طراحی الگوی مهربانی سازمانی بر اساس رویکرد داده بنیاد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: بیمارستان ها محل کاری و محیط پُرتنش و استرس زایی هستند و کارکنان بیمارستان ها به رفتار مهربانانه نیاز بیشتری دارند؛ از این رو ترویج فرهنگ مهربانی سازمانی در بیمارستان ها، امری ضروری به حساب می آید. مهربانی سازمانی با ایجاد تصویری از بیمارستان ها به عنوان بهترین مکان برای کار، با هدف تأثیر مثبت بر کارکنان فعلی و آتی، به منظور حفظ و جذب کارکنان با پتانسیل بالا، برای تمام بیمارستان ها مسئله ای حیاتی به حساب می آید؛ از این رو زمانی کارکنان نخبه و با استعداد، جذب این سازمان می شوند و کار خود را در آن خواهند داد که به محیط و شرایط آن سازمان و کارفرمایشان نگرش مثبتی داشته باشند. پژوهش حاضر درصدد طراحی الگوی مهربانی سازمانی در بیمارستان های استان هرات، با هدف جذب و حفظ کارکنان با استعداد اجرا شده است. روش: این مطالعه از نظر هدف توسعه ای است و ماهیت اکتشافی دارد. روش پژوهش کیفی و مبتنی بر پارادایم تفسیری و نظریه داده بنیاد است. به این منظور، ضمن انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته با ۱۹ مشارکت کننده به روش هدفمند و رعایت قاعده اشباع نظری، داده ها جمع آوری شد. داده های خام حاصل از مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا ۲۰۲۴ تجزیه وتحلیل شدند. روایی و پایایی این پژوهش بررسی شد و به تأیید رسید. یافته ها: پس از تحلیل داده ها در روند کدگذاری باز، ۵۷۲ مفهوم و در مرحله کدگذاری محوری۷۰ مقوله فرعی شناسایی شد که در قالب ۶ مقوله اصلی عوامل علّی، پدیده محوری، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، راه کارها و پیامدها دسته بندی شده است. در ادامه و در مرحله کدگذاری انتخابی، یکایک اجزای پارادایم کدگذاری تشریح و نظریه خلق شد. بررسی های حاصل از مصاحبه ها و کدگذاری های سه مرحله ای، به طرح الگوی مهربانی سازمانی در بیمارستان های استان هرات منجر شد. در این مدل، عوامل علّی در دو بُعد فردی (سطح بلوغ و سواد اجتماعی، ویژگی های شخصیتی و سلامت روحی – روانی) و عوامل سازمانی (جوّ سازمانی، اهداف سازمانی و حیطه صلاحیت قانونی افراد) شناسایی شد. همچنین یافته ها نشان می دهد که پدیده مهربانی سازمانی متشکل از سه مؤلفه اصلی مهربانی شناختی، مهربانی عاطفی و مهربانی رفتاری می باشد. عوامل زمینه ای نیز در دو دسته عوامل فردی (ظرفیت پذیرش و حمایت از مهربانی) و عوامل سازمانی (ساختار سازمانی متناسب و مشارکتی، فرهنگ سازمانی غنی و حامی مهربانی، عدالت سازمانی، عوامل حمایتی و انگیزشی و تعادل بین کار و زندگی) شناسایی شدند. یافته ها بیانگر این است که عواملی در جهت ممانعت از ترویج مهربانی سازمانی عمل می کنند که عبارت اند از: عوامل فردی (خستگی هیجانی و مشکلات خانوادگی)، عوامل سازمانی (سیستم رقابتی نادرست، اینرسی سازمانی، رهبری ناشایست، بی عدالتی سازمانی و غوغاسالاری) و همچنین، فراتر از مرزهای سازمان، عوامل فرهنگی – اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نیز می توانند مداخله گر باشند. راهبردها و اقدام های لازم برای ترویج مهربانی سازمانی در سه سطح فردی (راهبرد خودمدیریتی و دیگر مدیریتی)، گروهی (گروه سازی اثربخش و تعیین هنجارهای گروهی حامی مهربانی) و سازمانی (اقدامات حوزه منابع انسانی، اعتماد سازمانی، بازمهندسی ساختار سازمانی و فرایندهای کاری، تدابیر آموزشی، سیاست کلان سازمان، اقدامات فرهنگ مدیریت اوقات فراغت، اقدامات الگوسازی مدیران ارشد و مدیریت تعارض) شناسایی شدند. یافته ها همچنین حاکی است که پدیده مهربانی سازمانی، می تواند به پیامدهای بسیاری در ابعاد فردی، گروهی، سازمانی و فراسازمانی منجر شود. در سطح فردی (توسعه فردی و بهزیستی فردی)، در سطح گروهی (هم افزایی گروهی و اشتراک و همه گیرشدن دانش)، در سطح سازمانی (افزایش رضایت شغلی، تقویت تعلق و درگیری ذهنی – عاطفی کارکنان، تسهیل مدیریت تعارض، کاهش میزان فرسودگی شغلی، افزایش خلاقیت و نوآوری، کاهش تمایل به ترک خدمت، کاهش استرس شغلی، افزایش تعهد سازمانی، آوادادن به سکوت، افزایش رفتار شهروندی، سلامت سازمانی، افزایش رضایت مشتریان و افزایش بهره وری سازمان) و در سطح فراسازمانی (سرریز مهربانی به جامعه و سازمان های دیگر) شناسایی شده اند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش می تواند آگاهی مدیران در ارتباط با چرایی الزام شکل گیری این پدیده در بیمارستان ها را افزایش دهد و شناخت آن ها را از عوامل مؤثر بر مهربانی در سازمان ها بهبود بخشد. شناسایی عوامل علّی و زمینه ای مهربانی سازمانی، همچنین بستر مناسبی برای برنامه ریزی و اجرای اقدام های لازم در جهت ترویج و مدیریت این پدیده در سازمان ها فراهم می کند. شناسایی پیامدهای مهربانی سازمانی نیز می تواند اهمیت موضوع را به مدیران گوشزد کند و حساسیت آن ها را به تسهیل و مدیریت این پدیده مثبت افزایش دهد.Designing the Model of Organizational Kindness by Grounded Theory Approach
Objective
