درخت حوزه‌های تخصصی

تکواندو یکی از پرطرفدارترین ورزشهای رزمی در ایران و جهان است. ورزش تکواندو دارای ماهیتی برخوردی و میزان آسیب بالا است. با توجه به این موضوع، با گذر زمان، تجهیزات محافظتی بیشتری برای این رشته در نظر گرفته شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه آسیبهای ورزشی دو فصل از لیگ برتر تکواندو در دو فصل 58 و 09 و بررسی نقش وسائل محافظتی همچون لثه، دستکش و جورابهای مخصوص و هوگو الکترونیک در کاهش آسیبهای بازیکنان لیگ برتر تکواندو ایران بود. 19 کیلوگرم در لیگ سال 7209 به روش / 22 سال و میانگین وزنی 82 / تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقایسهای و آیندهنگر بود که در آن 701 ورزشکار با میانگین سنی 2 90 آسیب در 7999 ورزشکار / آیندهنگر تحت مطالعه قرار گرفتند و نتایج به روش توصیفی با نتایج تحقیق مشابهی در لیگ سال 7258 مقایسه شد. میزان بروز آسیب از 8 70 آسیب در 7999 ورزشکار درمعرض خطر تقلیل یافت. بهعلاوه، ازنظر نوع آسیبدیدگی، بهاستثنای خونریزیبینی، از دیگر آسیبها کاسته شده / درمعرض خطر به 90 بود. تعداد آسیبها در اندام فوقانی، تحتانی، سروگردن و تنه نیز کاهش یافت. با توجه به نتایج، احتمالاً کاهش آسیبها ناشی از بهکارگیری تجهیزاتی همچون هوگو الکترونیک، که عاملی برای کاستهشدن قدرت ضربات بود، و جوراب و دستکشهای مخصوص برای پوشش و محافظت بیشتر و استفاده از لثه در محافظت از آسیبهای دندان و فک باشد. البته در این میان نباید از حرفهایترشدن و اضافهشدن تمرینهای بدنسازی با اصول علمی به تمرینهای تیمها نیز غافل شد

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه و پیشرفت ورزش شنا در استان کرمان براساس فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) است. روش پژوهش کاربردی است و به لحاظ گردآوری اطلاعات پژوهشی میدانی به شمار می رود. جامعه آماری پژوهش 101 نفر از مدیران، مربیان و ورزشکاران باسابقه ورزش شنای استان کرمان بودند (101n=). ابزار پژوهش پرسشنامه بود. پس از مصاحبه با کارشناسان و مدیران ورزشی، موانع توسعه شنا در کرمان تهیه شد. نتایج نشان داد عواملی همچون اهمیت ندادن به ورزش شنا در مدارس، نبود برنامه ریزان کارامد و برنامه ریزی مناسب در سطح کلان هیأت شنا، عدم جذب پشتیبان برای حمایت مالی در رشته ورزشی شنا، عدم حمایت رسانه ها در پیشبرد ورزش شنا و نبود استخرهای استاندارد تمرین و مسابقه، از موانع درونی مهم توسعه و پیشرفت شنا در استان کرمان هستند. همچنین در میان عوامل شش گانه، موانع مدیریت و برنامه ریزی به عنوان اصلی ترین مانع توسعه و پیشرفت شنا مدنظر قرار گرفته اند. به نظر می رسد با برنامه ریزی صحیح، استفاده از افراد مجرب برای استعدادیابی کودکان دبستانی، ایجاد ارتباط با ارگان های خصوصی و دولتی به منظور حمایت مالی، برگزاری مسابقات و دعوت از رسانه ها برای تشویق مردم به مشارکت در ورزش شنا و تشکیل جلسات با مسئولان سازمان ورزش و جوانان و متعاقب آن وزارت ورزش و جوانان به منظور احداث اماکن آبی