درخت حوزه‌های تخصصی

The field of ELT is constantly witnessing the introduction of new instructional approaches: one such perhaps recent initiative is critical discourse analysis (CDA). Accordingly, the present study was an attempt to investigate the impact of CDA instruction on Iranian EFL learners’ descriptive and argumentative writing ability. To fulfill the aforementioned purpose, a sample TOEFL was primarily piloted among a group of 30 upper intermediate EFL learners by the researchers; with the acceptable reliability and item analysis indices achieved, then the researchers administered the test among another group of 90 upper intermediate learners. Ultimately, those 60 learners whose scores fell one standard deviation above and below the mean were chosen as the participants of the study and were randomly assigned to a control and an experimental group with 30 participants in each. Both of these groups underwent the same amount of teaching time during 20 sessions which included a treatment of CDA instruction based on Jank’s (2005) set of 14 features for the experimental group. A posttest was administered at the end of the instruction to both groups and their mean scores on the test were compared through a multivariate analysis of variance. The result (F = 14.41 and p = 0.000 < 0.05) led to the rejection of the two null hypotheses raised in this study, thereby demonstrating that the learners in the experimental group benefited significantly more than those in the control group in terms of improving their descriptive and argumentative writing ability. Hence, the major pedagogical implication of this study is that CDA instruction can be effectively used to assist EFL learners improve their argumentative and descriptive writing ability.

هدف از این پژوهش بررسی چگونگی استفاده از راهبردهای ارتباطی توسط معلمان زبان انگلیسی در میان کنش­های کلامی می­باشد. اگرچه درباره راهبردهای ارتباطی تحقیقات فراوانی صورت پذیرفته است، اما در خصوص رابطه بین این راهبردها و فضای سیال کلاس و نیز چگونگی بکارگیری راهبردهای ارتباطی در میان کنش­های کلامی معلمان تحقیقات چندانی صورت نپذیرفته است. با توجه به این نکات، میان کنش­های کلامی سه کلاس از هر یک از پنج معلم شرکت کننده در این تحقیق ضبط و مورد بررسی قرار گرفت. بررسی داده­ها با استفاده از رویکرد کیفی نشان داد که راهبردهای ارتباطی در تعاملات بین معلمان و زبان آموزان حضور فراوان توام با کاربردهای متفاوت داشته و در نتیجه این مفهوم فقط محدود به گفتار زبان آموزان نمی­شود. بعلاوه، نتایج این تحقیق نشان می­دهد که توجه و پرورش این مهارت، در برقراری ارتباط موثر از اهمیت فراوانی برخوردار است.

به طور کلی، ارزیابی برنامه ی درسی جهت کنترل کارکرد یک واحد درسی از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. بدینگونه که ما می توانیم مطمئن شویم که یک واحد درسی اهداف مورد نظر خود را برآورده می کند و در نتیجه خواسته ها و نیازهای یادگیرندگان را مد نظر قرار می دهد. در این راستا، عملکرد آموزشی واحد درسی «نثر ساده و متون مطبوعاتی» که برای دانشجویان دوره ی کارشناسی در دانشگاه تبریز ارائه می شود و توسط نویسنده ی این مقاله تدریس می شود مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، روش ارزیابی درسی براون (1995)، طبق اهداف و نیازهای درس فوق، مورد بازبینی قرار گرفته و از پنج عنصر به هفت عنصر افزایش یافت: اهداف، دیدگاه ها، نیازسنجی، زمان، فعالیت های کلاسی، مطالب، و ارزشیابی. به منظور جمع آوری داده های کمی و کیفی روش ترکیبی مورد استفاده قرار گرفت. داده های کمی از طریق پرسشنامه جمع آوری شد که شامل 35 مورد بر پایه ی عناصر درسی بود، یعنی پنج مورد برای هر عنصر. همچنین، داده های کیفی از طریق مصاحبه ی نیمه ساختار یافته جمع آوری شد. تعداد 36 نفر دانشجوی دوره ی کارشناسی در این تحقیق شرکت داشتند: 12 نفر پسر و 24 نفر دختر. نتایج مطالعه نشان می دهد که این واحد درسی می تواند در گسترش دادن دانش زبانی، فرهنگی، و اجتماعی دانشجویان بسیار موثر باشد. با این وجود، بایستی تغییراتی در آن انجام شود تا بیشتر مفید واقع گردد. بدیهی است هفت عنصر برنامه درسی پیشنهادی توسط نویسنده ی این مقاله می تواند جهت بررسی هر واجد درسی مورد استفاده قرار گیرد.

مطالعه حاضر با استناد به فلسفه ی انکارپذیری پوپر سعی بر آن داشته تا به طور تجربی بررسی کند که آیا عواملی مانند جنسیت، آشنایی با موضوع متن، علاقه به موضوع یا محتوای متن، حدس زدن جواب سوالات، و عوامل مربوط به بافت اجتماعی می توانند بر پایه ی قوی از فلسفه ی انکارپذیری استوار باشند. در این مطالعه عملکرد آزمون درک مطلب 203 دانشجوی زبان ایرانی شامل 110 زن و 93 مرد به وسیله ی مدل آماری رگراسیون لوجستیک و نظریه پاسخ-سوال (IRT) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای عوامل آشنایی با متن و جنسیت تنها مدل رگراسیون توانست عملکرد افتراقی را نشان دهد که این نتایج تاثیر جنسیت را تایید می کرد ولی نتایج مربوط به آشنایی با متن کاملا متناقض بود. نتایج حاصل از دو مدل رگراسیون و IRT در خصوص درآمد و حدس زدن جواب سوالات در تضاد با یکدیگر قرار داشتند ولی نتایج مربوط به تحصیلات والدین و محل سکونت با هم همراستا بوده و تاثیری معنادار بر عملکرد افتراقی سوالات آزمون درک مطلب داشتند.