کارکنان پلیس

زمینه و هدف: بهبود عملکرد و بهبود نیروی انسانی نیاز انکارناپذیری برای سازمان ها است و مدیریت عملکرد، ابزاری برای دست یابی به این هدف است. هدف پژوهش بررسی تأثیر ارزیابی عملکرد بر بهبود نیروی انسانی در ابعاد رضایت، انگیزش، خلاقیت، ماندگاری و گرایش به آموزش کارکنان در سازمان پلیس است. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش، توصیفی ـ پیمایشی است. برای جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه استفاده شده است که روایی آن با نظارت خبرگان و پایایی آن با آلفای کرونباخ (67/92=α) تایید شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحلیل و از آزمون های تی تک نمونه ای و دونمونه ای مستقل و تحلیل واریانس تک عاملی استفاده شد. جامعه تحقیق را مجموعه کارکنان انتظامی پایور و پیمانی ستاد ناجا تشکیل داده است که به کمک روش های آماری تعداد نمونه 108 نفر برآورد و مورد پرسش واقع شده اند. یافته ها: آزمون فرضیه های پژوهش این موضوع را مشخص نمود که ارزیابی عملکرد رابطه معناداری با مؤلفه های پنج گانه بهبود نیروی انسانی دارد. بین کارکنان پایور و پیمانی، زنان و مردان و بین درجه داران، افسران جزء و افسران ارشد در این مؤلفه ها، نیز تفاوت وجود دارد. نتیجه گیری: ارزیابی عملکرد از طریق اثرگذاری بر انگیزش، رضایت شغلی، خلاقیت و نوآوری، گرایش به آموزش و ماندگاری نیروی انسانی با بهبود منابع انسانی رابطه دارد. در این راستا بیشترین اثرگذاری را بر رضایت شغلی و کمترین اثرگذاری را بر خلاقیت و نوآوری دارد. همچنین در مورد مؤلفه ماندگاری و گرایش به آموزش، کارکنان رسمی را بیشتر از پیمانی ها متأثر می سازد.

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، آسیب شناسی ارزیابی کارآیی پرسنل معاونت نیروی انسانی ناجا میباشد. روش: روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان معاونت نیروی انسانی ناجا به تعداد 290 نفر بوده است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که برای روایی محتوایی از نظرات اساتید و کارشناسان خبره استفاده گردید و براساس آن پرسشنامه اصلاح گردید؛ پایایی آن نیز مناسب (92/0 =) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی کندال) استفاده شد. یافته ها: روش کنونی ارزیابی کارکنان ناجا مطابق با اهداف و منظورهای آیین نامه ارزیابی کارآیی نمیباشد. ارزیابی کارآیی در تعیین میزان توان و مهارت کارکنان ناجا از اثربخشی لازم برخوردار است. ارزیابی کارآیی در تعیین میزان حمایت سازمانی از کارکنان ناجا معنادار نیست. ارزیابی کارآیی در ایجاد انگیزه در کارکنان ناجا نقش مؤثری دارد. ارزیابی کارآیی به ارائه بازخورد عملکرد کارکنان ناجا منتهی گردیده است. نتیجه گیری: ارزیابی کارآیی نتوانسته است به تصمیمات مدیریتی اعتبار ببخشد. ارزیابی کارآیی در شناسایی عوامل محیطی مؤثر بر کارآیی کارکنان ناجا مؤثر نبوده است.

زمینه و هدف: به کارگیری و استفاده مناسب از نقش های مدیریتی ضمن صیانت و نگهداشت و دلگرم نمودن کارکنان کلانتری ها به تداوم خدمت انتظامی، می تواند موجب ارتقاء انگیزه و بهبود عملکرد کارکنان و مجموعه کلانتری را فراهم ساخته و از آسیب پذیری کارکنان بکاهد. هدف این تحقیق شناسایی و معرفی نقش های مدیریتی رؤسای کلانتری و چگونگی تأثیر ایفای این نقش ها بر نگهداشت کارکنان کلانتری می باشد. روش: روش پژوهش توصیفی و پیمایشی است. در این تحقیق نقش های مدیریت رؤسای کلانتری ها بر اساس نقش های مدیریتی میتنزبرگ (ارتباطی، اطلاعاتی و تصمیم گیری) تحت عنوان متغیر مستقل و نگهداشت کارکنان به عنوان متغیر وابسته مطرح است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته که برای روایی محتوایی از نظرات خبرگان و اساتید استفاده گردید؛ پایایی آن نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ عدد (9/0=) به دست آمد. جامعه آماری آن، کارکنان کلانتری های استان همدان در سال 1378 بوده که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه با نمونه گیری طبقه ای ساده 171 نفر تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل داده های این تحقیق از آزمون رگرسیون تک متغیره استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که نقش های مدیریتی رؤسای کلانتری بر نگهداشت کارکنان موثر است. در بین سه نقش ارتباطی، اطلاعاتی و تصمیم گیری در نگهداشت کارکنان، نقش تصمیم گیری بیشترین تأثیر را داشته است. نتیجه گیری: رؤسای کلانتری باید پیرامون نقش های مدیریتی آموزش کافی ببینند و به نقش تصمیم گیری در نگهداشت کارکنان توجه ویژه داشته باشند.