استاندارد می توان در جهت پیشرفت و توسعه شنا در استان کرمان گام برداشت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی های سواد حرکتی بر پیشرفت تحصیلی کودکان دارای اختلال یادگیری بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. این پژوهش با توجه به هدف تحقیق از نوع پژوهش های کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در مقطع ابتدایی استان سمنان(شهرستان سمنان) را در سال 99-98 تشکیل دادند که در مدارس استثنایی مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 20 نفر از کودکانی بودند که در آزمون کی مت نمرات مشابه ای را کسب کردند. نمونه گیری به صورت دردسترس انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه، که شامل یک گروه تجربی(که بازی های سواد حرکتی را اجرا کرد) و یک گروه کنترل(که هیچ تمرینی نداشت) بود. برای سنجش پیشرفت تحصیلی از آزمون ریاضیات ایران کی مت(سنجش پیشرفت تحصیلی) استفاده شد.  بر اساس نمره پیش آزمون کودکان در دو  گروه همگن شدند. گروه اول تمرین منتخب که بر گرفته از برنامه بازی های سواد حرکتی در زمینه رشد مهارت های حرکتی شامل ورزش، بازی، و واکنش های فعال که برای کودکان است را انجام دادند. گروه دوم تنها به فعالیت های روزمره پرداختند. این برنامه ها در 8 هفته که هر هفته شامل 2 جلسه و در مجموع 16 جلسه می باشد اجرا شد. هر جلسه 45 دقیقه بود که بازی های سواد حرکتی (که برگرفته از کتاب سواد حرکتی در حرکت بود) را اجرا کردند. نتایج نشان داد که گروه تجربی در بحث پیشرفت تحصیلی بهتر از گروه کنترل در مقایسه نمرات پس آزمون بودند.

هدف تحقیق حاضر، تعیین تأثیرات وابسته به زمان تمرین تناوبی شدید بر پویایی اکسیژن مردان جوان بود. 40 دانشجوی فعال به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند: یک جلسه تمرین تناوبی شدید، دو جلسه تمرین تناوبی شدید، چهار جلسه تمرین تناوبی شدید و کنترل. گروه های تمرین و کنترل در یک تست فزاینده روی چرخ کارسنج شرکت کردند. پس از دو روز از اجرای پیش آزمون گروه های تمرینی، 1، 2 و 4 جلسه تمرین تناوبی انجام دادند. دو روز بعد از اتمام برنامه تمرینی، پس آزمون از گروه های تحقیق گرفته شد. شاخص های پویایی اکسیژن به وسیله دستگاه گاز آنالایزر به روش نفس به نفس حین پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین تناوبی تأثیری بر شاخص های پویایی اکسیژن ندارد (05/0P>). دو جلسه تمرین تناوبی موجب بهبود برخی شاخص های پویایی اکسیژن از جمله Vo2max، کسر اکسیژن و ثابت زمانی دوم شد (05/0>P)، اما بر ثابت زمانی اول تأثیری نداشت (05/0P>). به علاوه، چهار جلسه تمرین تناوبی با بهبود تمام شاخص های پویایی اکسیژن یعنی Vo2max، کسر اکسیژن، ثابت زمانی اول و دوم همراه بود (05/0>P). ظاهراً چهار جلسه تمرین تناوبی شدید حداقل زمان لازم برای بهبود شاخص های پویایی اکسیژن است و از لحاظ کاربردی مربیان می توانند این نوع تمرینات را برای بهبود سریع تر عملکرد هوازی و بی هوازی در برنامه تمرینی قرار دهند.

