مطالب مرتبط با کلیدواژه
۱.
۲.
۳.
۴.
۵.
۶.
۷.
۸.
۹.
۱۰.
۱۱.
۱۳.
۱۴.
۱۵.
۱۶.
۱۷.
۱۸.
۱۹.
۲۰.
پرستار
منبع:
علوم رفتاری ۱۳۸۶ شماره ۲
حوزه های تخصصی:
"
چکیده مقاله:
مقدمه: نیروی انسانی از ارکان مهم هر سازمانی به شمار می آید و همواره مورد تاکید صاحب نظران در مدیریت منابع انسانی بوده است. پرستاران به عنوان بازوی تواتمند سیستم خدامات بهداشتی درمانی نقش بسزایی در تحول و پیشرفت امور مراقبتی و درمانی دارند. فراهم کردن انگیزش لازم برای انجام کار و توجه به نیروهای انگیزشی پرستاران از جمله مهمترین و در عین حال از پیچیده ترین وظایف یک مدیر پرستاری است. روش: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی کلیه پرستاران بخشهای ویژه استان سمنان مشتمل بر 100 نفر شرکت داشتند. عوامل انگیزشی مبتنی بر نظریه دو عاملی هرز برگ مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها پس از جمعآوری با استفاده از آزمونهای مجذور کای و تست فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که در بین عوامل درونی ماهیت کار (52%) با اهمیتترین عامل و مسوولیت (34%) کم اهمیت ترین عامل میباشد. در بین عوامل بیرونی سرپرستی و نظارت (51%) با اهمیت ترین عامل و حقوق و دستمزد (29%) کم اهمیت ترین عامل میباشد. نتایج مطالعه نشان میدهد که عوامل درونی اهمیت بیشتری در ایجاد انگیزش شغلی پرستاران نسبت به عوامل بیرونی دارد. نتیجهگیری: بنابراین بها دادن به حرفه پرستاری و قدردانی و ستایش از پرستاران از طرف جامعه، حرفههای مرتبط و بیماران، هم چنین سرپرستی و نظارت صحیح و ارتباط سالم با پرستاران میتواند موجب انگیزش بیشتر پرستاران و اعتلای امور بهداشتی و درمانی گردد.
"
بررسی تاثیر کاربرد شیوه ایمن سازی در مقابل استرس بر میزان استرس پرستاران(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
"هدف: استرس پدیده ای پیچیده و فردی و جزء لاینفک زندگی بشر است که گاهی مشکل ساز می شود و اگر انسان قادر به سازگاری با آن نباشد جسم و روان او مورد تهدید قرار می گیرد. تمایل به کنار آمدن با استرس راه مثبتی است که باعث دستیابی تدریجی به ارتقاء سلامتی می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر کاربرد شیوه ایمن سازی در مقابل استرس بر میزان استرس پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی قم انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضربه صورت مطالعه نیمه تجربی بوده و جامعه پژوهش شامل 200 نفر پرستار بودند که از بین آنها 60 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در گروه آزمون و شاهد (گروه 30 نفری) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه سنجش استرس دروگاتیس بود. کلیه آزمودنی های تحقیق قبل از مداخله با ابزار فوق الذکر سنجش شدند. سپس مداخله که شامل یک کارگاه دو روزه ایمن سازی در مقابل استرس بود برای گروه آزمون اجرا شد. پس از پایان مداخله مجددا دو گروه با پرسشنامه سنجش استرس دروگاتیس تست شدند و نتایج قبل و بعد دو گروه با آزمون تی زوجی و مستقل مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین میزان استرس در بعد محیطی، شخصیتی و هیجانی و مجموع سه بعد، قبل از مداخله از نظر آماری بین دو گروه با هم تفاوت معنی دار ندارد ولی بعد از مداخله این اختلاف از نظر آماری معنی دار می باشد (P<0.05).
نتیجه گیری: اجرای شیوه ایمن سازی در مقابل استرس بر کاهش استرس پرستاران موثر بوده و می تواند در جهت بهبود کیفیت مراقبت ها و همچنین ارتقاء سلامتی و کنترل استرس به کار رود.
