موسسات آموزش عالی

ارزیابی راهبردی عملکرد سازمان در محیط صنعت همواره یکی از اولین و اساسی¬ترین پیش‌نیازهای تدوین برنامه¬های بهبود برای سازمان¬ها می¬باشد و از اهمیت بالایی برخوردار است، تا آنجاکه یکی از امور جاری سازمان¬ها شناسایی نقاط قوت و ضعف خود می¬باشد. این امر در اقتصاد دانش محور و محیط پرتلاطم امروزی در مورد دانشگاه¬ها که مراکز آموزش و تولید دانش و نیروی کار دانشی هستند، از اهمیت مضاعفی برخوردار است. تا به امروز در صنایع مختلف از مدل¬های متفاوتی جهت ارزیابی عملکرد راهبردی، استفاده شده است که هریک با رویکردی متفاوت به تحلیل ابعاد سازمان پرداخته¬اند. یکی از مدل¬های راهبردی کارا در این زمینه، مدل کارت امتیازی متوازن می‌باشدکه به بررسی متعادل تمامی جنبه¬های سازمان می¬پردازد، لذا در این تحقیق با در نظرگرفتن نقاط قوت مدل کارت امتیازی متوازن در ارزیابی عملکرد راهبردی، از ترکیب آن با تکنیک تاپسیس جهت ارزیابی و رتبه¬بندی تعدادی از دانشکده¬های مدیریت برتر استان تهران استفاده شده است. به بیان دیگر در این مقاله با استفاده از مدل جبرانی تاپسیس به جمع¬بندی نتایج ارزیابی حاصل از مناظر مدلBSC پرداخته شده است. ‌نتایج این پژوهش علاوه براینکه می¬تواند به طور کاربردی برای برنامه¬ریزی بهبود دانشکده¬های مدیریت مورد بررسی و سایر دانشکده¬های مدیریت ایران بکارگرفته شده و در توسعه مدل کارت امتیازی متوازن در بخش دانشگاهی موثر است، بلکه ترکیبی مناسب از این دو تکنیک را برای جمع¬بندی نتایج حاصل از ارزیابی مناظر مختلف مدلBSC ارائه نموده است.

هدف تحقیق حاضر یافتن عوامل موثر در رشد و توسعه هندبال تیمی در دانشگاههای جمهوری اسلامی ایران بود. بدین منظور از دو پرسشنامه محقق ساخته، به سبک لیکرت، که با نظر متخصصین اعتباریابی گردید، استفاده به عمل آمد و اطلاعات لازم از 145 مربی سرپرست و ورزشکار شرکت کننده در لیگ دسته یک هندبال قهرمانی دانشگاه ها سال 1383 تهران جمع آوری گردید. نتایج آماری انسانی دادند 69 درصد مربیان دارای تحصیلات پائین تر از ورزشکاران بودند و 72 درصد آنها یا کارت مربی گری نداشتند و یا مربی در جه 3 بودند و هشتاد و نه درصد آنها به صورت قرارداد کوتاه مدت تا پایان مسابقات در خدمت دانشگاه بودند. آزمونهایt در گروه های مستقل، در سطح معنی داری 05/0 نشان دادند که بین ورزشکار با مربی / سرپرست روی عدم صلاحیت فنی مربیان، کمبود انگیزه و علاقمندی دانشجویان به هندبال، ناکافی بودن بودجه و سرمایه گذاری دانشگاه برای هندبال، نامناسب بودن برنامه ریزی و زمان بندی برای تمرین و مسابقات اتفاق نظر وجود دارد. از سوی دیگر نظر جامعه های شرکت کننده در تحقیق روی کفایت امکانات و تاسیسات و سرمایه گذاری دانشگاه برای کسب مقام در سطح معنی داری 05/0 متفاوت بوده است. دلایل اصلی عدم پیشرفت هندبال در دانشگاه ها را ورزشکاران غیر موثر بودن فعالیت های تبلیغاتی و معرفی هندبال در بین دانشجویان (20%) و پائین بودن اولویت هندبال بین فعالیت های ورزشی دانشگاه (22%) دانسته اند. از نظر مربی/ سرپرست این دلایل به ترتیب کمبود اطلاعات فنی مربیان درباره هندبال(36%) و ناکافی بودن بودجه (23%) بوده است. به منظور بهبود وضعیت عمومی هندبال در موسسات آموزش عالی، شرکت کنندگان در تحقیق برگزاری بیشتر مسابقات درون و بیرون دانشگاهی، بهبود امکانات، استفاده از مربیان بهتر، افزایش بودجه برای هندبال و عوامل انگیزشی اثر بخش بیشتر را لازم دانسته اند.