هدفازپژوهشحاضر، بررسیتأثیر دستور العمل های کانون توجه درونی و بیرونی (دور و نزدیک) بر یادگیری حفظ تعادل پویا در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیرمی باشد. روش این پژوهش، نیمه تجربی بوده و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر کم توان ذهنیمدارس استثنائی ناحیه دو شهر اهواز که در سال ( 94-1393 ) مشغول تحصیل بودند به تعداد 169 نفر تشکیل دادند که از میان آن ها، 40 دانش آموز هشت تا 12 سال به روش در دسترس و هدفمندبه عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند (توجه درونی، توجه بیرونیدور، توجه بیرونی نزدیک و کنترل). در پژوهش حاضر، تکلیف شامل: ایستادن آزمودنی ها بر رویصفحه نیرو در سه شرایط کنترل، توجه بیرونی نزدیک و توجه بیرونی دور بود.آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون، به مدت سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش را برای حفظ تعادل روی دستگاه تعادل سنج تمرین نمودند و پس از 48 ساعت در آزمون یادداری شرکت کردند. براساس نتابج آزمون تحلیلواریانسیک راههمشخص می شودکهدرآزمون تعادل، تفاوتمعناداریبینگروه هاوجود دارد. همچنین، دریافت می شود که آزمودنی ها در حالت توجه بیرونی دور عملکرد بهتری داشته اند و نیز این که بیماران در شرایط توجه بیرونی دور نسبت به توجه بیرونی نزدیکو توجه درونی، تعادل پویای بهتری دارند ((P<0.05.باتوجهبهنتایج پیشنهادمی شود جهتبهبودمهارت هایتعادلیدرکودکان کم توان ذهنی،از دستورالعمل هایکانونتوجهبیرونیدوراستفادهشود.

هدف اصلی این تحقیق بررسی پارامترهای بیومکانیکی اندام فوقانی بسکتبالیستها حین پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بود. ششنفر (میانگین و انحراف از 22 ) از بسکتبالیستهای حرفهای که در سوپرلیگ بسکتبال فعالیت داشتند با کسب رضایت در آزمون مشارکت کردند. جهت ثبت سینماتیک ±2/ معیار سنی 90 استفاده ME6000 T در فرکانس 249 هرتز و جهت ثبت فعالیت الکتریکی از دستگاه الکترومایوگرافی 16 Casio zr- حرکت از دو دوربین پرسرعت 200 مشاهده کردیم که سرعت زاویهای .)p ≤ 9/ شد. از آزمون آماری ویلکاکسون جهت بررسی اختلافات معنیدار بین پرتابهای موفق و ناموفق استفاده شد ) 90 نیز فلکشن )p ≤ 9/ و شانه ) 922 )p ≤ 9/ مفاصل مچ ) 990 .)p ≤ 9/ مفصل مچ در لحظه رهایی توپ بهطور معناداری در پرتابهای موفق بیشتر بود ) 920 در پرتابهای موفق فلکشن کمتری نسبت به پرتابهای ناموفق داشت. نتایج نشان )p ≤ 9/ بیشتری در پرتابهای موفق نشان دادند؛ درحالیکه آرنج ) 992 در پرتابهای موفق بهطور معناداری بیشتر از پرتابهای ناموفق بود. سطح زیر منحنی پتانسیل )p ≤ 9/ و آرنج ) 994 )p ≤ 9/ دادند جابهجایی زاویهای مچ ) 924 الکتریکی هر سه عضله فلکسور کفدستی زند اعلی، سهسر بازو و دلتوئید قدامی در پرتابهای موفق بیشتر از پرتابهای ناموفق بود، اما تنها اختلاف معنیدار در نگاه کلی، میتوان گفت افزایش در سرعت زاویهای مچ دست و میزان فعالیت عضله .)p ≤ 9/ در سطح زیر منحنی عضله سهسر بازویی مشاهده شد ) 924 سهسر بازویی در موفقیت پرتابهای آزاد تأثیر داشتهاند

