درخت حوزه‌های تخصصی

تحقیق حاضر تاثیر شرکت در کلاس های آمادگی جسمانی و شنا در نیم سال اول را بر روی آمادگی جسمانی و حرکتی دانشجویان سال اول دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تربیت معلم مورد بررسی قرار داد. دانشجویان دختر نیمسال اول دانشکده تربیت بدنی که تعداد آنان 59 نفر بود و در نیمسال اول واحدهای عملی شنا و آمادگی جسمانی را انتخاب نموده بودند، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند. 25 آزمودنی از این جامعه به طور تصادفی انتخاب شدند و قابلیت های جسمانی حرکتی آنان شامل استقامت قلبی تنفسی، توان انفجاری دست برتر، استقامت عضلات شکم، انعطاف پذیری تنه (آزمون بازشدن تنه) تعادل، توان غیر هوازی، سرعت و چابکی در ابتدا و انتهای نیمسال مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق جهت بررسی تفاوت معنی دار میانگین نمرات آزمودنی ها در هر یک از آزمونها در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون tوابسته در سطح α=0.05 استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که شرکت در کلاس های آمادگی جسمانی و شنا در نیمسال اول باعث افزایش معناداری در استقامت قلبی و تنفسی و بهبود (p=0.000) و استقامت عضلانی در عضلات شکم (p=0.002) و کاهش توان بی هوازی (p=0.025) شده است اما در قابلیت انعطاف پذیری تنه (p=0.941) و تعادل (p=0.656) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.همچنین در رابطه با قابلیت های چابکی، و توان انفجاری دست برتر تفاوت معناداری مشاهده نگردید (p=0.111 و p=0.074).

با توجه به ارتباطی که بین ضعف عضلات شکمی وک سالمتی و ظاهر افراد وجود دارد تقویت این عضلات همواره مورد توجه کارشناسان و محققان بوده است هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین دو نوع آزمون دراز ونشست ایفرد و آهگین برای ارزیابی استقامت عضلات شکمی است بدین منظور از بین دانشجویان داوطلب 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی به صورت تصادفی انتخاب شدند برای بر آورد استقامت عضلات شکمی آزمون های دراز و نشست ایفرد و آهنگین اجرا شد از مدل آ ماری آنالیز رگرسیون و آزمون T برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (P<0/05) نتایج تحقیق نشان می دهد همبستگی بین دو ازمون دراز و نشست ایفرد و آهنگین معنی دار است (0/65 = R) ارتباط معنی داری بین تکرار دراز و نشست آهنگین و متغیر های سن وزن قد شاخص توده بدنی محیط کمر محیط لگن و نسبت محیط کمر به لگن به دست نیامد همچنین نتیجه مذکور در مورد تکرار دراز و نشست ایفدر به دست آمد (به جز ارتباط معنی دار و منفی که بین تکرار دراز و نشست ایفرد و سن وجود داشت) با توجه به نتایج به دست آمده می توان از آزمون دراز و نشست آهنگین برای ارزیابی یا تقویت استقامت عضلات شکمی استفاده کرد ضمن اینکه آزمون اخیر برخی تردید هایی را که در مورد آزمون دراز ونشست ایفرد وجود دارد مرتفع می سازد

