باشد .در مقایسه ی اضطراب صفتی واضطراب وضعی بین مدیران دو سازمان ،اختلاف معنی داری مشاهده شد.ویژگی های فردی چون سن، وضعیت تاهل ،میزان تحصیلات وسابقه ی کار در میزان اضطراب وضعی مدیران نقشی نداشت.در مدیران سازمان تربیت بدنی در مقایسه ی میزان اضطراب صفتی ووضعی مدیران برحسب میزان تحصیلات تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
