تدریس سنّتی

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش های تدریس سنتی (متداول) و تلفیقی تربیت بدنی بر یادگیری درس علوم تجربی و توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دوم مقطع راهنمایی است. این پژوهش نیمه تجربی طی یک دوره 12 هفته ای در شهرستان اسلامشهر به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق در بردارنده دانش آموزان پایه دوم راهنمایی بود که از بین 79 دانش آموز داوطلب از این جامعه، 52 نفر از آنها به کمک آزمون بهره هوشی انتخاب شدند و به صورت هدفدار در دو گروه (گروه تدریس سنتی26n= و گروه تدریس تلفیقی 26 n=) قرار گرفتند. در طول این دوره 3 ماهه، در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی و علوم، به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند، درحالی که در گروه تلفیقی، درس علوم با برنامه های درس تربیت بدنی تلفیق و تدریس شد. داده های پژوهش با بهره گیری از آزمون های آماری ویل کاکسون، یومن ویتنی و t تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که در سطح 05/0>α تفاوت معناداری بین میزان یادگیری درس علوم تجربی در دو گروه سنتی و تلفیقی وجود دارد؛ همچنین نتایج آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره های رفتارهای تکانشی آزمودنی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد؛ به نحوی که میانگین این نمره ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی کاهش معناداری داشته است. همچنین نتایج مؤید آن است که تفاوت معناداری بین میانگین نمره های رفتارهای اجتماعی مطلوب آزمودنی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد. به عبارت دیگر میانگین نمره های دانش آموزان حاضر در روش تدریس تلفیقی افزایش معنا داری نسبت به روش سنتی داشته است.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه روش های تدریس فعال و سنتی تدریس در پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهرستان کرج در سال تحصیلی 87-86 13انجام گرفته است.تحقیق حاضر از نظر روش از نوع پس رویدادی (علی مقایسه ای) است.ابزار جمع آوری اطلاعات مشاهده نمرات مستمر و نمرات پایان ترم درس علوم تجربی،چک لیست مشاهده روش تدریس معلم و پرسشنامه استاندارد خلاقیت بوده است.بدین منظور پس از تعیین نوع روش تدریس معلمان (فعال و سنتی )12 کلاس که از لحاظ جمعیت شناختی مشابهت داشتند به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه تحقیق ( 6 کلاس فعال،6 کلاس سنتی) انتخاب شدند در این تحقیق از آزمون t مستقل ، همبستگی پیرسون و همبستگی دو رشته ای نقطه ای برای تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان دادکه: 1-بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دو روش فعال و سنتی تفاوت معنی داری وجود دارد . 2-بین خلاقیت دانش آموزان در دو روش فعال و سنتی تفاوت معنی داری وجود دارد. 3- بین پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان رابطه وجود دارد . 4- بین روش تدریس با پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان رابطه وجود دارد .

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تأثیر آموزش به شیوه مشارکتی و سنتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش به یادگیری درس معارف اسلامی مراکز پیش دانشگاهی شهر تبریز می باشد . جامعه آماری این پژوهش عبارت است از دانش آموزان دختر و پسر مراکز پیش دانشگاهی شهر تبریز در سال تحصیلی 88 – 87 می باشد که تعداد 136 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند . 69 نفر از افراد نمونه ( 1 کلاس پسر و 1 کلاس دختر ) به عنوان گروه مشارکتی اعمال ( آموزش مشارکتی ) و تعداد 67 نفر از افراد نمونه ( 1 کلاس پسر و 1 کلاس دختر ) به عنوان گروه سنتی برای آموزش سنتی به روش تصادفی انتخاب شدند . ابزارهای اندازه گیری به کار رفته در این پژوهش شامل آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بر اساس مطالب درس معارف اسلامی و همچنین پرسشنامه نگرش سنج محقق ساخته جهت اندازه گیری نگرش آزمودنی ها به یادگیری درس معارف اسلامی قبل از تدریس و بعد از تدریس می باشد . آزمودنی های این پژوهش ابتدا در پیش آزمون نگرش سنج شرکت کرده، بعد از12 هفته اجرای تدریس سنتی و تدریس مشارکتی ، پیشرفت تحصیلی و نگرش بعد از تدریس آنان، مورد اندازه گیری واقع گردید . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و تی وابسته استفاده گردید . نتایج نشان دادند که پیشرفت تحصیلی گروه مشارکتی نسبت به گروه سنتی بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین های آنها معنادار است . همچنین نتایج نشان دادند که نگرش های دانش آموزان گروه مشارکتی به یادگیری و موضوع درسی در مقایسه با گروه آزمودنی های سنتی از تغییرات مثبت بیشتری برخوردار بوده و این تغییر در دختران بیش از پسران می باشد . همچنین نتایج پژوهش حاضر این فرضیه را که گروه دختران در مقایسه با پسران در آموزشهای سنتی از پیشرفت تحصیلی بالائی برخوردار هستند ، مورد تأئید قرار داد.