"
بررسی نیاز های انگیزشی پرستاران بیمارستان های آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی بر اساس سلسله مراتب نیازهای مازلو (1385)(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
افزایش بهره ورى در سازمان، نیاز به تامین شرایط متعددى دارد که مهمترین آنها عامل انسانى است. نیروى انسانى برانگیخته شده براى انجام وظایف سازمانی، مهمترین عامل بهره ورى است و انگیزش کارکنان نیز با افزایش سطح روحیه و رضایت شغلى آنان فراهم مى شود. اما براى افزایش روحیه و رضایت شغلى کارکنان لازم است، نیازهاى آنها شناسایی شده و به ارضاى نیازهاى آنان در محیط کار توجه شود. هدف از انجام این پژوهش شناخت نیازهای انگیزشی پرستاران تعدادی ازبیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر اساس سلسله مراتب نیاز های مازلو است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفى ـ مقطعى ست. جامعه آماری شامل بیمارستان های نمازی، شهید فقیهی، شهید چمران، حافظ و خلیلی است . تعداد 141 نفر پرستار در این پژوهش شرکت داشته اند که از طریق نمونه گیرى تصادفى ـ طبقه اى انتخاب شده اند. اطلاعات به دست آمده از طریق پرسشنامه، با استفاده از نرم افزارSPSS مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها:یافته هاى پژوهش نشان می دهندکه تمام نیازهاى پنجگانه مازلو داراى قدرت انگیزشى بالا بوده اند و در بررسى و مقایسه میانگین نیازهاى انگیزشى، نیاز به احترام بالا ترین امتیاز را به خود اختصاص داده است. همچنین مشخص شد که بین نیاز فیزیولوژیک با جنسیت و سن رابطه آماری معنی داری وجود دارد. بین نیاز به عشق و محبت و متغیرهای وضعیت استخدامی، سابقه کار و سن رابطه آماری معنی داری وجود دارد .بین نیاز به احترام و متغیر های سابقه کار و سن رابطه آماری معنی داری وجود دارد. بین نیاز به امنیت و نیاز به خودشکوفایی با متغیرهای جمعیتی رابطه آماری معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری:با توجه به نتایج حاصل از پژوهش مشخص شد که اولویت نیازهاى انگیزشى پنج گانه در پرستاران شاغل در بیمارستان هاى نمازى، شهید فقیهى، چمران، حافظ و خلیلى به صورت ذیل است : 1ـ نیاز به احترام 2ـ نیاز فیزیولوژیک 3ـ نیاز به عشق و محبت 4ـ نیاز به امنیت 5ـ نیاز به خودشکوفایی
تأثیر گردش شغلی بر عملکرد پرستاران در بیمارستان های تأمین اجتماعی تهران(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
یکى از رو شهاى توسعه منابع انسانى، گردش شغلى م یباشد که درسازما نهاى بهداشتى و درمانى ایران کمتر پژوهش شده است. هدف مطالعه حاضر بررسى تاثیر گردش شغلى بر عملکرد پرستاران در بیمارستا نهاى تامین اجتماعى تهران بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع على و گذشته نگر، به صورت شاهد - موردى در 9 بیمارستان تامین اجتماعى تهران انجام و پرستارانى که دا راى (N1 = گردید. جامع هى پژوهش پرستاران بیمارستان هاى مورد مطالعه که داراى گردش شغلى نبوده ( 48 است. اززیر جامع هى اول 45 نفر در پ ژوهش شرکت نمودند و به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. از (N2 = گردش شغلى بوده ( 502 زیرجامع هى دوم 45 نفر به شیوه همسا نسازى به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. ابزار گردآورى داد هها پرسشنامه بود و جهت ارزشیابى عملکرد سالیانه پرستاران از امتیاز ارزشیابى سالیانه موجود در سازمان استفاده شد. با استفاده از آزمون آنالیز .(Pvalue =0/ 28 م یباشد ( 796 / 28 و 41 /
یافته ها: میانگین امتیاز عملکرد گروه مورد و شاهد به ترتیب 42 واریانس، بین گردش شغلى و عملکرد پرستاران ارتباط معن یدارى مشاهده نشد.
نتیجه گیری: عملکرد پرستاران در بیمارستا نهاى مورد مطالعه مستقل از وضعیت گردش شغلى آ نها م یباشد و گر دش شغلى به شیو هى موجود موجب بهبود عملکرد پرستاران نشده است. "
مقایسه اثر بخشی دو روش درمان روانشناختی در کاهش علایم نشانگان خستگی مزمن در پرستاران زن شهر تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
این پژوهش به منظور بررسی میزان اثر بخشی دو روش درمان شناختی – رفتاری و آموزش تن آرامی عضلانی تدریجی در کاهش خستگی، پریشانی هیجانی و اختلال کارکردی پرستاران مبتلا به نشانگان خستگی مزمن انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه مشتمل بر پرستاران زن شاغل در بیمارستانهای زیر مجموعه دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران بوده است. از جامعه مورد نظر به شیوه تصادفی طبقه ای 1088 پرستار جهت تشخیص نشانگان خستگی مزمن (CFS) مورد غربال گری قرار گرفتند. بدین ترتیب، مجموعا 72 آزمودنی CFS در سه گروه 24 نفری به طور تصادفی گماره شدند. از همان بیمارستانها، 24 پرستار بهنجار به طور تصادفی جهت گروه گواه بهنجار انتخاب شدند. پژوهش به شیوه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه گواه و بهنجار در چهار گروه انجام شد. سه گروه متعلق به پرستاران CFS و یک گروه مربوط به پرستاران بهنجار بوده است. نوع مداخله در گروههای CFS به روش تصادفی تعیین شد. متغیرهای وابسته (خستگی، پریشانی هیجانی و اختلال در کارکرد) با استفاده از مقیاس خستگی چالدر و فرم خود سنجی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که درمان شناختی – رفتاری در کاهش خستگی، و اختلال کارکردی مؤثر تر از آموزش تن آرامی می باشد. در حالی که برای کاهش پریشانی هیجانی، آموزش تن آرامی درمان کارآمدتری است.
تاثیر ادراک دشواری کار بر کیفیت زندگی پرستاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش پیش رو، به منظور پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران و بر اساس ادراک دشواری کار انجام شده است. نمونه پژوهش را 132 پرستار شاغل در بیمارستان های شهر شیراز (شامل 114 نفر زن و 18 نفر مرد) تشکیل می دهند و برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش نیز ازیک پرسش نامه پژوهش گر ساخته به منظور بررسی میزان دشواری کار و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ و روایی آن ها به روش تحلیل عاملی به دست آمده است.نتایج نشان می دهد میزان سال های خدمت، پیش بینی کننده کیفیت زندگی در گروه مورد بررسی نیست و پرستارانی که دشواری کار بیش تری را ادراک می کنند، با برخورداری کم تراز سلامت روان شناختی، نسبت به محیط زندگی خود دیدی منفی دارند. نتایج این پژوهش با توجه به یافته های پژوهش گران دیگر در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته و پیشنهادهایی برای انجام پژوهش های بیش تر ارایه شده است.
تبیین تجارب پرستاران از خشونت شغلی در بخش روان پزشکی: رویکرد پدیدارشناسی(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: خشونت علیه کارکنان بخش روان پزشکی یک تنش شغلی شناخته شده است. تجارب پرستاران از خشونت های شغلی، انعکاسی از احساسات و نگرش های آنان نسبت به خود، بیمار و چگونگی مراقبت را پیش روی قرار می دهد. هدف از این مطالعه، تبیین تجارب پرستاران از خشونت شغلی در بخش های مجتمع روان پزشکی شهید بهشتی شهر کرمان در سال 1389 بوده است.
روش کار: این یک مطالعه ی کیفی با رویکرد پدیدارشناسی است. شرکت کنندگان از جامعه ی پرستاران بر اساس معیارهای پذیرش با نمونه گیری هدف دار انتخاب شدند و تا حد اشباع اطلاعات، نمونه گیری ادامه یافت (18نفر). جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته انجام و بر روی نوار، ضبط وکلمه به کلمه بر روی کاغذ آورده شد و سپس تحلیل اطلاعات به روش کلایزی صورت گرفت.
یافته ها: اعمال خشونت اغلب از طرف بیمار و به علت خواسته های نابه جا و ماهیت بیماری وی بوده است. پرستاران تجربه ی خشونت کلامی را بیش از غیر کلامی و حداقل 3-2 بار خشونت فیزیکی را در طی یک سال قبل از جانب بیمار گزارش نمودند. در اکثر موارد خشونت، اولین واکنش پرستاران کوشش در آرام سازی بیمار با صحبت بوده، اغلب موثر نبوده و به فیکس نمودن بیمار منجر شده است. سایرنتایج در چهار مفهوم اصلی عدم حمایت کافی از کارکنان، ضعف مدیریت خطر، پیامدهای خشونت و گرایش های انسان دوستانه، استنتاج شد.
نتیجه گیری: تقویت رویکردهای مدیریتی به صورت جلسات منظم، رسیدگی به نارسایی ها، تشویق کارکنان و آموزش های ضمن خدمت با تاکید بر مدل های نقش به صورت عملگرا (نمایشی)، گزارش و
پی گیری رخدادهای خشونت بار با برنامه ریزی و سازمان دهی مناسب تر کاملا احساس می شود.
