درخت حوزه‌های تخصصی

Although uninterpretable features are claimed to be an area of difficulty for EFL learners, they are still one of the less explored areas of research in the field of L2 pedagogy. The present study sought to investigate the impacts of two techniques, namely contrastive analysis and dictogloss on EFL learners’ mastery of resumptive pronouns, an uninterpretable feature absent in English relative clauses but present in most Persian ones. To this end, 77 elementary EFL learners with similar background in English were selected and assigned to three groups: one control and two experimental. Before and after the instruction the participants were administered a 50-item Grammaticality Judgment test and a 20-item translation test which had been developed and validated for use in this study. The results showed that all three groups had significant progression after the treatments, but the comparison among the groups indicated no statistically significant difference. This may suggest that L2 exposure had a more important role in the participants’ performance than the instruction type (contrastive analysis and dictogloss). The findings seem to support the importance of exposure to such L2 structures over time and that instruction cannot always accelerate acquisition.

فراگیری لغات همواره یکی از دشوارترین قسمت های زبان آموزی برای همه ی فراگیران زبان انگلیسی خصوصا دانشجویان زبان تخصصی بوده است. این دانشجویان همواره گله مند هستند که تعداد لغات زبان انگلیسی بسیار زیاد بوده و به راحتی فراموش می شوند. جهت تسهیل یادگیری و یادآوری لغات و کمک به اینگونه دانشجویان، یادیارها که یک گروه از استراتژیهای ذهنی می- باشند معرفی گردیده اند. اما دانشجویان و دانش آموزان دارای تفاوت فردی می باشند و مدرسین می بایست از روش های متعددی استفاده نمایند تا کارایی کلاس افزایش یابد. به همین منظور در پژوهش حاضر روش چند یادیاری مورد استفاده و تحقیق قرار گرفت. دو گروه از دانشجویان در زبان تخصصی انتخاب گردیدند. در یکی از گروهها روش چند یادیاری استفاده شد، در حالیکه در گروه دیگر لغات آموزش داده شده و مرور شدند. نتایج نشان داد که گروهی که برای آنها شیوه چند یادیاری مورد استفاده قرار گرفت در یادگیری و یادآوری لغات موفق تر عمل کردند.

Teachers’ sense of efficacy belief has been introduced as a context-specific construct, but the related literature is not clear on this specificity. This study was an attempt to show how contextual factors influence efficacy beliefs among English language teachers. To this end, thirty Iranian EFL teachers working in both school and private institute contexts were chosen as the participants to respond to Teachers’ Sense of Efficacy Beliefs questionnaire (Tschannen-Moran & Hoy, 2001) twice: once based on school context and once based on private institute context. Afterwards, the participants were invited to a brief interview designed to investigate further the reasons for which they had scored higher in either context. The interview findings and the results of a t-test revealed that context really made a difference. It is argued that the proper or improper functioning of efficacy building sources is the cause of the difference

این مطالعه موردی به بررسی این موضوع می پردازد که یک معلم تایوانی که در یک دوره ی کارشناسی ارشد آموزش زبان شرکت کرده است چگونه از زبانشناسی ساختارمند- نقش گرا و آموزش سبک محور در طراحی و آموزش زبان به فراگیران زبان انگلیسی در تایوان استفاده کرده است. با استفاده از روش مدت دار قوم شناسی، نتیجه این تحقیق نشان داد که برداشت و تصور این معلم از دستور زبان از دیدی سنتی، محدود به جمله و متمرکز بر ساختار به فهمی کاربردی تر از ارتباطات پیوسته مابین سبک و ویژگی های متن تغییر قابل توجهی کرد. این تغییر زمانی رخ داد که معلم توانست از زبانشناسی ساختارمند- نقش گرا برای فهم عملکرد زبان در ادبیات کودکان استفاده کند. با این وجود، میزان توانایی این معلم برای استفاده از زبانشناسی ساختارمند- نقش گرا و آموزش سبک محور در تمرینات کلاس تا حدی تحت تاثیر چارچوب برنامه ریزی شده ی اجباری تدریس و آزمون های رایج در مکانی بود که وی پس از بازگشت به تایوان در آن مشغول به کار شد. این تحقیق بیشتر در ایجاد فهمی جدید از دستور زبان در آموزش زبان انگلیسی و تربیت معلمان بهتر در آسیا کاربرد دارد.

پژوهش حاضر رابطه ی بین باورهای انگیزشی زبان آموزان انگلیسی و استفاده از راهبردهای یادگیری را بررسی می کند. سه جز انگیزه (جز انتظار، ارزش و عاطفه) در رابطه با راهبردهای شناختی، فراشناختی و مدیریت تلاش بررسی شدند. دویست و پنجاه و هفت زبان آموز انگلیسی از سطوح مختلف توانش زبانی پرسشنامه ی فارسی ر اهبردهای انگیزشی برای یادگیری را پاسخ گفتند. بررسی تاثیر سطح زبانی بر باورهای انگیزشی بیانگر تاثیر معنا دار سطح توانش زبانی بر اضطراب آزمون و رویکرد هدف بیرونی بود، بدین معنا که زبان آموزان با توانایی زبانی پایین تر در مقایسه با زبان آموزان سطوح بالاتر به طور معنا داری مضطرب تر بوده و رویکرد هدف بیرونی بیشتری داشتند. نتایج همچنین نشان داد که خودباوری، کنترل عقاید یادگیری، رویکرد هدف درونی، و ارزش تکلیف حدود ۷۰ درصد از واریانس راهبرهای خودتنظیمی را توضیح می دهد. این پژوهش با پیشنهادهایی برای تقویت عقاید انگیزشی و راهبردهای یادگیری زبان پایان می یابد.