مطالعة حاضر با هدف مقایسة تأثیر به کارگیری محتوای الکترونیکی آموزشی و روش تدریس کارگاهی بر یادگیری و یادداری درس ریاضی پایة سوم ابتدایی پسرانة شهرستان البرز انجام شده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون برای سه گروه نمونه بود. جامعة آماری پژوهش، دانش آموزان پایة سوم ابتدایی بودند که از این جامعه با توجه به نوع روش انتخابی (شبه آزمایشی)، سه کلاس پایة سوم ابتدایی شامل 20 دانش آموز برای هر کلاس، با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات این تحقیق از برگزاری سه آزمون ریاضی (پیش آزمون، پس آزمون و آزمون با فاصله زمانی مشخص برای یادداری) در بین هر کلاس از دانش آموزان جمع آوری شد؛ برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی) و آمار استنباطی (بررسی نرمال بودن داده ها، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون کرویت موچلی و مقادیر اپسیلون برای بررسی یکنواختی کوواریانس ها و آزمون t مستقل برای بررسی فرضیه ها) استفاده شد. یافته ها نشان داد که استفاده از محتوای الکترونیکی و تدریس به روش کارگاهی در افزایش یادگیری و یادداری درس ریاضی دانش آموزان پایة سوم ابتدایی مؤثر است و موجب افزایش سطح یادگیری و یادداری دانش آموزان می شود.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر دو روش تدریس ترکیبی (سنتی ویادگیری تحت شبکه  (بلاگ ,تالار گفتگو))و روش تدریس(سنتی و کتابچه الکترونیکی  محقق ساخته تلفن همراه)برای یادگیری مفاهیم تعلیمات اجتماعی دانش آموزان پایه نهم انجام شد.روش پژوهش نیمه تجربی با گروه گواه و شاهد است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان   دختر پایه نهم  منطقه 20 تهران در سال تحصیلی 95-1394 می باشند  که  50 نفر آنها   به شکل تصادفی خوشه ای رتبه ای  از مدارس دولتی  انتخاب شده اند.وبه 2 گروه26نفر, استفاده از کتابچه الکترونیکی تلفن همراه در کنار یادگیری سنتی  و24 نفر گروه دوم  استفاده از وبلاگ و تالار گفتگو  در کنار روش تدریس سنتی  دسته بندی شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته به منظور سنجش میزان پیشرفت و درک دانش آموزان از مفاهیم کتاب تعلیمات اجتماعی تهیه شده است که  شامل 30 سوال از 6 مولفه مفاهیم کتاب که به شکل تصادفی از سه بخش جغرافی,تاریخ,اجتماعی تهیه شده است برای تعیین روایی محتوایی پرسشنامه از نظر معلمان و متخصصان استفاده شد. برای تحلیل داده های آماری در مورد هر یک از فرضیه های پژوهشی به علت تعیین تفاوت و محاسبه و مقایسه نمره های پیش آزمون و پس آزمون درگروه های آزمایش وگواه از آزمون ANCOVA(کوواریانس) استفاده گردید..یافته های پژوهش حاکی از آن است که در بخش تاریخ و تعلیمات اجتماعی روش کتابچه محقق ساخته تحت تلفن همراه  موثر تر از روش وبلاگ و تالار گفتگو است و در درس جغرافیا روش وبلاگ وتالار گفتگو و کتابچه تحت تلفن همراه تفاوت چشمگیری در میزان پیشرفت تحصیلی ندارد و هر دو روش موثر هستند.