نیازسنجی آموزشی پرستاران شاغل در بخشهای روان پزشکی بیمارستان های شهر اصفهان در سال 1390(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
زمینه و هدف: برنامه های آموزشی به منظور تأمین نیازهای آموزشی فراگیران طراحی می شوند. با توجه به گسترش سریع مرزهای علم، پرستاران نیاز به کسب مهارتهای جدید دارند. بنابراین شناخت نیازهای آموزشی پرستاران شاغل،گامی مؤثر و مهم در راه ارتقای توانمندی آنان می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین نیازهای آموزشی پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش مقطعی از نوع پیمایشی بوده که بر روی 76 نفر از پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی بیمارستانهای نور، فارابی و الزهرا(س) شهر اصفهان در تابستان 1390 انجام شده و نمونه گیری به شیوه سرشماری صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه محقق ساخته بوده که به روش اعتبار محتوا و استفاده از ضریب آلفای کرانباخ ( 89%=r) پایائی و روائی آن تأیید گردیده است. تحلیل داده ها با استفاده از مدل آماری استباطی و توسط نرم افزار آماری SPSS انجام شده است.
یافته ها: یافته های مطالعه نشان داده که بیشترین نیاز آموزشی پرستاران به ترتیب در سه حیطه«شناخت بیماریها»، « مراقبتهای پرستاری» و سپس «مراقبتهای دارویی و غیردارویی» بوده است. مهمترین نیاز آموزشی پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی در حیطه شناخت بیماریها شامل اختلالات روانپزشکی کودکان و نوجوانان، و اورژانس های روانپزشکی؛ در حیطه مراقبت های پرستاری مشتمل بر نحوه کنترل بیماران تهاجمی و تدابیر مناسب به منظور پیشگیری از خودکشی؛ و در نهایت در حیطه مراقبتهای دارویی و غیردارویی، آشنایی با عوارض جانبی داروها و چگونگی مدیریت این عوارض جانبی حائز اهمیت بوده است. همچنین یافته ها حاکی از آن بوده که تفاوت معنی دار آماری بین متغیرهای سن، سابقه کار و محل خدمت پرستاران با نیازهای آموزشی آنها وجود ندارد.
نتیجه گیری: با توجه به نیازهای اظهار شده توسط پرستاران در سه حیطه «شناخت بیماریها»، «مراقبت های پرستاری» و «مراقبت های دارویی و غیردارویی» پیشنهاد می گردد به منظور ارتقای دانش و مهارت کادر پرستاری و بهبود ارائه خدمات پرستاری به بیماران، به نیازهای مذکور بیشتر توجه شود و برای پرستاران دوره های آموزشی کوتاه مدت و بلندمدت برگزار گردد.
رابطه استرس شغلی با رضایتمندی زناشویی و سلامت روان در پرستاران بیمارستان های شهر تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه استرس شغلی با رضایت زناشویی و سلامت روان در پرستاران است. روش پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود که 300 نفر از پرستاران متأهّل و شاغل در بیمارستانهای شهر تهران به روش نمونهگیری در دسترس در سال 91-1390 انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه استرس شغلی (NSS)، مقیاس رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه سلامت روان (GHQ-28) بود. نتایج بهدست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین استرس شغلی و رضایت زناشویی پرستاران و بین استرس شغلی و سلامت روان پرستاران رابطه معنادار منفی وجود دارد. هم¬چنین بین رضایت زناشویی و سلامت روان پرستاران نیز رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. بررسی مؤلفههای استرس شغلی نشان داد مؤلفههای تعارض با پزشکان و کمبود منابع حمایتی از بین مؤلفههای استرس شغلی پیشبینی کننده رضایت زناشویی منفی پرستاران است. مؤلفه کمبود منابع حمایتی نیز پیشبینی کننده عدم سلامت روان در پرستاران میباشد. نتایج نشان داد وجود عوامل استرسزای شغلی از جمله تعارض با پزشکان بهعنوان مرجع قدرت و همکار پرستاران در محیط بیمارستان و کمبود منابع حمایتی در حرفهی پرستاری، احتمال کاهش میزان رضایتمندی زناشویی و سلامت روانی پرستاران را افزایش میدهد.
بررسی رابطه بین خلّاقیّت سازمانی، استرس شغلی و انگیزش پیشرفت با تعهد سازمانی پرستاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این پژوهش بررسی رابطه خلّاقیّت سازمانی، استرس شغلی و انگیزش پیشرفت با تعهد سازمانی پرستاران بود. روش انجام پژوهش، توصیفی-همبستگی و جامعه آماری نیز کلیه پرستاران بیمارستان های تبریز بود (23 بیمارستان). از این جامعه به طور سهمیه ای 300 نفر پرستار زن و مرد برای مطالعه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های تعهد سازمانی مودای و پورتر، استرس شغلی وندردوف، خلّاقیّت تورنس و انگیزش پیشرفت استیرز و برون استین استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس چندمتغیره به کار رفت. تحلیل داده ها نشان داد که خلّاقیّت سازمانی، استرس شغلی و انگیزش پیشرفت به خوبی توانستند تعهد سازمانی پرستاران را پیش بینی کنند. بین خلّاقیّت سازمانی و انگیزش پیشرفت رابطه مثبت پیدا شد در حالیکه بین خلّاقیّت سازمانی و استرس شغلی و بین انگیزش پیشرفت و استرس شغلی رابطه منفی به دست آمد. هم چنین مستخدمان رسمی در مقایسه با مستخدمان قراردادی تعهد سازمانی بیشتری را نشان دادند. با توجه به اینکه افزایش تعهد سازمانی باعث ارتقای کیفیّت کار در سازمان های کشور مخصوصاً بیمارستان ها می شود و از آنجایی که افزایش خلّاقیّت سازمانی و انگیزش پیشرفت و کاهش استرس شغلی با افزایش تعهد سازمانی کارکنان همراه است، تقویت انگیزه پیشرفت، ایجاد شرایط ظهور خلّاقیّت و برنامه های کاهش استرس، باید به طور جدی مدنظر مسئولان بیمارستان ها قرار گیرد.