اهداف: چشم انداز در سازمان، توسط استراتژی ها تحقق می یابد و این استراتژی ها می توانند توسط کارت امتیازی متوازن تبیین شوند. هدف از انجام این مطالعه، ارایه چارچوب مدل مفهومی تلفیقی از دو مدل کارت امتیازی متوازن ( BSC ) و مدل تعالی سازمان EFQM با استفاده از ماتریس ( QFD ) برای بهبود عملکرد مستمر در محیط دانشگاهی بود. روش­ها: در این مطالعه توصیفی برای گردآوری داده ها از تلفیق مطالعه اسنادی و میدانی (مصاحبه سازمان یافته و پرسش نامه) استفاده شد. پس از بررسی مفاهیم نظری به بررسی و مقایسه دو مدل پرداخته و نقاط قوت و ضعف دو مدل بیان و سپس مدل مفهومی مدیریت عملکرد با استفاده از تلفیق دو مدل ارایه شد. برای شناسایی اهداف استراتژیک با رویکرد کارت امتیازی متوازن و متناسب با چشم­انداز تعیین شده، از دو پرسش نامه روایی و پایایی استفاده شد. برای تعیین روابط علت و معلولی اهداف و تلفیق دو مدل، از ماتریس گسترش عملکرد کیفیت استفاده شد. یافته­ها: پس از تعیین اهداف استراتژی و روابط بین آنها، با نظرخواهی از خبرگان، نقشه استراتژی دانشگاه رسم شد. همچنین پس از تعیین روابط بین اهداف BSC با معیارهای EFQM ، روابط بین آنها نیز توسط ماتریس QFD ترسیم شد. نتیجه­گیری: مدل های ارزیابی متوازن و تعالی سازمانی EFQM در صورت تلفیق ، می­توانند چارچوب مناسبی را برای ارزیابی عملکرد فراهم نمایند. همراستاسازی این دو مدل، قادر است بهبود مستمر و افزایش بهره وری در دانشگاه را در پی داشته باشد .

هدف این پژوهش شناسایی و مقایسه ویژگی های برنامه درسی آموزش عالی از راه دور در کشورهای انگلستان هند و ایران بوده است در این پژوهش شباهت ها و تفاوت های ویژگی های برنامه درسی موسسات آموزش عالی از راه دور در کشورهای مذکور به منظور بهبود بخشیدن نظام آموزش از راه دور در ایران بررسی و مقایسه شده است. براین اساس نوع مطالعه این پژوهش تطبیقی- توصیفی و روش آن توصیفی تشریحی مبتنی بر تجزیه و تحلیل مقایسه ای، مطابق روش و مراحل چهارگانه بردی می باشد. اطلاعات مورد نیاز آن برای پاسخگویی به پرسش ها ازطریق اسناد و مدارک کتابخانه ای و گزارش های تحقیقی و جستجو در شبکه جهانی اینترنت مرتبط و سایت های وزارت تحقیقات و آموزش عالی کشورهای مورد مطالعه گردآوری شده است مهمترین نتایج بدست آمده نشان داده است که استفاده از تجربیات کشورهای موفق و بومی سازی آن و ترسیم چشم انداز آموزش عالی از راه دور به دلیل بالا بردن قدرت انتخاب فراگیران، ارتقای جامعیت و ابتکار عمل و توان اثرگذاری نظام آموزش از راه دور در کشورمان به ضرورت رویکرد تلفیقی در تکنیکها و روشهای آموزش از راه دور و همچنین توجه به اصول و رویکردهای اساسی این نظام که دانشجو محوری و تأکید بر تفاوتهای فردی در طراحی آموزشی دارد

