درخت حوزه‌های تخصصی

The concept of teacher change is critical in second language teaching and English as a Foreign Language (EFL) context due largely to the fact that, almost, whatever we do in teacher education looks for initiating change of one sort or another. A substantial body of research has been dedicated to investigate teacher change (TC) from various perspectives. However, having studied the related literature, we found no robust, valid and reliable measure for TC in EFL context. Accordingly, effort was made to develop and validate a reliable and valid measure that could assess TC in an EFL context. The review of the prior research resulted in the collection of 186 items affecting TC out of which a temporary data driven model of teacher change was developed. 324 Ph.D. and M.A. graduated EFL teachers took part in exploratory and confirmatory factor analyses of the initial measure. Finally, a 66-item scale consisting of three components and thirteen sub-components was developed.The results showed both factorial validity andinternal consistency reliability for the measure.The TCSsubscales also had strong validity evidence based on the associationsfound. This study has various applications for language teachers and practitioners in the field.

Over the last few years, the realm of foreign language learning has witnessed an abundance of research concerning the effectiveness of corrective feedback on the acquisition of grammatical features, with the study of other target language subsystems, such as pronunciation, being few and far between. In order to bridge this gap, the present study intended to investigate and compare the immediate and delayed effect of explicit (overt) and implicit (covert) corrective feedback (CF) on treating segmental word-level pronunciation errors committed by adult EFL learners of an institute in Tabriz named ALC. To this end, through a quasi-experimental study and random sampling, three groups were formed, an explicit, an implicit and a control group, each consisting of 20 low proficient EFL learners. Besides, considering the levels that learners were assigned to, based on the institute’s criteria, a Preliminary English Test (PET) was administered in order to determine the proficiency level of learners. Having administered the pretest before treatment, to measure the longer-term effect of explicit vs. implicit CF on segmental word-level pronunciation errors, the study included delayed posttests in addition to immediate posttests all of which included reading passages containing 40 problematic words. The collected data were analyzed by ANCOVA and the obtained findings revealed that both explicit and implicit corrective feedback are effective in reducing pronunciation errors showing significant differences between experimental and control groups. Additionally, the outcomes showed that immediate implicit and immediate explicit corrective feedback have similar effects on reduction of pronunciation errors. The same result comes up regarding the delayed effect of explicit feedback in comparison with delayed effect of implicit feedback. However, the delayed effect of explicit and implicit CF lowered comparing to their immediate effect due to time effect. Pedagogically, this study could enhance teachers’ effort, knowledge, and beliefs in teaching pronunciation and providing corrective feedback to pronunciation errors.   Keywords:corrective feedback; explicit CF; implicit CF; segmental word-level pronunciation errors   طی چند سال اخیر، در حوزه ی آموزش زبان انگلیسی شاهد تحقیقات کثیری در زمینه ی ﺗﺄثیر بازخورد اصلاحی بر یادگیری ساختار های دستور زبان انگلیسی بوده ایم.  با این وجود، در رابطه با ﺗﺄثیر آن در یادگیری تلفظ صحیح زبان انگلیسی تحقیقات بسیار اندکی انجام شده است. به منظور پر کردن این ﺧﻸ، مطالعه ی حاضر سعی داشته به بررسی و مقایسه ی ﺗﺄثیرات آنی و مدت دار بازخورد اصلاحی صریح و ضمنی در بهبود خطاهای تلفظی واحد های زنجیری در کلمات انگلیسی بپردازد.بدین منظور، طی یک تحقیق نیمه تجربی، شرکت کنندگان که از زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی انتخاب شده بودند به سه گروه صریح، ضمنی و کنترل تقسیم شدند. هر کدام از این گروه ها شامل 20 زبان آموز سطح پایین بوده که تواناییشان در تلفظ لغات مورد نظر از طریق پیش آزمون، پس آزمون فوری و پس آزمون تاخیری اندازه گیری شد.اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانس ANCOVA تحلیل و بررسی شد. تفاوت معنادار بین گروههای آزمایشی و کنترل در یافته های به دست آمده نشان می دهد که هر دو بازخورد صریح و ضمنی تاثیر بسزایی در کاهش خطاهای تلفظی زبان آموزان در پس آزمون فوری داشته است. همچنین تاثیر مشابهی در پس آزمون تاخیری دو گروه صریح و ضمنی مشاهده شد. با این وجود، مقایسه ی بین پس آزمون های فوری و تاخیری نشان داد که تاثیر بازخورد در هر دو گروه آزمایشی با گذشت زمان کاهش یافته است. کلیدواژه ها: بازخورد اصلاحی، بازخورد اصلاحی صریح، بازخورد اصلاحی ضمنی، خطاهای تلفظ زنجیره ای

تحقیق حاضر به بررسی فراوانی و ماهیت راهبردهای مورد استفاده زبان آموزان ایرانی طی خواندن متنهای تخصصی انگلیسی می پردازد. زبان آموزان معمولا تمام مطالب ارایه شده در متن را مطالعه مینمایند. بنابراین سعی کردیم بدانیم زبان آموزان از چه راهبرهایی برای درک بهتر متن بهره می برند. تعداد 45 دانشجوی کارشناسی رشته های متفاوت در دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان بصورت تصادفی برای این مطالعه انتخاب شدند. یک پرسشنامه 30 سوالی به افراد تحت مطالعه ارایه شد که شامل سه بخش می گردید، 13 سوال راهبرهای کلی، 8 سوال راهبردهای حل مساله و 9 سوال راهبردهای حمایتی را بررسی می نمودند. نتایج حاصل نشان داد که زبان آموزان به میزان 5/44 درصد از راهبرهای کلی ، 29 درصد از راهبردهای حل مساله و 5/26 درصد راهبردهای حمایتی هنگام خواندن متنهای تخصصی بهره بردند . یافته های مطالعه اخیرمی تواند به مدرسان در تقویت راهبردهای مورد استفاده زبان آموزان کمک کند. همچنین زبان آموزان را در به کار بردن راهبردها به شیوه ای درست و موثریاری می نماید

مفید بودن تدریس تلفظ در تدریس زبان همیشه یک موضوع بحث برانگیز بوده است. اگرچه تحقیقات گذشته نشان می دهد که معلمان نمی توانند تفاوت عمده ای در بهبود تلفظ دانش آموزان خود به وجود آورند، مطالعات جدید نشان می دهد که تلفظ زبان خارجی می تواند با بکار گیری عوامل مشخصی مانند استفاده از عناصرعروضی تا سطح زبان مادری پیشرفت کند. با تاکید بر ارتباطات معنادار و فهم این که تولید سخن تحت تاثیر درک سخن می باشد، نیاز به ادغام فعالیت های عروضی و ارتباطی برای ایجاد موقعیت هایی که در آن تلفظ دانش آموزان از طریق شنیدن وسخن گفتن پیشرفت کند، احساس می شود. این مطالعه به بررسی این عوامل می پردازد.

This article reports on the findings of a study that investigated the impact of manipulating task performance conditions on listening task performance by learners of English as a foreign language (EFL). The study was designed to explore the effects of changing complexity dimensions on listening task performance and to achieve two aims: to see how listening comprehension task performance was affected and to investigate possible overlaps between EFL learners’ perceptions of task difficulty and hypothesized task complexity. A purposive sample of 54 first-year EFL learners randomly assigned to two parallel conversation classes in an English department of a major public university participated in the study and performed listening tasks in a language lab. The instruments used for data collection were seven tasks taken from a TOEFL Test Preparation Kit, each followed by listening comprehension questions and an item on the participants’ personal perception of the difficulty of the task. During counter-balanced administrations, the tasks were manipulated for one of the four dimensions of task difficulty (adequacy, immediacy, perspective, and prior knowledge). The resulting data included the participants’ perception of difficulty as well as their performance scores under less complex and more complex conditions. One-sample T-test and correlation analyses of the data revealed that for all of the four complexity dimensions, the hypothesized less complex task condition led to better learner performance. The correlation between learner-assigned difficulty score for the task at hand and theoretical task complexity level was significant only for the immediacy dimension (r=-0.67, p<.05). The results offer support for task complexity frameworks, raise doubts about learners’ perceptions of tasks, and imply possibilities for task manipulation in language learning contexts.