هدف پژوهش مقایسه روش های تدریس سنتی و فعال بر رشد تفکر خلاق دانشجویان رشته های مختلف علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی بابل بوده است. روش تحقیق پیمایشی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان رشته های مختلف علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی بابل به تعداد 4173 نفر بود که در سال تحصیلی 88-87 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه (سرایی، 1372) با توجه به تقسیم جامعه مادر به گروه های متجانس و کوچکتر به روش تصادفی طبقه ای نسبی به تعداد 283 نفر انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بسته پاسخ محقق ساخته بود که بر اساس فرضیه های تحقیق و به شیوه مقیاس لیکرت پس از بدست آوردن اعتبار (073/0) توزیع شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی از قبیل توزیع فراوانی، درصد فراوانی و جداول آماری مربوط به آن استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی با توجه به مقایسه عملکرد هر آزمودنی برای یافتن تفاوت های معنادار بین نمره های آنها در دو موقعیت با توجه به یکسان و همتا بودن آزمودنی ها، از آزمون ویلکاکسون (وزیری و همکاران، 1383) استفاده شد. برای بررسی تفاوت معنی داری تأثیر این روش های تدریس بر حسب رشته ها با توجه به مقایسه بیش از دو گروه مستقل از لحاظ یک متغیر رتبه ای از آزمون کروسکال والیس (هومن و همکاران، 1370) و بر حسب جنسیت با ملاحظه به این که در طرح مستقل دو موقعیتی از آزمودنیهای متفاوتی برای هر یک از موقعیت ها استفاده می شود، از آزمون ل امان – ویتنی (وزیری و همکاران، 1383) استفاده گردید. نتایج نشان داد روش تدریس فعال در مقایسه با روش تدریس سنتی با توجه به فراهم آوردن زمینه کسب تجربه و تعامل با محیط یادگیری، کشف راه های گوناگون برای رسیدن به فهم مطالب و تشویق یادگیرندگان به جمع آوری اطلاعات پراکنده و بررسی نقطه نظرات انتقادی آنان نسبت به مسائل، شرایط را برای خلق دانش جدید فراهم می سازد و موجب رشد تفکر خلاق دانشجویان شده است. این تغییر مطلوب در بین تمام رشته های علوم انسانی و جنسیت مختلف با توجه به پی بردن اساتید نسبت به اهمیت و ضرورت به کارگیری این روش ها و درک و فهم یادگیرندگان مرد و زن نسبت به تغییر رفتار از راه تجربه، یکسان بود و تفاوت معنی داری وجود نداشت.

یادگیری با سطح بهره وری بالا یکی از اهداف مهم آموزش عالی می باشد. روشهای سنتی به روش هایی گفته می شود که اکثر مراکز آموزشی دنیا، در طول تاریخ آموزش و پرورش از آن استفاده کرده اند و امروزه نیز یکی از متداول ترین روشهای حاکم بر مراکز آموزشی هستند. مهمترین این روشها، روش حفظ و تکرار، سخنرانی، پرسش و پاسخ، نمایشی، ایفای نقش، گردش علمی ، بحث گروهی و روش آزمایشگاهی است. تحقیق در پی بررسی و تبیین روش های تدریس سنتی و مدرن و تاثیر آن در یادگیری دانشجویان پیام نور اصفهان می باشد. بر این اساس پژوهشی در رابطه با دروس علوم انسانی مقطع کارشناسی ارشد دانشجویان دانشگاه پیام نور اصفهان با استفاده از شیوه طبقه ای متناسب انجام شده است. آزمودنی ها شامل 250 نفر در دو گروه گواه وآزمایشی می باشند. این پژوهش با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون در گروه های آزمایش و گواه صورت گرفت. گروه آزمایش به مدت 3 ماه هر هفته 50 دقیقه تحت آموزش به شیوه مدرن در درس های علوم انسانی قرار گرفتند و گروه گواه نیز به شیوه معمول و سنتی به یادگیری پرداختند. داده ها و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون T و استفاده از نرم افزار spss تحلیل گردید. نتایج و بافته های پژوهش حاضر حاکی از تأیید فرض کلی تحقیق می باشد. اما باید خاطر نشان کرد که وقتی داده ها و اطلاعات بصورت خرد مورد مطالعه قرار می گیرند احتمال ریزش تحلیل های آماری زیاد تر می شود. و احتمال معنا داری نتایج را کاهش می دهد.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش های تدریس سنتی (متداول) وتلفیقی درس تربیت بدنی بر یادگیری درس ریاضی و مهارت های بنیادی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری متشکل از تمام دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به تعداد 1250 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بود؛ که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به تعداد 30 نفر از این دانش آموزان به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه (گروه تدریس سنتی15 نفر و گروه تدریس تلفیقی15 نفر) قرار گرفتند. در طول این دوره ده هفته ای در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی وریاضی و مهارت های بنیادی به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند در حالی که در گروه تلفیقی،دروس ریاضی و مهارت های بنیادی با برنامه های تربیت بدنی تلفیق وتدریس شدند. برای گردآوری اطلاعات از آزمون های یومن ویتنی، و تی برای توزیع طبیعی داده ها، استفاده شد. نتایج نشان داد که در سطح 5./.>p تفاوت معنا داری بین میزان یادگیری دروس ریاضی در دو گروه سنتی وتلفیقی وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تی نشان داد که تفاوت معنا داری بین میانگین نمره های آمادگی جسمانی آزمونی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح5./.> p وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که روش تلفیقی می تواند جایگزین مناسبی برای روش تدریس سنتی باشد.