مدل کارت امتیازی متوازن [1]یا مدل ارزیابی متوازن، روشی برای تبدیل استراتژی به عمل می باشد، به بیان دیگر، این مدل روشی جهت عملیاتی ساختن آرمان، ماموریت و استراتژی های سازمان ها بوده و چشم انداز آینده شرکت حوزه اصلی بررسی های مدل ارزیابی متوازن می باشد. کارت امتیازی متوازن صرفا نقش کنترلی نداشته است و معیارهای آن برای توصیف عملکرد گذشته بکار نمی روند بلکه این معیارها ابزاری جهت تبیین استراتژی سازمان است که با هماهنگی فعالیت ها در سطوح گوناگون سازمان، دستیابی به هدف های سازمانی را امکان پذیر می سازد. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش کارت امتیازی متوازن در ارزیابی عملکرد مدیران موسسات آموزش عالی شهرستان بوشهر بوده است. عملکرد مدیران مؤسسات آموزش عالی از چهار جنبه شاخص های مالی، حفظ و بقای مشتریان، فرایندهای داخلی و فرایند رشد و یادگیری مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این پژوهش 136 نفر از رئیسان، معاونان و مدیران گروههای آموزشی موسسات آموزش عالی بوده اند که 115 نفر به گونه تصادفی به عنوان نمونه در این پژوهش شرکت کرده اند. داده های بدست آمده نیز با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آماری میانگین و ANOVA مورد تحلیل قرار گرفت. از چهار فرضیه مطرح شده، مشخص شد که استفاده از کارت امتیازی متوازن، سبب بهبود عملکرد مدیران در حفظ شاخص های مالی سازمان، حفظ و بقاء مشتریان سازمان و فرایندهای داخلی سازمان می شود، ولی استفاده از کارت امتیازی متوازن در رشد فرایند یادگیری سازمان تأثیری نداشته است.

پژوهش حاضر در سال 95 - 94 جهت بررسی شکاف آموزشی بین نیازهای بازار کار و تحصیلات دانشگاهی با توجه به الزامات قانونی جدید برای بازنگری و بهبود آموزش حسابداری صورت گرفته است. برای جمع آوری اطلاعات لازم جهت انجام تحقیق، پرسشنامهای متناسب با ماهیت و موضوع تحقیق طراحی گردید. در این پرسشنامه دیدگاه پاسخدهندگان، در مورد میزان اهمیت، تامین نیازهای حرفه توسط دانشگاه و دوره یادگیری در زمینه؛ سیستم کنترل داخلی، حسابرسی عملیاتی و بودجهریزی عملیاتی در قالب 63 گزاره، بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش شامل؛ کلیه حسابرسان شاغل در موسسات عضو جامعهی حسابداران رسمی )در رده سازمانی شریک، مدیر، سرپرست ارشد، سرپرست و حسابرس ارشد( و اساتید دانشگاه بوده است. دادههای جمعآوری شده از طریق آمار توصیفی )میانگین و انحراف معیار( و استنباطی )آزمون t استیودنت، تک نمونهای مستقل، - t زوجی، آنالیز واریانس یکطرفه و آزمونهای معادل ناپارامتری( بوسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این نتایج حاکی از آن است که، دانشگاه در تامین نیازهای حرفه در سه بخش مذکور به خوبی عمل نکرده و در این زمینه فاصله انتظاری وجود داشته و با توجه به اهمیت سه بخش مذکور، مباحث آموزشی بهتر است در مقطع کارشناسی ارشد ارائه شود.

هدف پژوهش حاضر، آسیب شناسی آیین نامه واگذاری اختیارات برنامه ریزی درسی  به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در سال 1396 است. جامعه پژوهش کلیه اعضای هیات علمی گروه  علوم تربیتی دانشکده های روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه های دولتی هستند، از این جامعه با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای به حجم 81 نفر انتخاب گردید. روش پژوهش کمی، با توجه به هدف کاربردی، توصیفی و از نوع مطالعات پیمایشی مقطعی است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته 61 سوالی استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار از تکنیک های آلفای کرانباخ(92/0) و نسبت روایی محتوا (71/0) استفاده شد، جهت تحلیل داده ها از آزمون های تی تک نمونه ای و رتبه ای فریدمن استفاده شد. یافته های پژوهش بیانگر آنند که وضعیت کل آیین نامه و بعد اجرایی از دید پاسخگویان دارای وضعیت مطلوب است همچنین وضعیت بعد محتوایی آیین نامه دارای وضعیت  بسیارمطلوب می باشد.  درباب رتبه بندی ابعاد اصلی اجرایی و محتوایی آیین نامه تفاوت معنادار در سطح 05/0 وجود دارد.