هدف از پژوهش حاضر، بررسی یادگیری کنترل حرکتی پیش بینانه در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی درمقایسه با کودکان عادی بود. بدین منظور، از بین دانش آموزان پسر 12 7 ساله شهر تبریز، 12 کودک با اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از آزمون های " پرسش نامه اختلال هماهنگی رشدی والدین " ، " سیاهه مشاهده حرکتی معلمان " و " آزمون برونیکز اوزرتسکی " و نیز 12 کودک عادی همتا از نظر هوشی و سن تقویمی به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد هدف متحرکی را در مسیر دایره ای بر روی مانیتور با استفاده از دسته های کنترلی بازی با استفاده از تکلیف پیگردی چرخان ردیابی کنند. کنترل پیش بینانه نیز با استفاده از متغیرهایی که نشان دهنده رفتار و موفقیت ردیابی دستی بود، اندازه گیری گشت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان می دهد که بین کودکان با اختلال هماهنگی رشدی و عادی در شاخص های کنترل پیش بینانه شامل: زمان کلی باقی ماندن بر هدف ( P=0.049 )، زمان متوالی باقی ماندن بر هدف ( P=0.016 )، فاصله از هدف (P=0.002) و سرعت حرکت   (P=0.001) تفاوت معناداری وجود دارد. به طورکلی، به نظر می رسد کودکان با اختلال هماهنگی رشدی احتمالاً نسبت به گروه کنترل در تحکیم و یادگیری کنترل حرکتی پیش بینانه و ایجاد مدل درونی کنترل حرکات دارای نقص هستند و از راهبرد کنترلی بازخوردی و گام به گام استفاده می کنند. همچنین، ممکن است یک نقص زیربنایی در مدل سازی درونی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی وجود داشته باشد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر توده عضله و شاخص های اکسایشی و ضداکسایشی عضلانی موش های صحرایی دیابتی بود. طی یک مطالعه تجربی تعداد 24 سر رت ویستار به دو گروه تمرین مقاومتی (12=n) و کنترل (12=n) تقسیم شدند. دیابت از طریق تزریق تک دوز استرپتوتوزوسین (50 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن، درون صفاقی) حل شده در بافر فسفات القا شد. گروه تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته تمرین کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، حیوانات بی هوش شدند و خون گیری از قلب انجام گرفت. سپس عضله خم کننده دراز انگشتان پا (FHL) از اندام تحتانی حیوان جدا شد. برای مقایسه گروه ها از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد. در گروه تمرین مقاومتی وزن عضله FHL و نسبت وزن عضله FHL/وزن بدن به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 033/0= P و 002/0=P). میزان مالون دی آلدئید (MDA) عضله FHL در گروه تمرین مقاومتی ۲/۱۲ درصد بیشتر از گروه کنترل بود، اما تفاوت بین گروه ها به لحاظ آماری معنا دار نبود (176/0=P). همچنین، میزان پروتئین کربونیل (PC) عضله FHL در گروه تمرین مقاومتی 26 درصد کمتر از گروه کنترل بود، اما تفاوت بین گروه ها معنا دار نبود (062/0=P). به علاوه، یافته ها نشان داد محتوای گلوتاتیون تام (T-GSH) عضله FHL در گروه تمرین مقاومتی (به میزان ۸/۳۶ درصد) بیشتر از گروه کنترل بود (0001>P). افزایش مشاهده شده در وزن عضله در کنار بهبود ایجادشده در محتوای T-GSH و PC نشان می دهد که تمرین مقاومتی موجب کاهش میزان استرس اکسایشی عضلانی می شود و می تواند آثار ضدآتروفی مفیدی در دیابت داشته باشد.