امروزه نیروی انسانی توانمند مهم ترین ابزار رقابتی سازمان هاست و مدیران عالی آن ها در صدد توسعه سرمایه انسانی از درون سازمان هستند. در بین همه کارکنان، مدیران و فرماندهان به دلیل تأثیر زیادی که در سازمان دارند، در صدر برنامه های توسعه ای قرار دارند. بر اساس تدبیر فرماندهی ناجا توانمندسازیِ فرماندهان و مدیران میانی نیز در اولویت مطالعه و بررسی قرار گرفته است. مطالعات قبلی انجام شده نشان داده اند که یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر توانمندسازی، عوامل معنوی است. این تحقیق با این هدف انجام شد تا میزان تأثیر عوامل معنوی (معرفت دینی، ایمان و بصیرت) بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران میانی ناجا را مشخص نماید. پس از مطالعات کتابخانه ای در باره توانمندسازی و معنویت (و تعیین مؤلفه های آن)، تعداد 589 نفر از این فرماندهان به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. از طریق پرسشنامه محقق ساخته نسبت به گردآوری داده ها اقدام و پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که به ترتیب ایمان (با میانگین 32/90)، معرفت دینی(با میانگین 49/84) و بصیرت (با میانگین 99/81) از 100 نمره بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران میانی ناجا تأثیر دارند.

نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران به عنوان سازمان پلیس عهده دار وظایف متعدد، متنوع، سخت و مسئولیت آور است. اجرای صحیح وظایف و مقررات توسط کارکنان پلیس مورد تأکید قانون گذار و خواست جامعه بوده است.که بخش مهمی از وظایف قانونی مربوط به برقراری نظم و امنیت، پیشگیری از جرم، تعقیب و دستگیری مجرمین، اجرای دستورات مقام قضایی، اجرای احکام مدنی و کیفری، در ابعاد مختلف آن و همچنین بخش عمده ای از خدمات انتظامی و غیرانتظامی از قبیل صدور گواهی نامه، گذرنامه، امور وظیفه عمومی، پلیس بین الملل و امور ضابطین بر عهده سازمان پلیس قرار داده شده است و در کمتر قانونی می توان رد پا و جلوه ای از مأموریت ها ی سازمان پلیس را مشاهده ننمود.گستردگی و تنوع مأموریت ها تا حدی است که بیش از هر نهاد، سازمان یا ارگان دیگری مأموریت پلیس را با زندگی اشخاص (حقیقی و حقوقی) مرتبط می سازد، ضرورت قانونی بودن اقدامات و رسیدگی ها، سازمان و کارکنان پلیس را مکلف می سازد تا در چارچوب قوانین به انجام آن مبادرت ورزند. گاهی ممکن است انجام وظایف محوله، موجبات وقوع حوادث زیان بار و ایراد خسارت به اشخاصی حقیقی و حقوقی و در نتیجه سبب تحقق مسئولیت کیفری یا مدنی برای کارکنان و یا سازمان پلیس را فراهم آورده که آشنایی کارکنان پلیس با مصادیق مسئولیت مدنی پلیس و لزوم جبران خسارت و زیان وارده اعم از مادی و معنوی در اثر اقدامات آنان و تقلیل حوادث افعال زیان بار و در نتیجه دقت بیشتر آنان در انجام مأموریت ها و آشنایی زیان دیدگان با موارد مسئولیت و موارد معافیت کارکنان و سازمان پلیس و ارائه ی راهکار ها ی مناسب در جهت کاهش مسئولیت مدنی پلیس پیشنهاد گردیده و با گذری اجمالی بر قواعد، مبانی و منابع عام و خاص مسئولیت مدنی پلیس مورد توجه قرار گرفته است و مصادیق قانونی مسئولیت مدنی پلیس با بررسی مواد مرتبط در قانون اساسی، مجازات اسلامی، مسئولیت مدنی، شیوه ها ی جبران خسارت، قانون بکارگیری سلاح و قانون مدنی، مورد بحث و بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