Since hospitals are inherently stressful environments, and hospital employees have a heightened need for kind behavior, promoting a culture of organizational kindness in hospitals is essential. Organizational kindness is a critical issue for all hospitals, as it contributes to creating an image of the hospital as a desirable place to work, positively influencing employees and thereby helping to attract and retain high-potential talent. Competent and talented individuals are drawn to—and will remain in—organizations where they hold a positive perception of the work environment. Therefore, the objective of the present study is to design a model for organizational kindness in hospitals in Herat Province. This study is applied in terms of its purpose and exploratory in nature.
Methods
The research method is qualitative, grounded in the interpretive paradigm and grounded theory approach. Data were collected through semi-structured interviews with 19 participants selected purposefully, following the theoretical saturation rule. Interview data were analyzed using MAXQDA 2024 software. The validity and reliability of the study were confirmed through established qualitative research criteria.
Results
After analyzing the data, 572 concepts were identified during the open coding process. Subsequently, 70 subcategories emerged during the axial coding phase, which were grouped into six core categories: causal conditions, phenomenon (core category), contextual conditions, intervening conditions, strategies, and consequences. The result of the interview analysis and three-stage coding was the development of an organizational kindness model for hospitals in Herat Province.
In this model, causal conditions were identified in two domains: individual dimensions (such as maturity and literacy level, personality traits, and mental health), and organizational factors (such as organizational climate, organizational goals, and legal jurisdiction of individuals).
The core phenomenon of organizational kindness was found to consist of three main components: cognitive kindness, emotional kindness, and behavioral kindness. Contextual conditions were categorized into individual factors (e.g., individuals’ capacity to accept and support kindness) and organizational factors (e.g., appropriate and participatory organizational structures, a rich culture of kindness, organizational justice, supportive and motivating factors, and work-life balance).
Intervening conditions affecting organizational kindness include individual factors (e.g., emotional exhaustion and family problems), organizational factors (e.g., flawed competitive systems, organizational inertia, poor leadership, organizational injustice, and chauvinism), and external factors beyond the organization (e.g., socio-cultural, economic, and political influences).
Strategies for promoting organizational kindness were identified at three levels:
Individual level: self-management and other-management strategies
Group level: effective group formation and establishment of group norms
Organizational level: HR actions, building organizational trust, reengineering structures and processes, training programs, supportive policies, fostering a kindness-oriented culture, managing leisure time, leadership role modeling, and conflict resolution strategies
The consequences of organizational kindness were observed across four levels:
Individual level: personal development and enhanced well-being
Group level: group synergy and knowledge sharing
Organizational level: increased job satisfaction, stronger employee engagement and belonging, improved conflict management, reduced burnout, enhanced creativity and innovation, decreased turnover intentions, reduced job stress, higher organizational commitment, more organizational citizenship behavior, better organizational health, improved customer satisfaction, and increased productivity
Intra-organizational level: overflow of kindness to the broader society and other organizations.
Conclusion
The findings of this study can enhance managers' awareness of the importance of organizational kindness in hospitals and deepen their understanding of the key factors that affect kindness in organizational settings. Identifying the causal and contextual conditions of organizational kindness offers a strong foundation for planning and implementing strategies to foster and manage this positive phenomenon. Furthermore, by recognizing the potential outcomes of organizational kindness, managers may better appreciate its value and become more proactive in creating an environment where kindness is practiced and encouraged.
تبلیغات
