بازخورد هنجاری

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر بازخورد هنجاری مثبت بر انگیزه درونی افراد مبتدی بود. بدین منظور، 30 دانشجوی پسر دانشگاه شهید بهشتی به طور تصادفی در سه گروه هنجاری مثبت، منفی و کنترل برای انجام آزمون پایداری قامت قرار گرفتند. مرحلة اکتساب شامل 160 کوشش (16 بلوک 10 کوششی) در مدت چهار روز بود. بازخورد هنجاری به شکل 10 درصد بالاتر یا پایین تر از میانگین واقعی در پایان هر بلوک تمرینی ارائه شد. شرکت کنندگان در پایان مرحله اکتساب، پرسش نامة انگیزة درونی را تکمیل کردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که بین گروه ها در خرده مقیاس های شایستگی ادراک شده، کوشش/ تلاش و نمره کلی انگیزه درونی، تفاوت معناداری وجود دار

بازخورد هنجاری نوعی بازخورد است که در آن اطلاعاتی در مورد عملکرد فرد در مقایسه با دیگر همسالان، به صورت غیرواقعی (مثبت یا منفی) ارائه می شود. این تحقیق، با هدف تعیین تأثیر بازخورد هنجاری بر یادگیری مهارت هدف گیری پرتابی کودکان 9 تا 11 ساله شهر اهواز انجام گرفت. به این منظور 90 کودک راست دست به روش دردسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و براساس سن، قد، وزن، طول دست، طول بازو و نمره های پیش آزمون به سه گروه 30 نفری بازخورد هنجاری مثبت، منفی و کنترل تقسیم شدند. مرحلة اکتساب، شامل شش بلوک ده کوششی بود. در این مرحله هر سه گروه بعد از هر کوشش بازخورد حقیقی و گروه های مثبت و منفی علاوه بر این، در پایان هر بلوک بازخورد هنجاری دریافت می کردند. آزمون انتقال و یادداری به دو صورت بلافاصله و تأخیری بعد از مرحله اکتساب انجام گرفت. بعد از بررسی داده ها و همگنی واریانس ها، داده ها به روش تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد (05/0P ≤). در هر سه مرحله بین گروه ها تفاوت معناداری مشاهده شد و گروه بازخورد هنجاری مثبت عملکرد بهتری داشت (001/0=P). یافته ها نشان می دهد بازخورد هنجاری مثبت اثر تسهیل کننده در یادگیری حرکتی دارد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر بازخورد هنجاری با توجه به سطح شایستگی ادراک شده بر اجرا و یادگیری تکلیف پرتابی در دانش آموزان پسر شهر اهواز بود. به این منظور، 60 نفر به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه شایستگی ادراک شده بالا (15 نفر بازخورد هنجاری و 15 نفر کنترل) و پایین (15 نفر بازخورد هنجاری و 15 نفر کنترل) قرار گرفتند. مرحله اکتساب در دو جلسه متوالی با 100 کوشش (5 بلوک 10 کوششی در هر جلسه) انجام شد. پس آزمون (20 کوشش و بدون ارائه بازخورد) بلافاصله پس از پایان جلسه دوم و آزمون یادداری 48 ساعت بعد انجام شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر نشان داد که بازخورد هنجاری در بین گروه شایستگی ادراک شده بالا و پایین دارای تأثیر متفاوتی نبود (05/0

بازخورد هنجاری درنتیجه یادگیری بهتر باعث افزایش خودکارآمدی، خودواکنشی مثبت و علاقه به تکلیف می شود. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر بازخورد هنجاری در افراد با عزت نفس بالا و پایین در یادگیری سرویس بلند بدمینتون انجام شد. تعداد 60 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه پیام نور دلفان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای همگن کردن شرکت کنندگان، یک مرحله پیش آزمون 10 کوششی اجرا شد و براساس امتیاز به دست آمده و پرسش نامه عزت نفس کوپر، شرکت کنندگان در چهار گروه 15 نفری به صورت تصادفی قرار گرفتند و به مدت 12 جلسه تمرین کردند. 48 ساعت پس از آزمون اکتساب، آزمون یادداری اجرا شد و نتایج ثبت گردید. نتایج نشان داد که ارائه بازخورد هنجاری مثبت در افراد با عزت نفس بالا، اثر تسهیل کننده تری بر یادگیری مهارت سرویس بلند بدمینتون در مراحل اکتساب و یادداری دارد.