این پژوهش با هدف طراحی مدل ارزیابی پایداری در موسسات اموزش عالی در استان کرمان به اجرا درآمد که برای این منظور پس از مرور پیشینه موضوع، با نظرخواهی ۸ تن از خبرگان ، مسئولین و هیئت علمی دانشگاه و موسسات اموزش عالی استان کرمان که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده بودند، متغیرهای موثر بر ارزیابی پایداری موسسات اموزش عالی استان کرمان مشخص و پس از تایید نهایی این متغیرها در جدول، با کاربست رویکرد پویایی سیستم و با کمک نرم افزار ونسیم نمودار علی- معلولی و سپس نمودار جریان مساله پژوهش تهیه گردید. با استفاده از نمودار جریان، سه سناریو مورد بررسی قرار گرفت و رفتار متغیرهای کلیدی مدل، براساس سیاست های تاثیر افزایش مصرف انرژی ، تاثیر افزایش همکاری بین دانشگاهی و در نهایت سناریو ترکیبی افزایش همکاری بین دانشگاهی و کاهش مصرف انرژی مورد تجزیه و تحلیل و تاثیر کلیه سناریو ها بر تک تک سطوح مورد بررسی قرار گرفت که از سوی خبرگان پژوهش بیشترین تاثیر را در بهبود وضعیت ارزیابی پایداری موسسات اموزش عالی استان کرمان داشته اند. از این رو مدیران و متخصصان موسسات آموزش عالی استان کرمان بایستی از طریق مدیریت بهتر خود اقدام موثری در حرکت به سوی ارزیابی پایداری موسسات اموزش عالی استان کرمان بردارند و از این طریق نقش بسزایی در افزایش بهره وری، رشد درآمد و در نهایت رضایت ذینفعان داشته باشند.

امروزه به دنبال افزایش نگرانی های ناشی از آلودگی های زیست محیطی ، آموزش عالی به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه پایدار به منظور ارتقا نظام آموزشی و تربیت نسل سبز اندیش ملزم به پذیرش اصول مدیریت سبز در کلیه امور ( آموزشی -پژوهشی و خدماتی ) شده است . براین اساس در این پژوهش برای یافتن راهبردهای لازم جهت تحقق اهداف سیاست های کلی محیط زیست در موسسات آموزش عالی ایران ، به بررسی تجارب و نگرش صاحبنظرانی از حوزه های وزارت علوم ، تحقیقات وفناوری ، وزارت نیرو ، و سازمان محیط زیست پرداخته شد . این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی – توسعه ای ، و از نظر نوع داده ها کیفی بوده وبا تاکید بر مصاحبه های نیمه ساختاریافته ومنابع کتابخانه ای تا رسیدن به اشباع نظری انجام شده است . مصاحبه با 15 نفر از خبرگان به روش نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی صورت گرفت . نتایج حاصل از فرآیند مقایسه مستمر ، کد گذاری باز و محوری داده های جمع آوری شده ، شناسایی و احصاء راهبرد های ( درون گرایی و برون گرایی با رویکرد سبز، سازمان دهی مجدد عملیات دانشگاه ، توسعه فرصتهای آموزشی و پژوهشی سبز ، تقویت فرهنگ سبز اندیشی ، و توسعه فناور ی سبز ) را نشان می دهد.

محیط پیچیده امروز، سازمان ها را با چالش رسیدن به اهداف مواجه می کند. وجود نظام ارزیابی عملکرد برای پایش عملکرد سازمان در دستیابی به اهداف اجتناب ناپذیر است. بنابراین هدف اصلی این مقاله ارائه مدل تلفیقی برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیر با قدرت تفکیک پذیری مناسب (مورد مطالعه: موسسات آموزش عالی) است. پژوهش از حیث روش جنبه توصیفی- تبیینی دارد. از لحاظ جهت گیری پژوهش توسعه ای است. جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاهی شهر سمنان می باشند که 57 نفر آنها به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه محقق ساخته است که روایی محتوا و سازه آنها به استناد نظر خبرگان و تحلیل عاملی و پایایی آنها به استناد مقدارآلفای کرونباخ بیشتر از 0.7 مورد تایید قرار گرفته است. قوانین استنتاج فازی نیز بر اساس نظر پنج نفر از خبرگان منتخب دانشگاهی تدوین شد. همچنین برای ارزیابی عملکرد، رویکرد برنامه ریزی ریاضی «تحلیل پوششی داده ها» مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها شامل شناسایی 9 متغیر ورودی و 8 متغیر خروجی است. پس از انجام تحلیل عاملی بر روی شاخص ها سه سازه وضعیت پذیرش دانشجو، وضعیت نیروی انسانی و وضعیت زیرساخت با ماهیت ورودی و سه سازه وضعیت آموزشی و پژوهشی دانشجویان، وضعیت درآمدهای دانشگاهی و وضعیت ارائه خدمات دانشگاهی به عنوان سازه های خروجی شناسایی شدند. تدوین 27 قانون برای محاسبه مقدار هر سازه توسط سیستم استنتاج فازی ممدانی از دیگر یافته های پژوهش است. مدل پیشنهادی6 واحد را کارا ارزیابی نموده است که در مقایسه با واحدهای کارای شناسایی شده چهار مدل دیگر به مراتب کمتر است. همچنین نتایج حاصل از آزمون کروسکال- والیس گویای میانگین رتبه کارایی کمتر مدل پیشنهادی نسبت به سایر مدل ها است که تاییدی بر این مدعا می باشد.