رفتار اطلاعیابی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: پرستاران در حرفه ی خود نیازمند کسب اطلاعات در سطح وسیعی می باشند، چرا که در بسیاری از مواقع تصمیم آنان برای بیمار نقش حیاتی دارد. وجود اطلاعات کافی و روزآمد می تواند تصمیم گیری را برای پرستاران آسان تر سازد. هدف مطالعه ی حاضر تعیین رفتار اطلاع یابی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد بود. بنابراین این مطالعه درصدد پاسخگویی به این مسأله بود که پرستاران اطلاعات مورد نیاز خود را از چه منابع یا کانال های اطلاعاتی بدست می آورند و چه موانعی آنها را از جستجوی مدارک و شواهد معتبر باز می دارد.
روش بررسی: جامعه ی پژوهش در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی 320 پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر یزد در سال 1390 شمسی با حداقل یک سال سابقه ی کار بود که به وسیله ی نمونه گیری آسان انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی محقق ساخته که روایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 78/0 مورد تایید قرار گرفت، استفاده شد که در آن نوع منابع مورد استفاده جهت جستجوی اطلاعات، هدف از جستجوی اطلاعات، موانع و مشکلات بازیابی اطلاعات و نیازهای اطلاعاتی پرستاران مورد سوال قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 17، آمار توصیفی برای توصیف داده ها و از آزمون آماری Chi-squire جهت بررسی یکنواختی گویه ها استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشتر پرستاران دارای مدرک لیسانس و سابقه کاری 29/7±81/9 و اکثر آنها زن بودند. آگاهی از پیشرفت های جدید در حوزه ی پرستاری مهمترین نیاز اطلاعاتی بیشتر پرستاران بود. بیشترین منبع مورد استفاده ی آنها اینترنت (موتورهای جستجوی عمومی) و هدف اکثر آنها روزآمدن کردن اطلاعات بود. 8/74% از پرستاران کمبود وقت را مهمترین مانع برای جستجوی اطلاعات ذکر نمودند.
نتیجه گیری: پرستاران به خوبی به اهمیت روزآمد بودن اطلاعات در شغل شان که با بیمار پیوند خورده است آگاهند. اما دستیابی به اطلاعات جدید و روزآمد در حوزه پرستاری نیازمند آموزش وکسب مهارت های خاصی است. با توجه به یافته های حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که مسؤولین بیمارستان ها بازه ی زمانی مشخصی را برای فعالیت های آموزشی و پژوهشی پرستاران در نظر بگیرند.
پیش بینی سطح سلامت روان پرستاران بخش های داخلی و جراحی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
سلامت پرستاران از جمله سلامت روان آنان، با توجه به نقش پرستاران در سیستم بهداشتی درمانی در ارتقاء کمی و کیفی مراقبت ارایه شده از سوی آن ها بر بیماران، از اهمیت دوچندان برخوردار است. به علاوه مطالعات در مورد ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک با سلامت روان هنوز نتایج متناقضی را نشان می دهند؛ از این رو تحقیق حاضر به منظور پیش بینی سطح سلامت روان پرستاران شاغل در بخش های داخلی و جراحی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی صورت گرفته است.
مواد و روش ها: نمونه مورد پژوهش در این مطالعه توصیفی- همبستگی، 380 نفر از پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طب قه ای وارد مطالعه شدند .ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل فرم اطلاعات و پرسش نامه سلامت عمومی 28 سؤالی (GHQ-28) بود. جهت تجزیه وتحلیل از نرم افزار SPSS نسخه بیستم و روش های آمار توصیفی، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد.