مرحله تیک آف، مهم ترین بخش در اجرای پرش سه گام است. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه پارامترهای سینماتیکی منتخب سه فاز تیک آف در ورزشکاران نخبه ایران و جهان می باشد. شرکت کنندگان در این پژوهش، پنج ورزشکار مرد نخبه کشوری با میانگین رکورد 8/0±4/15 متر بودند که در فینال مسابقات دو و میدانی آغاز فصل بزرگ سالان قهرمانی کشور در تهران شرکت داشتند. اجرای ورزشکاران با استفاده از سه دوربین فیلم برداری ضبط شد و برای هر ورزشکار سه مورد از بهترین اجراها مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از وجود تفاوت در سرعت افقی مرحلة لی و پرش و نیز زمان حمایت در مرحلة قدم می باشد؛ تمامی این مقادیر کم تر از مقادیر مرجع هستند. براساس یافته ها به مربیان توصیه می شود که طراحی تمریناتی در راستای افزایش توانایی ها و هماهنگی عصبی عضلانی ورزشکاران را مورد توجه قرار دهند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسة دقت پردازش زمانی تکواندوکاران نخبه و غیر نخبه در بازه های زمانی کوتاه و بلند بود. تعداد 23 نفر از تکواندوکاران نخبه حاضر در اردوی تیم ملی بصورت در دسترس و 23 نفر از تکواندوکاران غیر نخبه باشگاه های شهر تهران به شیوة تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد دقت پردازش زمانی تکواندوکاران نخبه در هر دو بازه بطور معناداری از تکواندوکاران غیر نخبه بهتر است. بنابراین می توان دقت پردازش زمان را به عنوان مولفه های ادراکی موثر در نخبگی و استعداد یابی مورد توجه قرار داد.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین فدراسیون های مرجع برای الگوبرداری فدراسیون های ورزشی ناکارا بود. در یک جامعه هر سازمان کارا تاثیر خاص خود را بر عملکرد سایر سازمان ها دارد، پس انتخاب سازمان مرجع برای بهره مندی از الگو های مدیریتی اولین قدم در موفقیت این طرح می باشد. در این تحقیق چهارده فدراسیون ورزشی منتخب ایران که از نظر اینکه جزء رشته های ورزشی مادر و فدراسیون های مهم، مدال آور بودند، بر حسب اولویت انتخاب شدند. تعداد 112 نفر از کارکنان ، مدیران و رؤسای فدراسیون ها به عنوان نمونه تحقیق به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. برای تعیین روایی، پرسشنامه بین 11 نفر از صاحب نظران متخصص در رشته مدیریت ورزشی توزیع و پس از لحاظ نظرات و پیشنهادات در نهایت با پایایی 92/0 به تآیید رسید. به منظور تعیین پایایی، پرسشنامه در هیات های ورزشی استان توزیع و پس از جمع آوری با ضریب روایی 81/0 به تأیید رسید. روش تحلیل پوششی داده ها به عنوان یک روش غیرپارامتریک و کارآمد، ابتدا فدراسیون های کارا و ناکارا را تعیین و سپس برای فدراسیون های ورزشی ناکارا با استفاده از روش ضریب تاثیر، فدراسیون های مرجع مشخص می کند. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی بود و از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ترم افزار MATLAB در تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد از بین فدراسیون های کارا، فدراسیون های کشتی، تکواندو و فوتبال به ترتیب فدراسیون های مرجع مهمی در عمکرد سایر فدراسیون ها هستند.

هدف این تحقیق بررسی رابطه جهت گیری هدفی، فضای انگیزشی ادراک شده با شاخص های اخلاق ورزشکاری بود. شرکت کنندگان شامل 366 ورزشکار پسر با میانگین سن (47/2±51/17) بودند که به پرسشنامه هایTEOSQ ، PMCQ و MOSO پاسخ دادند. ضریب همبستگی پیرسون نشان دهنده رابطه مثبت و معنی دار جهت گیری تکلیف گرا و همچنین فضای ادراک شده انگیزشی تکلیف مدار با احترام به قوانین و مقرَرات ورزشی، احترام به حریف و رعایت قواعد اجتماعی بود. اما تحلیل رگرسیونی تنها قابلیت پیش بینی رعایت و احترام به قوانین و مقرَرات ورزشی، احترام به حریف و رعایت قواعد اجتماعی را از روی فضای ادراک شده انگیزشی تکلیف مدار آشکار ساخت. برمبنای یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت، در یک فضای انگیزشی تکلیف مدار، ورزشکاران تمایل بیشتری به رفتار اخلاقی و رعایت شاخص های اخلاق ورزشکاری خواهند داشت.