زمینه و هدف:  این پژوهش با هدف تحلیل تجربه خبرگان درباره انواع تهدیدهای متوجه کارکنان فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در استفاده از فضای مجازی انجام شده است. این کارکنان که به دلیل شرح وظایف خارج از حیطه شغلی از این فضا بهره می برند، بخشی از کاربران فضای سایبر شناخته می شوند و انواع تهدیدهای امنیتی و غیرامنیتی این فضای نوظهور متوجه کارکنان پلیس نیز هست. روش: این تحقیق از نوع کیفی است. نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب، و شرکت کنندگان با تکیه بر قاعده اشباع نظری ده نفر از خبرگان و متخصصان فضای مجازی و دارای نقش نظارتی در پلیس انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل محتوا استفاده شد. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختار یافته شامل پرسش های باز پاسخ است که برای سنجش اعتبار روایی و پایایی، محتوای آ ن در اختیار سه نفر از متخصصان قرار گرفت و نظر های آنان در مورد مصاحبه اعمال و از شرکت کنندگان در تحلیل و تفسیر داده ها کمک گرفته شد. یافته ها :یافته ها شامل 87 مفهوم ساده بود که از این تعداد، 53 مفهوم با تهدیدهای فضای مجازی مرتبط بود که در مراحل بعدی این مفاهیم در قالب 12 مفهوم کلی (تم) دسته بندی شد.  نتیجه گیری : نتایج نشان داد تهدید های متوجه کارکنان شامل خطر نفوذ جلبی و جذبی، شکست و افشای اطلاعات،کاربر بودن در فضای مجازی، رواج فساد اخلاقی، گسست عاطفی و طلاق، تحمیل ارزشها و الگوهای اخلاقی و رفتاری جوامع غربی، دگرگونی هویت ملی و دینی و پیدایش هویتهای فرهنگی غربی، ترغیب کارکنان به دخالت در امور سیاسی، انزوا و دوری از خانواده، قانونگریزی در کارکنان، نارضایتی کارکنان و بی اعتنایی نسبت به وظایف خود و بی اعتمادی نسبت به فرماندهان می باشد.

زمینه و هدف: فضای مجازی، دنیای نوظهوری است که در کنار چالش هایی که داشته، حاوی فرصت های فراوان است که می توان با استفاده بهینه از فرصت های موجود در این فضا، تهدیدات آن را به حداقل رساند. لذا این پژوهش با هدف تحلیل تجربه خبرگان درباره نقاط قوت درونی و فرصت های بیرونی فرماندهی انتظامی ج.ا.ا در استفاده از فضای مجازی انجام شده است. روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی- توسعه ای؛ از نظر نوعِ داده، کیفی و از لحاظ ماهیت، اکتشافی است. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده روش دلفی و تحلیل محتوا مورد استفاده  قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش، خبرگان پلیس هستند که از بین آنان به روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس اشباع نظری، جمعاً تعداد 30 نفر انتخاب شدند. در ادامه برای اطمینان از روایی ابزار، از نظرات اساتید صاحب نظر و مشارکت کنندگان در تحلیل داده ها و برای اطمینان از پایایی، از روش های قابلیت بازیافت پذیری و تکرار پذیری  استفاده شد. یافته ها: تعداد10 مورد نقاط قوت: پایش فضای مجازی توسط پلیس، وجود کارکنان خبره هم در حوزه فضای مجازی و پیشگیری، وجود زیرساخت های فناوری، تعامل مناسب با نهادها متولی امور فضای مجازی، امکان تولید محتوای مناسب و ... همچنین تعداد 10 مورد فرصت: بهره گیری از بستر فضای مجازی ایمن در آموزش، راه اندازی شبکه های مجازی بومی، استفاده از فناوری های نوظهور و ... در استفاده از فضای سایبر استخراج شدند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصله، پیشنهاد گردید تا با بهره گیری از نقاط قوت درونی، از فرصت های بالقوه موجود در محیط به نحو مطلوب در جهت فرهنگ سازی استفاده از فضای مجازی توسط کارکنان؛ آگاه سازی و آموزش؛ ارتقاء سواد رسانه ای و ... استفاده گردد.

زمینه و هدف: سرمایه اصلی هر سازمان کارکنان آن هستند؛ بنابراین، صیانت و ایجاد محیطی امن، پاک و سالم با هدف ارتقای آگاهی و بصیرت کارکنان و مهار آسیب پذیری، از وظایف ذاتی سازمان است. هدف پژوهش حاضر، مرور نظام مند پژوهش های صیانت کارکنان با روش فراترکیب است.روش : پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی ازنوع بنیادی با بهره گیری از روش فراترکیب و مرور نظام مند است. در ابتدا، تعداد 131 پژوهش با هدف مزبور یافت شد که 50 مورد از آنها به دلیل یا هم پوشانی حذف شد و 81 پژوهش باقی مانده، با استفاده از فیلتر براساس عنوان، چکیده و کل متن، مورد غربالگری قرار گرفت و برای انجام این غربالگری نیز از ابزار سی. ای. اس. پی استفاده شد.یافته ها: مطابق یافته های پژوهش، آگاه سازی ها و کمیسیون های صیانتی، ارشاد کارکنان و انتشار پیام های صیانتی، آموزش های دینی و فرهنگ مشارکت جمعی و نیز توانمندسازی ساختاری، زمینه ای و رفتاری، چهار پیامد اصلی صیانت کارکنان است.نتایج: آگاه سازی، رویکرد ایجابی، استمرار توجیه و ارشاد کارکنان درمعرض خطر، ترویج تفکر سیستمی، تهیه و نشر پیام های صیانتی، حفظ کرامت انسانی، آموزه های دینی و نقش فرماندهان متعهد و متخصص، سیستم ارتباطی اثربخش، نقش مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای فرماندهان از مهم ترین مولفه های صیانت کارکنان است.