فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۷۰۱ تا ۷۲۰ مورد از کل ۱٬۲۶۶ مورد.
درآمدی بر نسبت هنر و اخلاق در عصر مدرن
منبع:
آینه خیال ۱۳۸۷ شماره ۸
حوزههای تخصصی:
اساطیر و هنر میترایی
حوزههای تخصصی:
محدودیتهای همگانی و موضعی در تولید تصویر
منبع:
زیباشناخت ۱۳۸۳ شماره ۱۱
حوزههای تخصصی:
زیبایی بدیع
حوزههای تخصصی:
اسطوره و آیین
حوزههای تخصصی:
کمدی در نظریه های معاصر
منبع:
فارابی ۱۳۷۶ شماره ۲۷
حوزههای تخصصی:
نقد ادبی قرن بیستم دوره مدرنیسم
منبع:
سوره ۱۳۷۵ شماره ۷۱
حوزههای تخصصی:
تخیل, خلاقیت و ایمان
انفطار صورت: تعاریف هنر از افلاطون تا مونرو بردزلی
حوزههای تخصصی:
فلسفهی طبیعت در جنبش روشنگری
حوزههای تخصصی:
پوست موز هرمنوتیکی (درباره فیلم «خط باریک قرمز» از دیدگاه فلسفی)
حوزههای تخصصی:
کلک نقد ادبی: هیجان در هنر
حوزههای تخصصی:
والتربنیامین. دگرگونی تجربه و خاطره در عصر جدید و کلانشهر مدرن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
شوق به کمال مطلوب
منبع:
فارابی ۱۳۷۷ شماره ۲۹
حوزههای تخصصی:
ساختگرایی، آخرین جلوه استبداد "حقیقت"
منبع:
باغ نظر ۱۳۸۵ شماره ۵
حوزههای تخصصی:
ساختگرایی (structuralism)، به عنوان شیوه ای در نقد ادبی و هنری در دهه های نخستین قرن بیستم پدید آمد و در نیمه دوم آن سده به نقطه اوج خود رسید. این شیوه نقد، همواره می کوشید به خود شکل و رنگ علمی ببخشد و تمرکز بر ساختار آثار ادبی و هنری، این امکان را به ساختگرایان می داد که از دیدگاه خود قواعدی ابطال ناپذیر و فرمول هایی ثابت و لایتغیر برای بررسی آثار هنری وضع کنند. ساختگرایی اگرچه در آغاز به زبان شناسی متکی بود ولی عرصه های گوناگونی همچون مردم شناسی، فلسفه، روان شناسی، تاریخ و زمینه های مختلفی از علوم انسانی را در برگرفت. این مقاله تامل و نقدی است بر مجموعه رویکردهایی که تحت عنوان ساختگرایی در نقد ادبی و هنری و علوم انسانی پدید آمد. آنچه ساختگرایی نامیده می شد، امروز به عنوان یک روش زنده، منسوخ شده است و اگرچه به جنبه هایی از آن در پژوهش های مربوط به علوم انسانی می توان استناد کرد، اما ساختگرایی را باید به منزله آخرین تلاش منتقدان برای تولید «حقیقتی» مطلق و غیر قابل نقض به شمار آورد.
هنر و تعاریف آن (3)
حوزههای تخصصی: