قوت ها

هدف از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت موجود فوتبال جمهوری اسلامی ایران و تعیین موقعیت راهبردی فوتبال کشور است. برای گردآوری داده ها به بررسی اسناد و مدارک، پیشینه تحقیقات نظرسنجی با استفاده از پرسشنامه ها و فرم های تعیین موقعیت راهبردی پرداخته شد. جمع آوری داده ها از مدیران اجرایی فوتبال کشور و کارشناسان حوزه مدیریت ورزشی و ذی-نفعان اصلی فدراسیون فوتبال صورت گرفت و برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های توصیفی و آزمون فریدمن، از ماتریس های ارزیابی درونی و بیرونی و تحلیل SWOT استفاده شد و نتایج حاصل از جمع آوری اطلاعات مربوط به ضعف ها، قوت ها، تهدیدها و فرصت های فوتبال جمهوری اسلامی ایران نشان داد که وضعیت موجود فوتبال ایران نامناسب بوده و حاکی از غلبه ضعف ها بر قوت ها و تهدیدها بر فرصت هاست که موقعیت راهبردی WT را برای فوتبال ایران به وجود آورده است. بررسی فوتبال در حال رشد و وضعیت رقبایی چون نیوزیلند و چین نشان داد که آنها وضعیت بهتری نسبت به کشور ما دارند و لزوم تدوین راهبرد تدافعی برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت موجود برای ما بسیار ضروری است.

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای توانمندسازی معلمان دوره ابتدایی مبتنی بر رویکرد درس پژوهی انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع کیفی بوده که در آن با تحلیل محتوای کیفی، داده های حاصل از متن اسناد بالادستی و شیوه نامه های آموزش و پرورش، نتایج پژوهش های داخل و خارج کشور و متن مصاحبه با 13 نفر از مشارکت کنندگان تحلیل شد. فرایند نمونه گیری به شیوه هدفمند بوده است. اعتباریابی مدل در طول فرایند پژوهش و مطابق با شیوه های مطرح در پژوهش کیفی، از جمله سه سوسازی داده، بازنگری تحلیل ها زیر نظر سایر پژوهشگران و مشارکت کنندگان، به کارگیری یادداشت های میدانی پژوهشگر و رسیدن به اشباع داده ها تأمین شده است. در تحلیل نهایی 235 مفهوم اولیه استخراج شد. درون مایه های اصلی استخراج شده از تحلیل داده ها نشان داد که عناصر اصلی مدل شامل فلسفه و چرایی توانمندسازی، هدف ها، سطوح، موانع، عوامل تسهیل کننده، پیامدها و نتایج توانمندسازی مبتنی بر رویکرد درس پژوهی برای معلمان دوره ابتدایی است. نتایج نشان داد مدل تدوین شده متناسب با نظام آموزشی متمرکز کنونی از جنبه علمی می تواند زمینه ساز پژوهش های دیگر در حوزه توسعه حرفه ای معلمان و توانمندی آنان باشد و نیز از جنبه عملی می تواند مورد استفاده سیاست گذاران آموزشی، مدیران، معلمان قرار گیرد.

زمینه و هدف: فضای مجازی، دنیای نوظهوری است که در کنار چالش هایی که داشته، حاوی فرصت های فراوان است که می توان با استفاده بهینه از فرصت های موجود در این فضا، تهدیدات آن را به حداقل رساند. لذا این پژوهش با هدف تحلیل تجربه خبرگان درباره نقاط قوت درونی و فرصت های بیرونی فرماندهی انتظامی ج.ا.ا در استفاده از فضای مجازی انجام شده است. روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی- توسعه ای؛ از نظر نوعِ داده، کیفی و از لحاظ ماهیت، اکتشافی است. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده روش دلفی و تحلیل محتوا مورد استفاده  قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش، خبرگان پلیس هستند که از بین آنان به روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس اشباع نظری، جمعاً تعداد 30 نفر انتخاب شدند. در ادامه برای اطمینان از روایی ابزار، از نظرات اساتید صاحب نظر و مشارکت کنندگان در تحلیل داده ها و برای اطمینان از پایایی، از روش های قابلیت بازیافت پذیری و تکرار پذیری  استفاده شد. یافته ها: تعداد10 مورد نقاط قوت: پایش فضای مجازی توسط پلیس، وجود کارکنان خبره هم در حوزه فضای مجازی و پیشگیری، وجود زیرساخت های فناوری، تعامل مناسب با نهادها متولی امور فضای مجازی، امکان تولید محتوای مناسب و ... همچنین تعداد 10 مورد فرصت: بهره گیری از بستر فضای مجازی ایمن در آموزش، راه اندازی شبکه های مجازی بومی، استفاده از فناوری های نوظهور و ... در استفاده از فضای سایبر استخراج شدند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصله، پیشنهاد گردید تا با بهره گیری از نقاط قوت درونی، از فرصت های بالقوه موجود در محیط به نحو مطلوب در جهت فرهنگ سازی استفاده از فضای مجازی توسط کارکنان؛ آگاه سازی و آموزش؛ ارتقاء سواد رسانه ای و ... استفاده گردد.