پژوهش حاضر با آگاهی از نیازهای کنونی در امر آموزش بر آن است به بررسی مقایسه ی تأثیر آموزش به روش سنتی با استقرایی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ی دهم در درس دستور زبان فارسی بپردازد. روش انجام پژوهش از نوع نیمه تجربی است که در آن از پیش آزمون و پس آزمون استفاده شده است. جامعه ی پژوهش حاضر دانش آموزان دبیرستان علامه حلی شهرستان نور بوده است که به طور در دسترس، 21 دانش آموز پایه ی دهم انسانی این مدرسه به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. به این منظور از جامعه ی یاد شده بعد از 12جلسه تدریس به روش سنتی، آزمونی بر اساس طبقه بندی اهداف آموزشی«بلوم» به عمل آمد و سپس بعد از 12جلسه تدریس به روش استقرایی، مجددا آزمونی با همان اهداف برگزار شد. در این تحقیق، نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف_اسمیرنوف تأیید شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 22spss و برای مقایسه ی میانگین های دو آزمون از «آزمون تی» استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد روش تدریس استقرایی در مقایسه با روش سنتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ی دهم، در دستور زبان فارسی تأثیر معناداری دارد و دانش آموزان به غیر از حیطه ی «نقد» در تمام سطوح یادگیری بلوم ،عملکرد بهتری داشتند و البته این بهبود عملکرد در سطوح درک، تجزیه، و آفرینش معنادار نیز بوده است.

توجه به تنوع راهبرد های یاد دهی – یادگیری و بکارگیری کار آمد ترین ابزار است .تولید محتوای الکترونیکی بنا به یافته های جدید علمی فرایند یاد دهی- یادگیری اثربخش است که برای افزایش کارایی آموزش ،به کار گرفته می شود با توجه به توسعه روز افزون استفاده از تکنولوژی آموزش ، دراین پژوهش بنا به تحقیقات بعمل آمده مزیت ها و محدودیت های استفاده از آموزش از طریق محتوای الکترونیکی مورد مطالعه قرار گرفت، در عصر حاضر فناوری می تواند به یاری آموزش شتافته و به روند تکراری پرسش و پاسخ خاتمه داده و شیوه کیفیت عمیق یادگیری و آموزش پایدار را بهبود ببخشد. این پژوهش بر اساس مطالعه میدانی با هدف بررسی عوامل موثر در توسعه بازار محتوای الکترونیکی در سطح مرکز آموزش مهارت های پیشرفته رشت انجام شده است. به این منظور پرسش نامه ای که ویژگی های اصلی آموزش مجازی و عوامل مهم در تولید محتوا را مورد توجه قرار داده است تهیه گردید. با انتخاب کارگاه های فعال مرکرزآموزش مهارت های پیشرفته رشت در جلسات حضوری یا الکترونیکی آن ها را تکمیل کرده و اطلاعات مورد نظر جمع آوری شد. سپس با میانگین گیری از پاسخ های داده شده چالش ها و کاستی های موجود شناسایی شد و راهکارهایی برای برطرف نمودن آن ها پیشنهاد گردید.

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه ی تأثیر روش های تدریس مبتنی بر ساخت و سازگرایی و روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضیات (1) دانش آموزان پسر سال اول متوسطه می باشد. روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر سال اول متوسطه شهرستان باغملک در سال 87-86 می باشد، که تعداد 50 نفر از آنها (دو کلاس) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه یی چند مرحله یی انتخاب گردیدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش شامل آزمون محقق ساخته ی پیشرفت تحصیلی ریاضی براساس مطالب درس ریاضیات (1) و آزمون هوشی ریون می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی به همراه آزمون t گروههای مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که پیشرفت تحصیلی ریاضی گروه آزمایشی که با شیوه ی ساخت و سازگرایی آموزش دیده بودند، نسبت به گروه گواه که به روش سنتی آموزش داده شدند، بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین های آنها از نظر آماری معنی دار است. همچنین در 4 خرده مقیاس مهارت های ریاضی (مدل سازی، فرضیه سازی، استدلال و حل مسئله) دانش آموزان گروه آزمایش پیشرفت بهتری داشتند. در ضمن متغیر هوش دانش آموزان نیز کنترل گردید.  