بررسی ارتباط فعالیت نورون های آینه ای و  EMGدر بازخورد ویدیویی مقایسه اجتماعی پات گلف در دختران جوان بود. روش: 18 نفر از دختران غیر ورزشکار دانشگاه تصادفی در3 گروه بازخورد ویدیویی مقایسه اجتماعی مثبت، منفی، و واقعی قرار گرفتند. در روز اول، آموزش ضربه پات گلف و یک دسته 6 کوششی به عنوان پیش آزمون، روز دوم 60 ضربه با 5 دقیقه استراحت بین دسته کوشش ها ودریافت بازخورد ویدئویی متناسب با گروه خود پس از هر دسته کوشش به عنوان جلسه اکتساب  و در روز سوم 6 کوشش به عنوان آزمون یادداری انجام شد. اطلاعات با استفاده از EEG و EMG، در سه شرایط پایه، اجرا و مشاهده ثبت گردید. در دسته کوشش آخر دوره اکتساب، میزان فعالیت الکتریکی عضله و مغز در شرایط پایه و مشاهده فیلم های بازخورد، و در حین اجرای ضربه ثبت شد. برای تحلیل از همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین فعالیت الکتریکی مغز و عضله استفاده شد (کمتر از 05/0). یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین فعالیت الکتریکی عضله و نورون های آینه ای در حین اجرا ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت.

مقدمه و هدف: در این پژوهش تأثیر افزایش انتظارات عملکرد از طریق بازخورد مقایسه ای بر یادگیری مهارت هدف گیری پرتابی و لذت از فعالیت بدنی در نوجوانان 13 تا 15 ساله شهر کرج ارزیابی شد. روش شناسی: بدین منظور 60 دانش آموز پسر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 20 نفره، بازخورد مثبت مقایسه ای، بازخورد منفی مقایسه ای و بازخورد واقعی از عملکرد مهارت هدف گیری را در شش بلوک شش کوششی تمرین کردند. تکلیف تمرینی، پرتاب کیسه 100 گرمی از فاصله سه متری بود؛ که آزمودنی ها در چهار مرحله پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال ارزیابی شدند. علاوه بر این میزان لذت آزمودنی ها از فعالیتشان با استفاده از پرسشنامه لذت از تربیت بدنی ارزیابی شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه با اندازه-گیری مکرر، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد بین نمرات آزمون پرتابی گروه بازخورد مثبت در مراحل پیش آزمون با اکتساب، یادداری و انتقال تفاوت معناداری وجود دارد، این تفاوت ها در گروه بازخورد منفی و کنترل معنادار نبود. هم چنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد بین گروه بازخورد مثبت، گروه بازخورد منفی و کنترل در مراحل آزمون اکتساب، یادداری و انتقال تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج پرسشنامه لذت نیز تفاوت معنادار بین گروه ها را در پس آزمون نشان داد. نتیجه گیری: یافته ها بیانگر این موضوع است که بازخورد هنجاری مثبت در یادگیری حرکتی اثر تسهیل کننده ای و انگیزشی دارد. ازاین رو مربیان و تعلیم دهندگان می توانند برای تسریع در یادگیری فراگیران از آن بهره ببرند.

زمینه و هدف: امروزه در تمام جوامع بشری کودکان استثنایی بویژه کودکان عقب مانده ذهنی مورد توجه خاصی قرار دارند. توجه جدی به کودکان سندرم داون به علت نارسایی در رشد متضمن سرمایه گذاری های قابل توجه از سوی دولت ها بویژه در زمینه امر توانبخشی می باشد. بنابراین در نظر گرفتن تمرین های مناسب همراه با تشویق و بازخورد، برای رشد مهارت های حرکتی این کودکان الزامی است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بازخورد هنجاری بر یادگیری یک تکلیف حرکتی پرتابی در افراد دارای ناهنجاری سندرم داون بود. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی بود. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر 30 نفر از افراد دارای سندرم داون در استان ایلام بودند که به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در سه گروه بازخورد هنجاری مثبت، بازخورد هنجاری منفی و کنترل، هر گروه 10 نفر جایگزین شدند. اطلاعات لازم برای این پژوهش در 4 مرحله پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال جمع آوری شد. مرحله اکتساب شامل 7 بلوک 10 کوششی بود. آزمون یادداری و انتقال 24 ساعت بعد برگزار شد. داده ها با نرم افزارSPSS 20  و به روش تحلیل واریانس یکراهه و مرکب با اندازه گیری مکرر و آزمون پیگیری توکی تجزیه تحلیل شد. یافته ها: طبق نتایج بین تاثیر بازخورد هنجاری مثبت، منفی و کنترل بر ثبات و دقت هدف گیری گروه های پژوهش در آزمون اکتساب، یادداری و انتقال تفاوت معنی داری وجود داشت و گروه بازخورد هنجاری مثبت نسبت به دو گروه دیگر بهتر عمل کرده بود. همچنین گروه بازخورد حقیقی (کنترل) نسبت به گروه بازخورد هنجاری منفی با وجود اینکه تفاوت معنی داری نداشت اما عملکرد بهتری داشت (0/05>p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بازخورد هنجاری مثبت بر میزان دقت و ثبات پرتاب در مرحله اکتساب، یادداری و انتقال افراد دارای سندرم داون تاثیر معنی داری داشت. در واقع مزایای یادگیری مربوط به بازخورد هنجاری در افراد دارای سندرم داون، زمانی که از ابزار انگیزشی تشویقی نه تنبیه برای یادگیری این افراد استفاده شود کارا است