نقد و بررسی کتاب

این مقاله درباره یک دستور ناشناخته زبان فارسی بحث می کند که در اواخر قرن سیزدهم ق/ نوزدهم در هند نوشته شده و مولف ان یک ایرانی ساکن هند به نام سنجر ایرانی است . این کتاب دستور سخن نام دارد و با دستور زبان دیگری که مقارن همین ایام توسط میرزا حبیب اصفهانی در ترکیه نوشته شده هم نام است.

۴۷.

منابع ومستندات نهج البلاغه

نویسنده: سید محمدمهدی جعفری

منبع: تحقیقات کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاهی بهار ۱۳۸۰ شماره ۳۶

کلیدواژه‌ها: مستند خطابه فصاحت

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۷۳۰ تعداد دانلود : ۸۲۶

شعروخطابه ،در جزیرة العرب در روزگاران جاهلیت ،دو هنر برجسته ی اعراب بود .ظهوراسلام سرآغاز وعاملی ژرف درتحول سخنوری به شمار می رود،زیرا رسول خدا ‹ص›خطابه راوسیله ی تبلیغ دین قرار داد امام علی بن ابی طالب ‹ع›در سخنوری وهنر فصاحت وبلاغت از موهبتی بی مانند برخوردار بود .در نیمه ی نخست سده ی نخستین اسلامی ،سخنوری به اوج تکامل رسید .سخنان امیرالمؤمنین درطول تاریخ همیشه مورد توجه سخن شناسان ودانشمندان بوده بیشتر کتاب های ادبی وعلمی وحدیثی وتاریخی سخنان وی را زینت بخش خودمی ساختند تا اینکه درقرن چهارم که دوران زرین فرهنگ اسلامی نامیده شده است ،سخن شناس وشاعر ودانشمندی فرهیخته به نام سید رضی گزیده ای ازخطابه ها ،کلام ها ،وصیت ها،نامه ها ، بخش نامه ها وکلمات قصار امیرالمؤمنین را درکتابی گرد آورد وآن رانهج البلاغه نامید . چون سید رضی قصد تالیف کتابی در موضوع حدیث یا فقه یا کلام ودیگر علوم اسلامی نداشت منابع ومستندات سخنان امیرالمؤمنین را –جز در 17 مورد-یادآوری نکرده است وهمین اور باعث ایجاد شک وشبهه هایی در صحت انتساب این سخنان به امیرالمؤمنین گردیده است، وحال آنکه با تحقیق در منابع موجود پیش از تالیف نهج البلاغه می توان بخش بزرگی ازآن سخنان را درآن منابع یافت

در این مقاله ، فرهنگ چینی به فارسی که با همکاری پژوهشی دانشگاه تهران و دانشکده پکن تألیف و در فروردین ماه 1375 انتشار یافته ، معرفی شده است. مؤلف ضمن تأکید بر ارزش این فرهنگ ، به عنوان یکی از مراجع و منابع مهم در تحقیقات چینی و ایرانشناسی و اطلاع رسانی تجدید عهدی با گذشته و سیری در تاریخچه فرهنگ نویسی دو زبانه چینی به فارسی دارد و جایگاه و نقش تاریخی و تأثیر فرهنگی زبان فرهنگی را در چین ، روشن ساخته است.

درخت حوزه‌های تخصصی