با افزایش روز افزون توده ای شدن موسسات آموزش عالی (HEI)، "مدارس کسب و کار تسهیلگر" (در مقابل موسسات آموزشی نخبگان) همچنان از نظر کیفیت در پایین ترین رتبه قرار دارند. این مطالعه معیاری از کیفیت را در زمینه مدارس کسب و کار تسهیلگر در یک کشور در حال توسعه تعریف کرده و توسعه می دهد. مدارس کسب وکار تسهیلگر خصوصی ، با چالش های رقابتی برای ایجاد توازن بین جامعیت و دسترسی عالی و با کیفیت روبرو هستند. ایجاد جامعیت و دسترسی همراه با تعالی و کیفیت یک ایده رویایی به نظر می رسد. با این حال، این مطالعه کیفیت تحول آفرین را به عنوان عامل کلیدی برای رفع این مسائل متناقض مطرح می کند، که مدت هاست بر توده ای شدن تأثیر گذاشته و همچنین تأثیرات جدی پس از همه گیری دارند. ما یک مقیاس پنج عاملی شامل 27 گویه از کیفیت تحول آفرین(TRFQ) را ارائه می کنیم. این مقیاس پیشنهادی را از طریق سه مطالعه بررسی کردیم که دیدگاه های اساتید خط مقدم را که نماینده 25 مدرسه کسب و کار از 10 شهر بزرگ هند بودند، بررسی می کردند. نتایج مطالعه نشان می دهد که TRFQ شامل پنج بعد مانند اعتماد به نفس انتقادی، مهارت های حل مسئله برای رویکرد اجتنابی، آگاهی کلی، غلبه بر پیش داوری ها(تعصبات) و مهارت است. در تحقیقات آتی ، TRFQ مفاهیم و توصیه هایی برای مدیریت نهادی در مدارس کسب و کار و برای سیاست گذاران دارد.

مقدمه و هدف: در دو دهه اخیر، با وجود تاکید بر اهمیت سیاستگذاری فرهنگی موسسات آموزش عالی، ارزیابی تناسب تدوین سیاست ها، کارایی اجرای برنامه ها و اثربخشی ارزیابی فعالیت های فرهنگی کمتر مورد توجه بوده است. این مطالعه با هدف شناسایی نشانگرهای ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی موسسات آموزش عالی صورت گرفت. طراحی الگوی مفهومی ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی از دیگر اهداف مطالعه بود. روش: پژوهش با روش کیفی و مرور پژوهش های قبلی انجام شده است. مقالات از میان کلیه مطالعات مرتبط با ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی در بازه زمانی 1997 تا 2020 انتخاب شدند. از میان 191 مقاله جستجو شده، در نهایت 50 مورد انتخاب و به صورت نظام مند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: براساس مرور پژوهش ها و مقالات مرتبط، نشانگر های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی در نظام آموزش عالی در سه مقوله اصلی ارزیابی تدوین سیاست ها، ارزیابی اجرای برنامه ها و ارزیابی فعالیت ها و پیامد ها دسته بندی شدند. مقوله های فرعی نیز به صورت مسئله یابی، تدوین راه حل ها و مشروعیت بخشی به آنها در بخش تدوین سیاست ها دسته بندی شدند. نتیجه گیری: با شناسایی نشانگر های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی، نقاط ضعف و قوت سیاستگذاری فرهنگی در مراحل تدوین، اجرا و ارزیابی مشخص می شوند. علاوه بر اینکه نقشه راهی برای سیاستگذاران است، زمینه لازم برای اقدامات اصلاحی، بهبود و ارتقای کیفیت در چرخه سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی کشور فراهم می شود.

به موجب ماده 94 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، دانشگاه ها صرفا بر اساس آیین نامه ها و مقررات اداری، مالی، استخدامی و تشکیلاتی خاصی که به تصویت هیئت های امنای مربوط می رسد و مورد تایید ویز ذیربط قرار می گرد، بدون الزام به رعایت قانون محاسبات عمومی، استخدامی کشوری و سایر قوانین و مقررات عمومی، اداری، مالی و استخدامی، اداره می شوند. اعتبارات هزینه ای از محل بودجه عمومی دولت و بر اساس بهای تمام شده به دانشگاه ها اختصاص می باید و اعتبارات تخصیص یافته، کمک دولت تلقی می گردد. از سوی دیگر، کمک مذکور به دانشگاه های دولتی بر مبنای هزینه سرانه تعیین می شود. 

هدف پژوهش طراحی مدل تلفیقی با بهره گیری از کارت امتیازی متوازن و سیستم استنتاج فازی برای ارزیابی عملکرد آموزشی و رتبه بندی این موسسات با دیدی جامع و دقت بالا است. روش پژوهش مطالعه موردی می باشد.جامعه آماری شامل 66 نفر از خبرگان دانشگاهی شهر سمنان است. مستند به فرمول کوکران و فرمول حجم نمونه در تحلیل عاملی 57 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای شناسایی شاخصها و تعیین سازه های مناظر کارت امتیازی متوازن از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوا پرسشنامه ها با استناد به شاخص روایی CVR در تمامی گویه ها بیشتر از 0.29 (مختص 40 خبره و بیشتر) محاسبه شده همچنین روایی سازه پرسشنامه دوم به دلیل دسته بندی شاخص ها در چهار منظر کارت امتیازی متوازن مورد بررسی قرار گرفت. شاخص AVE در منظرهای مالی 0.79 ،مشتری 0.89،رشد و یادگیری 0.83،فرآیندهای داخلی 0.80 بوده که نشان از روایی سازه مناسب است. پایایی پرسشنامه ها نیز به ترتیب با مقدار آلفای کرونباخ 0.77 و0.83 مورد تأیید است. با استناد به نتایج حاصله موسسه "رشددانش" یا امتیاز(0.71)، موسسه "کومش" با امتیاز(0.62) و موسسه "فضیلت" با امتیاز(0.45) به ترتیب بهترین عملکرد آموزشی را داشته اند. یافته های این پژوهش می تواند علاوه بر بهبود دقت محاسبه نمره عملکرد آموزشی ، رتبه عملکرد آموزشی موسسات آموزش عالی را با در نظر گرفتن میزان منابع مصرفی برای حصول آن مشخص کند.

مقدمه و هدف: سیاستگذاری فرهنگی شامل سه مرحله تدوین سیاست ها، اجرای برنامه ها و ارزیابی از فعالیت ها است. در هر یک از مراحل موانعی وجود دارند که شناسایی و ارائه راهکار برای برطرف کردن آنها و بهبود وضعیت موجود می تواند مفید باشد. هدف این مطالعه شناسایی موانع و راهکارهای سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی است تا زمینه شناسایی، پیش بینی، بازخورد، بهیود و ارتقا فراهم شود. روش: این مطالعه از روش کیفی و مرور نظام مند با هدف کاربردی استفاده کرد. مرور نظام مند جامعی از اسناد صورت گرفت که از پژوهش های پایگاه های اطلاعاتی مختلف و ارجاعات مرتبط بین سال های 1387 تا 1399 صورت گرفت. در مجموع 40 منبع مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. معیارهای انتخاب اسناد، همراستایی عنوان، چکیده و محتوی با سیاستگذاری فرهنگی در آموزش عالی بود. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که موانع سیاستگذاری فرهنگی موسسات آموزش عالی را می توان در سه مقوله اصلی به همراه زیرمولفه های مربوطه قرار داد: موانع تدوین سیاست ها (موانع نظری و مطالعاتی، ضعف در مسئله شناسی، روش شناسی و فقدان پایگاه اطلاعاتی)؛ موانع اجرای برنامه ها (موانع ناشی از مجریان، موانع مالی، موانع قانونی، موانع مرتبط با منابع انسانی، موانع مرتبط با مدیریت زیر ساخت ها و موانع محیطی) و موانع ارزیابی فعالیت ها (موانع مرتبط با داده ها، موانع سخت افزاری، موانع نرم افزاری و موانع مرتبط با درک و هشیاری). نتیجه گیری: مهم ترین نتیجه پژوهش حاضر این است که سیاستگذاری فرهنگی موسسات عالی نباید با نظم گفتمانی دانشگاهی حاکم بر میدان علم و دانشگاه در تضاد باشد. راهکار مفید برای دستیابی به این واقعیت، برطرف کردن موانع سیاستگذاری فرهنگی است.