درخت حوزه‌های تخصصی

تحقیق حاضر با هدف مقایسه برخی مهارتهای روانی بین والیبالیست های نخبه و غیرنخبه مرد انجام گردیده است. مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق شامل: انگیزش, تمرکز, اعتماد به نفس, تمظیم سطح انرژی روانی, تصویر سازی ذهنی و هدف بینی بوده است بدین منظور 50 نفر از اعضای تیم ملی والیبال جوانان کشور و بازیکنان جوانان تیمهای والیبال لیگ برتر کشور (ورزشکاران نخبه) و 50 نفر از بازیکنان والیبال تیمهای آموزشگاهی استان خراسان (ورزشکاران غیرنخبه) با استفاده از پرسشنامه SASI (انستیتو ورزشی استرالیای جنوبی) تحت آزمون قرار گرفتند. یافته ها مشخص نمود که بین کلیه مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق تفاوت معنی دار در سطح معنی داری (P<0.05) وجود دارد. نتایج در جهت تأکید بر نقش موثر آمادگی روانی در نخبگی و یا غیر نخبگی ورزشکاران در رسیدن به اوج آمادگی مورد بحث قرار می گیرد.

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر تمرینات زیربیشنیه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیم های CPK و LDH خون ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان شناگر بادامنه سنی 20 تا 25 ساله می پردازد 38 نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی که با فن شنا آشنایی داشتند به طور تصافی انتخاب و به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند گروه تجربی به مدت دو ماه سه جلسه در هفته و 45 تا 60 دقیقه در هر جلسه به تمرینات تناوبی زیر بیشینه با شدت 60 تا 65% حداکثر ضربان قلب ذخیره در شرایط هاپیوکسی هر شش تناوب دست یک نفس گیری پرداختند گروه کنترل همان تمرینات را با الگوی تنفس طبیعی هر دو تناوب دست یک نفس گیری انجام دادند در اتبدا و پس از اتمام دوره تمرین آنزیم های CPK و LDH توسط دستگاه اتوآنالایزر توان هوازی به طور غیر مستقیم آزمون استراند و رکورد شنای سی متر اندازه گیری شد به منظور مقایسه داده ها در هر گوره از آزمون t وابسته و مستقل استفاده شد نتایج نشان داد تمرین در شرایط هایپوکسی افزایش معنی داری 05/0>p در آنزیم های CPK و LDH به ترتیب 45/16% و 12/16% توان هوازی به مقدار 07/13% و بهبود رکورد 30 متر شناگران به میزان 95/14% نسبت به تمرین در شرایط طبیعی در بردارد یافته های این تحقیق نشان داد این شیوه تمرین تغییرات مثبتی در قابلیت های بی هوازی ظرفیت و بهبود عملکرد شناگران ایجاد می کند

در سالهای اخیر بدلیل پیشرفتهای حاصل شده در روشهای بررسی و شناخت مکانیزم و علل دردهای پشت, رویکرد جدیدی در بررسی دردهای ستون فقرات بوجود آمده است. بررسی عملکرد سیستم های درگیر در تعادل از اهمیت کلینیکی بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق بررسی انحرافات نقطه اثر نیروی ثقل (COFP) از مرکز سطح اتکا (COBOS) در شرایط مختلف وضعیت ایستاده بود. روش : تعداد 25 نفر زن مبتلا به کمر درد مزمن و 23 نفر زن سالم با دامنه سنی 20 تا 40 سال بطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. با استفاده از یک دستگاه تعادل سنج متغیرهای مربوط به انحرافات COFP آزمودنیهای اندازه گیری شدند. در آزمونهای بعمل آمده, اثر هر یک از عامل های وضعیت بدن ( با دو سطح ایستاده و خمیده), ثبات سطح اتکا ( با دو سطح پایدار و ناپایدار) و پوشش کفش (با دو سطح بدون کفش و با کفش) در انحراف COFP تعیین شد. نتایج: شاخص انحرافات COFP در شرایط پایدار سطح اتکا در کلیه شرایط و جهت ها بطور متوسط حدود 1.5 برابر بیش از افراد سالم بود (P=0.01). هنگامی که سطح اتکا در درجه سست تر(ناپایدار) قرار داده شد انحراف بیماران 2 برابر افراد سالم بود (P=0.001). پوشیدن کفش, تغییر معنی داری در عملکرد تعادلی بوجود نیاورد. بین عامل های ثبات سطح اتکا, وضعیت جهات تعادل و عامل گروه, تأثیر متقابل مشاهده شد. اثر ثبات سطح اتکا با عامل بیماری تعادل داشت. نتیجه نهایی: بیماری کمردرد با ناهنجاری تعادلی همراه است. ناهنجاری عملکرد سیستم تعادلی بیماران کمرددر را در سطح اتکای ناپایدار, بهتر می توان مشاهده نمود. سنجش تعادل دینامیکی از اهمیت کلینیکی برخوردار است و لازم است از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گیرد