این مقاله با مروری بر سیر تحول دانش مردم شناسی در ایران به مطالعات فرهنگ عامه و روند تغییرات رویکردی در شناسایی، آگاهی افزایی، ارتقا و انتقال بین نسلیِ میراث فرهنگیِ ناملموس پرداخته است. میراث فرهنگی ناملموس- که یکی از بهترین داشته های ارزشمند فرهنگی ملتها در جهان شناخته می شود- می تواند بنا به ظرفیت سیال و مرزنوردش، جوامع را بسوی همگرایی و وفاق سوق داده و ارمغان آور صلح پایدار جهانی باشد. بنابرین شناخت صحیح، معرفی و آگاهی افزایی درباره آن، ضامنی در حفاظت و مدیریت انتقال بین نسلی خواهد بود. توجه به این وجه از میراث بشری در جهان بسیار نوپاست و بعد علمی و سیستماتیک آن به بعد از کنوانسیون 2003 .م یونسکو باز می گردد؛ اما در سالهای اخیر مطالعات در مورد آن به طور فزاینده ای درمیان ملت ها با اقبال ویژه ای مواجه شده است. نویسنده در این مقاله درصدد است تا با بررسی روند مطالعات مردم شناسی (با هدف صیانت و تغییر عنوان در ادبیات فرهنگی و تاریخی) ضمن اشاره به مطالعات میراث فرهنگی ناملموس کشور، ظرفیت ها و چالش های پیشرو را در عرصه پژوهش های مربوط به حفاظت از آن معرفی کرده و راه کارهایی جدی و اجرایی برای آن پیشنهاد دهد. وی همچنین تلاش میکند تا بر اساس نمونه های موفق و تجربیات و آزموده های پرثمر ملی و بین المللی، صور فرهنگ بشری و جلوه های میراث ناملموس آن را منطبق با استانداردهای خلاقانه تعیین شده از سوی سند کنوانسیون جهانی 2003 .م یونسکو نشان داده و مشارکت برپادارندگان و حاملان و ناقلان این وجه از میراث زنده بشری را به طور فزاینده ای جلب کند. در پایان این پژوهش به اکوموزه گیلان، به عنوان نمونه ای از برترین اقدامات پاسدارانه از میراث ناملموس فرهنگی توجه شده است.

هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی نظرات دانشجویان تحصیلات تکمیلی درباره قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای نوآوری برنامه های درسی هنری در آموزش عالی هنر بوده است. روش پژوهش، توصیفی پیمایشی بود و به منظور گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. همچنین روایی محتوایی مصاحبه و پرسشنامه با نظرات کارشناسان، بررسی و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 90/0 برآورد شد. جامعه آماری شامل همه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه هنر اصفهان و روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی (کمی) و نمونه گیری هدفمند (کیفی) بوده است. نتایج نشان داد؛ مهم ترین نقطه قوت مربوط به گویه توجه به یادگیری مادام العمر به منظور به روز بودن دانشجویان و مهم ترین ضعف ها امکانات نامناسب است. تقویت فرهنگ نوآوری، مهم ترین فرصت نوآوری در برنامه های درسی هنر است. مهم ترین تهدید، کمبود دانش و فناوری روز دنیا در کشور است.

هدف: هدف این مطالعه، بررسی فرصتها و تهدیدهای برنامه های  درسی مجازی می باشد.روش پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی بوده در انجام این پژوهش به تناسب موضوع،  رویکرد کیفی  SWOT  به کار رفته است.جامعه پژوهش مشتمل بر جمعی از متخصصان برنامه درسی؛ طراحان ، مدرسان  برنامه های درسی مجازی و شرکت کنندگان این دوره ها (دانشجویان)بودند، که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 40 نفر از آنان انتخاب گردید. داده های پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری گردید.یافته ها: یافته ها نشان داده است که  مهمترین قوتها(تسهیل دسترسی به برنامه درسی، ارتقای فراگیرنده محوری در برنامه درسی، تحقق پژوهش محوری، بهبود کیفی و کارآمدی اساتید و ایجاد چالش و جذابیت در محیط یادگیری)، مهمترین ضعف ها(کاهش ارتباطات اجتماعی، چارچوب ضعیف عناصر، افزایش هزینه ها، کاهش اقتدار استاد، ضعف ارزشیابی و ارزشیابی ناعادلانه)، مهمترین فرصت ها( بسط دسترسی آموزشی، سرمایه گذاری در آموزش، به روزرسانی دانش، گسترش روابط علمی، نوآوری برنامه درسی و کاربردی نمودن آموزش) و مهمترین تهدیدها(کمرنگ شدن کارکردهای آموزش عالی، به چالش کشیدن اساتید، کاهش اهداف کارآمد، کاهش کیفیت محتوا، سطح شدن ارزشیابی و بدبینی به برنامه درسی مجازی بوده است.نتیجه گیری: هر چند برنامه های درسی مجازی  به دلیل فراهم نبودن زیرساختهای ضروری، در طراحی و اجرا با چالشهایی روبه رو شده است اما  با اقدامات حرفه ای مسئولان آموزشی  میتوان به نوعی ضعفها و چالشها را کمتر نمود.