یافته ها: از لحاظ سلامت روان پرستاران، 73/69 درصد (265 نفر) نمره بالاتر از 23 داشتند که نشانه نامناسب بودن سلامت روان و مشکوک بودن به اختلال روانی بود. یافته های پژوهش حاضر حاکی از عدم ارتباط آماری معنی دار بین سلامت روان با سن، وضعیت تأهل، جنس و تعداد فرزندان پرستاران شرکت کننده در پژوهش بود. این درحالی بود که بر اساس نتایج مطالعه حاضر ارتباط بین کیفیت خواب، سابقه کار و میزان اضافه کار پرستاران با سلامت روان ایشان از نظر آماری معنی دار بود. بر اساس نتایج تحلیل رگرس یون، 9/40 درصد از واریانس نمرات سلامت روان پرستاران به وسیله متغیرهای کیفیت خواب، سابقه کار و میزان اضافه کار تبیین گردید (9/40R2 = ).
نتیجه گیری:
بر اساس نتایج تحقیق حاضر، بیش از نی می از پرستاران مورد مطالعه در وضعیت مشکوک به اختلال در سلامت روان قرار داشتند و نزدیک به دو س وم از پرستاران دارای سلامت روان تا حدی مطلوب و یا نامطلوب بودند. پیشنهاد می شود مدیران سازمان های بهداشتی- درمانی تمهیداتی را در جهت بهبود شرایط محیط کار و سلامت روان پرستاران به کار گیرند. بر اساس یافته های مطالعه حاضر سطح سلامت روان را در قالب یک معادله رگرسیون می توان به وسیله برخی متغیرهای جمعیت شناختی پیش بینی کرد.
تبیین عوامل موثر بر نگرش و رفتار مبتنی بر تسهیم دانش (مورد مطالعه: پرستاران بیمارستان 17 شهریور)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کاهش اشتباهات انسانی و ارتقای سطح یادگیری در سازمان ها، مستلزم تبادل یا تسهیم دانش و اطلاعات به طور مستمر می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش عوامل سه گانه اعتماد، روابط متقابل بین فردی و توانمندی مدیر بر نگرش و رفتار مبتنی بر تسهیم دانش پرستاران انجام گرفته است . نوع تحقیق ،مقطعی بوده و به روش تصادفی ساده 66 پرستار بیمارستان 17 شهریور در شهر مشهد، به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده است. از پرسشنامه برای جمع آوری دادهها استفاده شد و برای آزمون فرضیه ها در قالب معادلات ساختاری از روش حداقل مربعات جزئی با نرم افزار PLS استفاده به عمل آمد. مدل ساختاری نشان داد که عوامل سه گانه اعتماد، روابط متقابل بین فردی و توانمندی مدیر، بر تغییرات رفتار مبتنی بر تسهیم دانش به طور معنی داراثر می گذارد و نگرش نسبت به تسهیم دانش نیز متغیر میانجی می باشد.نتایج به دست آمده از یافته ها نشان داده است : اعتماد متقابل بر ترغیب همکاری و تبادل اطلاعات بین پرستاران اثر می گذارد و جلب مشارکت، ابراز قدردانی و اطلاع رسانی به پرستاران از سوی مدیران، زمینه را برای ایجاد فضای یادگیری جمعی فراهم می سازد.
پیامدهای جسمی و عاطفی افشاگری تخلف سازمانی در پرستاران(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
زمینه و هدف :مشاهده خطا و تخلف در محیط کار و تصمیم گیری جهت افشا یا عدم افشای خطا و تخلف، استرس زا است و این استرس می تواند پیامدهای جسمی و عاطفی را به همراه داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی پیامدهای جسمی و عاطفی افشاگری تخلف سازمانی در پرستاران بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر اصفهان در سال 1389 انجام شد. مواد و روش ها:این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود و در آن 245 نفر از پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی شهر اصفهان به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از چک لیست افشاگری و همچنین، دو چک لیست پیامدهای جسمی و عاطفی افشاگری McDonald و Ahern مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها:62 درصد از پرستاران، افشاگر و 38 درصد غیر افشاگر بودند. در زمینه پیامدهای جسمی، پرستاران افشاگر از مشکلات بالاتری رنج می بردند و فقط مشکلات گوارشی در پرستاران غیر افشاگر بیشتر بود. در زمینه پیامدهای عاطفی، احساس ترس و خشم در پرستاران افشاگر و احساسات مرتبط با بی ارزشی و احساس گناه در پرستاران غیر افشاگر بیشتر بود. نتیجه گیری:بر اساس نتایج مطالعه حاضر، افراد افشاگر به طور کلی از مشکلات جسمی و عاطفی بیشتری رنج می برند، اما افراد غیر افشاگر نیز مشکلات خاصی (گوارشی و احساس بی ارزشی و گناه) دارند که بیانگر لزوم توجه بیشتر به این گروه می باشد.