هدف این تحقیق بررسی میزان در صد چربی و BF % شاخص توده بدن BMI و نسبت محیط کمر به محیط لگن WHR ارتباط بین آنان در زنان بالای 15 سال شهر تهران بود بدین منظور 540 نفر از زنان داوطلب با دامنه سنی 15 تا 70 سال در 8 طبقه سنی بعنوان حجم نمونه انتخاب و در رابطه با شاخص های وزن ( با میانگین 62 کیلوگرم) و قد ( با میانگین 158 سانتی متر) به منظور تعیین شاخص توده بدن و BMI اندازه محیط کمر به محیط لگن برای تعیین شاخص WHR سنجش ضخامت چربی زیر پوستی نواحی سه سربازویی و قطور ترین ناحیه ساق پا برای تعیین در صد چربی بدن مورد ارزیابی قرار گرفتند تجزیه و تحلیل نتایج حاکی است بین در صد چربی بدن و شاخص توده بدن رابطه مثبت و نسبتا قوی 616/0=r و بین در صد چریی و نسبت محیط کمر به محیط لگن رابطه مثبت و متوسطی 311/0=r وجود دارد علاوه براین بین شاخص توده بدن و نسبت محیط کمر به محیط لگن نیز رابطه مثبت و متوسطی 374/0=r وجود دارد .

هدف تحقیق حاضر مطالعه الگوی تعاملی انگیزش پیشرفت با بررسی تأثیر عوامل رقابت گرایی و نوع رشته ورزشی بوده است. آزمودنی های تحقیق شامل 640 دانش آموز دبیرستانی پسر و دختر بودند که بطور تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی های گروه رقابت گرا از مسابقات رسمی در رشته های ورزشی مختلف از نوع اجتماعی, دو نفر و انفرادی و آزمودنی های گروه غیر رقابت گرا از دانش آموزانی انتخاب شدند که در مراکز محلی بصورت غیررسمی به رشته های غیر رقابت جویانه می پرداختند. در جهت تحلیل آماری داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره عاملی استفاده شد. نتایج نشان دادند که اثر اصلی معنی داری در مورد گروه رقابت گرایی (F=7.28,P<0.01) و نوع رشته (F=1.69,P<0.05) و نیز اثر متقابل معنی داری در مورد گروه و نوع رشته ورزشی (F=2.5,P<0.05) وجود دارند. نتیجه اینکه رفتار پیشرفت گرایانه در ورزش تحت تأثیر عوامل فردی _ موقعیتی قرار گرفته و از الگوی تعاملی انگیزش پیشرفت حمایت می شود.

هدف پژوهش بررسی آثار سینماتیکی حمل کوله پشتی مدرسه با چهار وزن مختلف بر پارامترهای منتخب وضعیت قامت در راه رفتن دانش آموزان بود آزمودنی ها از میان داوطلبان با میانگین سنی 32/0+ 26/13 سال و میانگین وزن 7/7 +96/54 کیلوگرم بودند 12=N کوله پشتی با وزن های 25/7% و 10 در صد و 15 در صد وزن بدن آنها در یک مسیر 200 متری و با سرعت دلخواه حمل شد از آزمودنی ها در وضعیت ایستاده و در حال راه رفتن سینما توگرافی انجام شد پس از تجزیه و تحلیل سینماتیکی فیلم های گرفته شده و مقایسه آن با وضعیت بدون بار( گروه کنترل) مشخص شد که افزایش وزن کوله پشتی به اندازه ده در صد و بیشتر از وزن بدن سبب کاهش طول گامها به طور معنی دار می شود علاوه بر این مشخص شد مقدار وزن ده در صد باعث افزایش تواتر گام و زوایای تمایل تنه و سر و گردن به جلو می شود سایر اوزان کوله پشتی تاثیر معنی داری در پارامترهای فوق الذکر نداشت لذا توصیه می شود وزن کوله پشتی در این رده سنی بیشتر از 5/7 در صد وزن بدن نباشد

هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه میزان شادکامی دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه های تهران و دولتی و پیام نور بوده است به همین منظور 120 نفر از دانشجویان دانشگاه های فوق 60 ورزشکار و 60 غیر ورزشکار به روش کاملا تصادفی انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه شادکامی آکسفورد که روایی و اعتبار آن در داخل کشور تعیین شده مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند پس از جمع آوری پرسشنامه ها و تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که گروه ورزشکار در مقایسه با گروه غیر ورزشکار از عزت نفس رضایتمندی کار آمدی خلق مثبت سلامت روانی و به طور کلی از شادکامی بالایی برخوردارند