سابقه و هدف: همراه با پیشرفت و توسعه علوم و فناوری تغییراتی در محتوا و شیوه های آموزشی روی داده است. این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنتی در یادگیری درس زیست شناسی دانش آموزان دختر مناطق شش و هفت تهران انجام شد. روش بررسی: جامعه آماری این تحقیق، کلیه دانش آموزان دختر سال دوم متوسطه مناطق شش و هفت در سال 1400-1401 می باشد. نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای است. بنابراین دانش آموزان دو کلاس دوم متوسطه پس از موازنه سازی آزمودنی ها یکی به شکل یادگیری سنتی به تعداد 30 نفر و دیگری به شیوه تدریس مشارکتی به تعداد 30 نفر در درس زیست شناسی مورد بررسی قرار گرفتند. برای اندازه گیری میزان یادگیری گروه ها از آزمون پیشرفت تحصیلی استفاده گردید. برای تعیین روایی محتوایی پرسشنامه از نظر متخصصان و معلمان استفاده شد. برای تحلیل داده های آماری در مورد هر یک از فرضیه های پژوهشی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مقایسه بین دو روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنتی، در پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد، اما میان آن دو در انگیزه پیشرفت تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد روش تدریس مشارکتی در افزایش یادگیری دانش آموزان تأثیرگذاشته و نسبت به روش سنتی تدریس اثر بخش تر بوده است.

پیشینه و اهداف :هدف از پژوهش حاضر بررسی مرور سیستماتیک اثربخشی تدریس سنتی در مقایسه با تدریس آنلاین می باشد. انتخاب روش تدریس یکی از مراحل مهم طراحی آموزشی است. معمولاً علم بعد از انتخاب محتوا و قبل از تعیین وسیله، باید خط مشی و روش مناسب تدریس خود را انتخاب کند؛ چون خط مشی معلم و روش تدریس او چگونگی فعالیت شاگردان را برای رسیدن به هدف های آموزشی مشخص می سازد. روش ها :روش تحقیق حاضر مرور سیستماتیک می باشد. جامعه ی آماری شامل مقالات دارای مرتبه ی علمی – پژوهشی منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی  در بازده زمانی 1389 تا 1401 (2010-2022 میلادی) به دو زبان فارسی یا انگلیسی منتشر شده اند ، است.  بدین منظور مطالعاتی که در مجلات پژوهشی و دانشگاهی معتبر چاپ شده بود و متن کامل دردسترس بود، مورد بررسی قرار گرفت. سپس اطلاعات بررسی های اولیه شامل بررسی حجم نمونه، روش نمونه گیری، آنالیز آماری و نتایج اصلی مطالعه، انجام شد. یافته ها : در این مطالعه، نتایج چندین پژوهش مختلف با هم مقایسه شده اند تا به نتیجه گیری مناسبی درباره اینکه آیا تدریس آنلاین یا تدریس سنتی بهتر است، برسیم. بعد از بررسی مقالات براساس معیارهای ورود و براساس کیفیت آن ها، تعداد 16 مقاله در زمینه تاثیر آموزش های آنلاین و سنتی  به دست آمد. تمامی این مقالات به زبان انگلیسی بود. از این 16 مقاله، 9 مطالعه به صورت پرسشنامه ای، 6 مطالعه به صورت مروری، 1 مطالعه  به صورت بررسی داده ها منتشر شده بود. . نتیجه گیری:  نتاج مطالعه نشان داد نصف مطالعات نشان می دهد روش تدریس آنلاین بهتر از روش تدریس سنتی است، 25 درصد مطالعات نشان داد روش سنتی بهتر است و 25 درصد تفاوتی قائل نشده اند. همچنین نتایج این مقالات نشان دادند که هر دو روش تدریس نسبت به یکدیگر مزایا و معایبی دارند و هر کدام برای موارد خاص خود اثربخشی دارند. برای مثال، تدریس آنلاین می تواند برای دانشجویانی که در مناطق دورافتاده یا در شهرهای پرجمعیت زندگی می کنند، مفید باشد. همچنین، تدریس آنلاین می تواند به صرفه تر و کارآمدتر بودن نیروی انسانی نیز کمک کند. از سوی دیگر، تدریس سنتی می تواند برای دانشجویانی که به ارتباط با همکلاسی ها و استاد خود اهمیت می دهند، مناسب باشد. در نهایت، برای انتخاب یکی از این روش ها، شرایط و وضعیت موجود باید در نظر گرفته شود.