نارسائی فازلونتال, از اختلالات هورمونی سیستم تولیدمثلی بوده و یک عملکرد غیرطبیعی تخمدان تلقی می گردد که به دنبال کاهش تولید و یا تأثیر ناکافی پروژسترون بروی اندومتر ایجاد می شود که علائم آن به صورت سقط راجعه و نازایی بروز می کند. شرایط استرس زای محیطی مانند مشاغل پراسترس و فعالیت های بدنی متوسط تا شدید خصوصا دو استقامت می تواند سبب نارسایی فازلونتال شود. این مطالعه به بررسی ارتباط بین تمرینات دو استقامت و نارسایی فازلونتال در خانم های ورزشکار می پردازد. جامعه آماری شامل خانم های غیر ورزشکار و ورزشکاران قهرمان در رشته دو استقامت در محدوده سنی 20 الی 30 سال بوده که تحت شرایط استاندارد شده ای که شامل عدم مصرف اخیر قرص های هورمونی, عدم سابقه شیردهی اخیر و نازایی و نیز داشتن سیکل های همراه با تخمک گذاری بوده اند, مورد انتخاب قرار می گرفتند. افراد مورد مطالعه شامل 15 نفر از خانم های غیر ورزشکار که در شرایط استرس زای محیطی قرار نداشته و 15 نفر خانم های ورزشکار دونده می باشد که در آزمون آمادگی بروس امتیاز عالی کسب نموده اند. در روز 21 دوره این افراد, آنان تحت آزمون تعیین سطح پروژسترون قرار گرفتند و مقادیر پروژسترون کمتر و از 10 به عنوان نارسایی فازلونتال در نظر گرفته شد. یافته های مطالعه, نشان می دهد که میزان نارسایی فازنتال در گروه تجربی 69.2 و در گروه کنترل 30.8 بود و ارتباط معنی دار بین نارسایی فازلوتنال و تمرینات دو استقامتی برقرار گردید (P>%5) . همچنین ارتباط معنی داری بین کاهش سطح سرمی پروژسترون و تمرینات دو استقامت وجود داشت (P>%16) بین ورزش و کوتاهی فازلوتنال ارتباط معنی داری برقرار گردید(P>%0). بر اساس نتایج حاصل از مطالعه, در قهرمانان دو استقامت, خصوصاً دونده های طراز اول, شیوع بالایی از اختلالات فازلوتنال مشاهده می¬شود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین در صد چربی و وزن بدون چربی LBM بدن با چربی ها و لیپوپروتئین های خون دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه بیرجند بود به این منظور تعداد 31 نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی در دامنه سنی 27-20 سال به طور داوطلبانه انتخاب شدند جهت جمع آوری اطلاعات مورد نظر از آزمودنی ها 5 میلی لیتر خون جهت تعیین میزان چربی ها و لیپوپروتئین های خون گرفته شد سپس به وسیله کالیپرچربی زیرپوستی افراد اندازه گیری شد و در صد چربی محاسبه گردید در نهایت اطلاعات به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل و بررسی آماری قرار گرفت بین چربی زیر پوستی ناحیه سه سر باز و با میزان کلسترول و LDL خون آزمودنی ها رابطه خطی معنی داری وجود داشت از طرفی بین چربی زیر پوستی ناحیه سه سر بازو و با میزان تری کلیسیرید و HDL خون آزمودنی ها رابطه خطی معنی داری وجود نداشت ولی بین وزن بدون چربی بدن با میزان LDLخون آزمودنی ها رابطه خطی معکوس و معنی داری وجود داشت و بین وزن بدون چربی دن با میزان تری کلیسیرید و کلسترول HDL خون آزمودنی ها رابطه خطی معنی داری به دست نیامد با بررسی یافته ها ی حاصل از این پژوهش به نظر می رسد با اندازه گیری چربی زیر پوستی قسمت های مختلف بدن و وزن بدون چربی بدن LBM شاید بتوان تا حدودی سطح و تغییرات چربی ها و لیپوپروتئین های خون را پیشگویی کرد

پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثر تمرین جسمانی و تصویرسازی ذهنی تصادفی و قالبی بر عملکرد و یادگیری تکلیف ردیابی بر روی 108 دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب 9 گروه 12 نفری، میانگین سنی نمونه (1.51±21.69) و میانگین نمره قابلیت تصویرسازی ذهنی (2.99±51.26) انجام شد. گروه های نه گانه به انجام تمرین جسمانی و تصویرسازی ذهنی به دو شیوه تصادفی و قالبی به مدت 10 جلسه پرداختند. نتایج این تحقیق نشان داد که بین عملکرد گروه های تصویرسازی ذهنی قالبی و تصادفی با گروه های تمرین جسمانی تصادفی و قالبی در مرحله فراگیری تفاوت معنی داری وجود دارد، طوری که گروه های تمرین جسمانی عملکرد بهتری داشتند. ولی تفاوت بین گروه های جسمانی و گروه های تلفیقی معنی دار نبود. یعنی نوع ترکیب و ترتیب تمرین جسمانی و تصادفی اهمیتی ندارد. در حالی که در مرحله یادداری گروه های تصویرسازی ذهنی تصادفی و قالبی در مقایسه با گروه های تمرین جسمانی صرف و گروه های تلفیقی عملکرد بهتری داشتند که البته این برتری در سرعت های پایین به نفع گروه تصویرسازی ذهنی تصادفی بود. بنابراین با فرضیه بازسازی طرح عمل لی و مگیل در خصوص عدم اثر تداخل زمینه ای با تغییر پارامتر برنامه حرکتی تعمیم یافته در تضاد است. از طرفی در مورد تصویرسازی ذهنی با نظریه اطلاعات زیستی پیتر لانگ (1984) همخوانی دارد، یعنی تصویرسازی ذهنی یک تکلیف حرکتی در یک سرعت خاص منجر به تداخل سرعت با عمل حرکتی اجرا شده بعدی خواهد شد. از حیث اثر تداخل زمینه ای با نظریه بازداری پس گستر دیویز (1988) همخوانی دارد.