بررسی رابطه جو سازمانی با رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های قدس، توحید و بعثت
حوزه های تخصصی:
مقدمه: درک کارکنان از بیمارستان خود، جو سازمانی آن را تشکیل می دهد. یکی از متداولترین عوامل درونی اثرگذار روی جو سازمانی، میزان رضایت شغلی کارکنان است. هدف این پژوهش تعیین ارتباط جو سازمانی با میزان رضایت شغلی کارکنان سه بیمارستان قدس، بعثت و توحید در شهر سنندج می باشد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی – تحلیلی است. نمونه آماری 189 نفر از پرستاران 3 بیمارستان قدس، بعثت و توحید هستند که از طریق نمونه گیری تمام شماری در سال 1395 انتخاب شدند (سه گروه 63 نفری). ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه رضایت شغلی JDI و پرسشنامه توصیف جو سازمانی هالپین و کرافت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: بین متغییرهای روحیه ی گروهی و مزاحمت با رضایت شغلی همبستگی منفی معنادار بدست آمد. (05/0 P< ). متغیرهای علاقه مندی، فاصله گیری و نفوذ نسبت به رضایت شغلی در سطح معناداری 05/0 معنادار بودند (05/0 Sig< ). رابطه معناداری برای سایر متغییرهای روحیه ی گروهی، مزاحمت، صمیمیت، ملاحظه گری و تاکید بر تولید در سطوح معناداری 01/0 و 05.0 مشاهده نشد. نهایتا با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون رابطه معناداری بین جو سازمانی (کلیه ی متغییرها بطور همزمان) و رضایت شغلی مشاهده شد. نتیجه گیری: بین رضایت شغلی و جو سازمانی رابطه مستقیم وجود دارد اگرچه در بررسی متغییرها به تنهایی می توان نتیجه گرفت که عوامل اصلی در جو سازمانی که بر رضایت شغلی دخیل هستند علاقه مندی، فاصله گیری و نفوذ می باشند.
رابطه عوامل استرس شغلی با خود کارآمدی و سلامت عمومی پرستاران و ماماها در بیمارستان بعثت سنندج
حوزه های تخصصی:
مقدمه : استرس شغلی یکی از انواع استرس است که با رضایت شغلی و عملکرد فرد رابطه مستقیم دارد و یکی از مولفه های موثر بر سلامت و ایمنی به شمارمی رود . حرفه های وابسته به پزشکی از جمله مشاغلی هستند که به علت مسئولیت تامین راحتی ، آسایش و مداوای بیماران تحت تاثیر عوامل مختلف تنش زا قراردارند . بدین منظور پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل استرس زای شغلی در کارکنان پرستاری و مامایی بخشهای مختلف مرکز پزشکی آموزشی و درمانی بعثت شهر سنندج و تاثیر آنها برروی خودکار آمدی و سلامت عمومی آنان انجام گرفت . مواد و روشها : دراین مطالعه توصیفی – تحلیلی و مقطعی 176 نفر از کارکنان پرستاری و مامایی شاغل در بخشهای مرکز پزشکی آموزشی و درمانی بعثت شهرسنندج در سال 93 که شرایط ورود به مطالعه را داشتند ، نمونه های پژوهش را تشکیل دادند . روش نمونه گیری سرشماری بود. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های استاندارد سلامت عمومی (GHQ)واسترس شغلی بیمارستانی (HSS)وخودکارآمدی عمومی شرر انجام شد . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی و آزمونهای آماری t-test ، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید . نتایج : یافته ها نشان داد میزان استرس شغلی در افراد مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط است.(میانگین 8/101 از 175نمره) بین استرس شغلی با جنس ، تاهل، نوبت کاری ، سطح تحصیلات و نوع استخدام اختلاف معنی دار وجود نداشت اما با نوع شغل دارای اختلاف معنی دار آماری بود. (P<0/05). میانگین سطح سلامت عمومی در افراد مورد مطالعه 9/24 بود . میانگین سطح خودکارآمدی در افراد مورد مطالعه 9/39 بود. بین استرس شغلی باسلامت عمومی ارتباط معنی دار وجود داشت و بین استرس شغلی باسلامت عمومی و استرس شغلی با خودکارآمدی و سلامت عمومی با خودکارآمدی همبستگی مثبت وجود داشت . بحث و نتیجه گیری : سطح استرس شغلی در افراد مورد مطالعه بیشتر از حد متوسط و در پرستاران بیشتر از ماماها بود . پرستاران و ماماها بطور میانگین از نظر سلامت عمومی در حد بالاتر از نقطه بحرانی قرار داشتند و خودکارآمدی آنها بیشتر از حد متوسط بود . برنامه های مداخله ای جهت پیشگیری از استرس شغلی و بروز اختلالات در وضعیت سلامت عمومی در پرستاران و ماماها می بایست بر کاهش فشارکاری ، نوبتهای کاری طولانی و خطر عوامل بیولوژیکی و عوامل فیزیکی متمرکز شود .
ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار پرستاران از دیدگاه بیماران(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: دریافت آموزش یکی از حقوق بیماران و ابزاری جهت رسیدن به ارتقاء سلامتی، افزایش استقلال بیمار، بهبود مراقبت از خود، کاهش پذیرش مجدد و کاهش اضطراب است. با توجه به اینکه آموزش به بیمار از وظایف مهم پرستاران محسوب می شود و زمان زیادی بر بالین بیمار حضور دارند، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار پرستاران از دیدگاه بیماران در بیمارستان ولی عصر (عج)بیرجند در سال 1395انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی،262 نفر از بیماران بستری در بخش های مختلف که در حال ترخیص بودند به روش نمونه گیری سهمیه ای غیرتصادفی انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه آموزش به بیمار پژوهشگر ساخته جمع آوری شد. سپس داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 19و با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی(آزمون های تی مستقل و آنووا) تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: اکثریت بیماران مؤنث (5/64 درصد)، رده سنی 30سال و کمتر (5/27درصد) بودند. بیشتر بیماران(2/83 درصد) اظهار داشتند که در بدو ورود به بخش آموزش کامل به آنان داده شده است. 6/49 درصد بیماران در حین بستری هیچگونه آموزشی دریافت نکرده بودند. به 42 درصد بیماران در حین ترخیص آموزش نسبی داده شده بود. نتیجه گیری: پایین بودن میزان آموزش درحین بستری و زمان ترخیص از دیدگاه بیماران، نشان دهنده عملکرد ضعیف پرستاران در این وظیفه مهم بوده، بنابراین لازم است مدیران به منظور افزایش آگاهی پرستاران در زمینه اهمیت آموزش به بیمار و چگونگی انجام بهینه فرایند آموزش به بیمار اقدامات لازم را انجام دهند.
رابطه رهبری تحول گرا و سرمایه روان شناختی با رضایت شغلی : نقش میانجی مشارکت کاری در پرستاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این پژوهش، تعیین رابطه رهبری تحول گرا و سرمایه روان شناختی با رضایت شغلی باتوجه به اثرات میانجی مشارکت کاری در پرستاران بیمارستان های شهر تبریز بود. این پژوهش، باتوجه به اهداف از نوع پژوهش های بنیادی همبستگی بود. درراستای هدف پژوهش، از جامعه پرستاران بیمارستان های شهر تبریز، تعداد 302 نفر به شیوه هدفمند انتخاب شدتد. برای اندازه گیری رهبری تحول گرا از پرسشنامه بویل و همکاران (2018) و برای سنجش مشارکت کاری از پرسشنامه دای و همکاران (2019) و برای سنجش سرمایه روان شناختی از پرسشنامه کیم و همکاران (2018) و برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه ینسِن و همکاران (2017) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS استفاده شد. یافته ها نشان داد مشارکت کاری قادر است رابطه رهبری تحول گرا و سرمایه روان شناختی با رضایت شغلی را بطور معنی دار میانجیگری کند، به نحوی که رهبری تحول گرا سرمایه روان شناختی با مشارکت کاری رابطه مثبت داشته و این متغیر نیز با رضایت شغلی دارای رابطه مثبت بود. این یافته ها دارای تلویحات عملی بوده مه به تفصیل مورد بحث واقع شده اند.
مقایسه ی دغدغه شغلی پرستاران در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان برمبنای سابقه کاری
حوزه های تخصصی:
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه دغدغه های شغلی پرستاران در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی برمبنای سابقه کاری انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. تمامی پرستاران شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان در سال 1389 جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 286 نفر انتخاب و به چک لیست اطلاعات دموگرافیک- فرم محقق ساخته و پرسشنامه دغدغه های شغلی بزرگسالان پاسخ دادند. داده های گردآوری شده با روش های آمار توصیفی، آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد پرستاران برمبنای سابقه کاری از نظر مرحله ایجاد شغل (02/0=P) و مرحله بقا و ماندگاری در شغل (01/0=P) تفاوت معنادای دارند. همچنین، نتایج نشان داد که بین دغدغه شغلی در پرستاران بر مبنای سابقه کاری از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P)، به این معنا که در پرستاران با سابقه زیر 10 سال کار دغدغه شغلی بیشتر بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود مسئولین و مدیریت بیمارستان ها به منظور بهبود کیفیت کاری در پرسنل بخش پرستاری به ویژه پرستاران با سابقه کاری کمتر به تدوین برنامه های آموزشی و حمایتی از نظر فرهنگی و اقتصادی بپردازند.