هدف از تحقیق حاضر مقایسه فراوانی وقوع بخشهای متوجه به شکل زبان در مکالمات گروه های دو نفره متشابه و نا متشابه بود. این مطالعه با شرکت شصت نفر از دانشجویان رشته آموزش زبان انگلیسی که بر اساس نمراتشان در یک آزمون بسندگی استاندارد به دو گروه تقسیم شدند صورت گرفت. در یگ گروه، گروه های دونفره متشابه و در گروه دیگر گروه های دونفره نامتشابه تشکیل شدند. زبان آموزان در هر دو گروه مکالماتی در طی نه فعالیت نوشتاری مشارکتی انجام دادند که مکالمات ضبط و نگشاته شدند. میزان فراوانی وقوع بخشهای متوجه به شکل زبان، در مکالمات ضبط شده از گروه ها، شمارش و با روش آماری آزمون تی گروه های مستقل مقایسه گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان دادند که گروه های دونفره نا متشابه، در مکالمات خود، بطور قابل توجه و معنی داری، از بخشهای متوجه به شکل زبان بیشتری استفاده کرده بودند. نتایج بدست آمده با توجه به نظریه اجنماعی فرهنگی ویگوتسکی مورد بحث قرار گرفته و نهایتا فواید آموزشی متعددی بدست آمد.

The present study is an attempt to explore any significant relationships between learners’ preferences for error correction, demotivation, and language proficiency (LP). One hundred Iranian EFL students, including both males and females, studying at the departments of foreign languages of Shahid Bahonar University of Kerman and Tehran University took part in this study. In order to obtain the required data, two questionnaires and a proficiency test were utilized: the learners’ preferences for error correction questionnaire (Fukuda, 2004) to measure learners’ preferences for error correction, the demotivation questionnaire (Sakai & Kikuchi, 2009) to measure demotivation, and Michigan Test (1997) to measure the learners’ language proficiency level. The findings of this study revealed that first, there was a significant negative relationship between the learners’ preferences for error correction and demotivation (- 0.79): the more satisfied learners are with the error corrections they receive, the less demotivated they will be; second, there was a significant positive relationship between learners’ preferences for error correction and LP (0.69): the higher the learners’ satisfaction with error corrections they receive, the higher their level of LP; third, there was a significant negative relationship between demotivation and LP (- 0.59): the more demotivated learners are, the less their scores of LP will be.

Given the fact that developing an intimate relationship between teacher and students creates a safe learning environment (Harran, 2006), and because teacher immediacy is proved to increase students’ motivation for learning (Velez & Cano, 2008), this study was an attempt to explore the relationship between Iranian EFL learners’ perceived teacher immediacy and their willingness to communicate (WTC). To this end, first, a new WTC questionnaire, specific to EFL settings, was developed, piloted, factor analyzed, and then administered on 90 intermediate EFL learners. In the second phase, the participants were required to complete Gorham’s (1988) Verbal Immediacy Measure (VIM) and McCroskey et al.’s (1996) Revised Nonverbal Immediacy Measure (RNIM). The findings revealed that there are 7 factors underlying EFL learners’ WTC, one of which is teacher immediacy. Further analyses showed that there is a positive relationship between both verbal and nonverbal teacher immediacy behaviors and EFL learners’ WTC in EFL classes. It can be concluded that teacher immediacy is one of the constituents of EFL learners’ WTC and that their WTC is likely to increase when teachers demonstrate immediacy behaviors while teaching. The present study has implications for language practitioners as well as teacher trainers.