هدف از تحقیق حاضر, تبیین عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری سازمان تربیت بدنی از دیدگاه مدیران و کارشناسان بود. تعداد 205 آزمودنی که شامل 21 نفر مدیر و 183 نفر کارشناس حوزه های مختلف سازمان تربیت بدنی بودند, مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات, پرسش نامه محقق ساخته بود. در این تحقیق سوال مطرح شده این بود که عوامل موثر بر افزایش بهره وری و نیز میزان اهمیت آنها کدامند؟ بخشی از داده ها به صورت توصیفی ارائه شده و برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های یومن ویتنی, کروسکال و الیس و تحلیل عامل استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق, عوامل موثر در بخش ""اداری_ مالی"" سازمان در رده اول اهمیت قرار گرفت. پس از آن به ترتیب عوامل موثر در بخش های ورزشی قهرمانی, ورزش همگانی و آموزش و پژوهش در رده های بعدی قرار گرفتند. بین دیدگاه مدیران و کارشناسان تفاوت معنادار در هیچ یک از عوامل موثر مشاهده نشد. بین نگرش کارشناسان حوزه های مختلف در میزان اهمیت و عوامل موثر بر بهره وری تفاوت معنادار مشاهده شد.

در تحقیقات نشان داده شده ا ست که نیمرخ فیزیولوژی بازیکنان در پست های مختلف بازی متفاوت است این مطالعه با هدف کسب آگاهی از میزان تطابق ویژگی های فیزیولوژیکی دفاع ها و هافبک ها د رتیم های باشگاهی لیگ برتر ایران با نیازهای فیزیولوژیکی مربوط به پست بازی آنان انجام شد به همین منظور 56 نفر از بازیکنان لیگ برتر کشور به چهار پست دفاع وسط دفاع کنار هافبک وسط و هافبک کنار (7 نفر در هر پست) تفکیک شده و فعالیت های بدنی آنان (ایستادن ، راه رفتن، جاگینگ (راه رفتن سریع) ، دویدن و دویدن نزدیک به بیشینه ) در زمان های صرف شده اندازه گیری شد تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد میانگین زمان راه رفتن دفاع های کنار ووسط به وط معنی داری بیشتر اززمان راه رفتن هابک های وسط و کنار است ماینگین زمان دویدن باس رعت کم دفاع وسط است میانگین زمان دویدن نزدیک به بیشینه با بیشترین سرعت در هافبک های کنار به طور معنی داری بیشتر زا زمان دفاع های وسط و هافبک های وسط است با توجه به یافته های تحقیق حاضر چنین نتیجه گیری می شود که بازیکنان کناری (دفاع های کنار و هافبک های کنار) دارای توان هوازی و بی هوازی زیاد هافبک های وسط دارای زمان فعالیت جاگینگ زیاد و دفاع های وسط دارای توان بی هوازی و تجزیه زیادی هستند پیشنهد می شود که مربیان ضمن در نظر گرفتن برنامه های تمرینی لازم برای افزایش توان هوازی کلیه بازیکنان بخشی از برنامه های تمرینی خود را با توجه به نیازهای ویژه پست بازیکن طراحی و اجرا کنند.