مهربانی

نویسنده در این مقاله مدارا و مهربانی در سخن و اندیشه سعدی را رمز ماندگاری سعدی میداند. به عقیده وی اگر در سخن سعدی خشونت و قساوت بود، او باقی نمیماند، مدارا و مهربانی امری است که به زندگی انسان برای همیشه تاریخ، معنا و جهت میبخشد که این سخن در سراسر آثار سعدی، در غزلها، در گلستان، در بوستان به شکلهای مختلف قابل بررسی است. نکته دومی که وی به آن اشاره میکند و آن را باعث بقای سعدی میداند، توجه سعدی به زیبایی و شادی است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی انتظارات از ازدواج در بین افراد مهرطلب و افراد مهربان صورت گرفته است. روش پژوهش همبستگی بوده است. به این منظور تعداد 130 دانشجو ( 75 دختر و 55 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی در این پژوهش شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه انتظار از ازدواج و دو پرسشنامه محقق ساخته مهرطلبی و مهربانی بود. جهت تحلیل داده ها از روش توصیفی (میانگین، انحراف معیار)، آزمون t و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین انتظارات از ازدواج افراد مهرطلب و غیر مهرطلب وجود داشته که افراد مهرطلب انتظارات بالاتر و ایده آل گرایانه تری به ازدواج داشته اند. علاوه بر این تفاوت معناداری بین انتظارات از ازدواج افراد مهربان و بیش از حد مهربان (طرحواره ایثار) وجود دارد که در افراد بسیار مهربان که دارای طرحواره ایثار هستند این انتظارات بالاتر و ایده آل گرایانه تر می باشد. بنابراین مهرطلبی و مهربانی بیش از حد می تواند انتظارات از ازدواج را تحت تاثیر قرار داده و توقعات ایده آل گرایانه ای نسبت به ازدواج ایجاد کند. بنابراین شناخت ریشه های مهرطلبی و مهربانی (طرحواره ایثار) می تواند به افراد کمک کند که تا با رفع موانع مرتبط با آنها به انتظارات واقع بینانه تری از ازدواج دست یابند.

هدف اصلی این پژوهش کتابخانه ای بررسی رفتارهایی است که با بردگان در «خمسه» نظامی و رمان «کلبه عمو تم» نوشته هریت بیچر استو انجام شده است. طرز تلقی و نوع نگاه نظامی و استو به مسأله برده داری متأثر از دیدگاه عام تر جامعه آنان نسبت به برده داری است. با بررسی نوع رفتارهایی که اربابان با بردگان خود داشته اند به دو نگاه عام و متفاوت برمی خوریم؛ در آمریکای اواخر قرن بیستم بردگان از حداقل حقوق انسانی خود محروم بودند و به فجیع ترین شکل ممکن با آنان رفتار می شد ولی در «خمسه» نظامی برخوردهای چندان ظالمانه ای در قبال بردگان ملاحظه نمی شود چراکه بردگان زیر سایه اربابان زندگی راحتی را می گذراندند و حتی در مواردی نه چندان کم عضوی از خانواده نیز محسوب می شدند. در مقابل از چند مورد بی لطفی با بردگان نیز در «خمسه» سخن به میان آمده است که نسبت به رفق و مهربانی اربابان بسیار اندک است؛ از جمله این بی لطفی ها؛ تحقیر بردگان و خشونت علیه آن ها است. در رمان «کلبه عمو تم» نیز آزاد کردن بردگان و مهربانی با آن ها توسط اربابان بعضاً مجال طرح یافته است که حاکی از وجود انسان های وارسته ای است که در جامعه آمریکا زندگی می کرده و طرفدار الغای بردگی بوده اند.