روند تدریس/ یادگیری مهارتهای شفاهی در زبان فرانسه، توسط عرب زبانان به معنای تصاحب یک سیستم لغوی، دستوری، آواشناختی کاملا متفاوت از زبان مادری می باشد . این تصاحب، وابسته به نقاط شباهت و تفاوت بین این دو زبان (بیگانه و مادری)، می تواند باعث تسهیل (انتقال مثبت) و یا باعث ایجاد مانع (ترکیب) شود. هدف از این مقاله بررسی تفاوتهای لغوی، دستوری، آواشناختی بین زبان فرانسه و زبان عربی و بویژه زبان فرانسه و گویش مصری است. برای این منظور، چند نمونه از اشتباهات ناشی از ترکیب زبانی این دو زبان در سطح شفاهی ارائه خواهیم داد. همچنین چند روش برای اصلاح این اشتباهات و تسهیل کار معلمان زبان فرانسه و چند روش برای انجام فرایند تدریس/ یادگیری زبان فرانسه به عرب زبانان بکار خواهیم برد.

این تحقیق یادگیری لغات انگلیسی برای درک مطلب دانش آموزان از طریق آموزش تکلیف محور را مورد بررسی قرار داد. صد و سی وپنج دانش آموز دختر دبیرستانی از دو سطح مختلف تحصیلی یعنی کلاس اول و چهارم از یکی از دبیرستان های شهر اصفهان انتخاب شدند. آن ها به طور تصادفی در چهار گروه یعنی دو کلاس شاهد و دو کلاس آزمایش در دو سطح مختلف قرار گرفتند. جهت ارزیابی درک مطلب دانش آموزان در ابتدای شروع ترم و قبل از تدریس دروس یک آزمون از هر چهار گروه به عمل آورده شد. گروه های آزمایش لغات چهار درس را از طریق آموزش تکلیف محور و گروه های شاهد همان تعداد دروس را به شیوه ی سنتی آموزش دیدند. در پایان ترم، درک مطلب دو گروه در هر دو سطح توسط آزمون دیگری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از طریق مقایسه ی میانگین بین دوکلاس شاهد وآزمایش در هر دو سطح نشان داد که گروه آزمایش که از طریق تکلیف محور آموزش دیده بودند بهتر از گروه کنترل که به شیوه سنتی آموزش دیده بودند به آزمون پاسخ داده بودند. همچنین تست نمونه مستقل نشان داد که عملکرد کلاس اولی ها بهتر از عملکرد کلاس چهارمی ها بود.

یکی از نظریه های موجود در باره ی چگونگی رشد توانش منظورشناختی زبان آموزان نظریه ی اجتماعی-فرهنگی ویگوتسکی است. مقاله حاضر با بررسی یکی از مفاهیم این نظریه یعنی ""حوزه رشد تقریبی"" برای رشد توانش منظورشناختی زبان آموزان پرداخته و به دو سوال پاسخ می دهد: اول اینکه آیا ارتباطی میان میزان کمک و حمایت ارائه شده به زبان آموز و سطح بسندگی زبانی او در یادگیری توانش منظورشناختی وجود دارد؟ دوم اینکه آیا ارتباطی میان ""حوزه رشد تقریبی"" فردی و ""حوزه رشد تقریبی"" گروهی وجود دارد؟ بدین منظور، بیست زبان آموز با دو سطح بسندگی زبانی انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. آموزش هر دو گروه بر اساس ""حوزه رشد تقریبی"" انجام شد. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری میان سطح بسندگی زبانی و یادگیری توانش منظور شناختی وجود ندارد. از طرف دیگر، میان ""حوزه رشد تقریبی"" فردی و گروهی رابطه وجود دارد. این بدان معناست که دانش عمومی زبان تاثیر چندانی بر یادگیری توانش منظورشناختی ندارد. همچنین می توان گفت که کمک ارائه شده به زبان آموز کاملا فردگرایانه است و بر اساس ظرفیت و توان فرد زبان آموز معنا و مفهوم پیدا می کند.

این تحقیق تلاشی در فعال کردن دانش لغوی غیرفعال از طریق توجه دهی و بررسی تأثیر جمله نویسی به عنوان فعالیت پس توجه دهنده بر تقویت تأثیر توجه دهی است. چهل و دو دانشجوی زبان انگلیسی سطح متوسط به بالای بزرگسال خانم، در دو گروه هم سطح از یک دانشگاه سراسری انتخاب شدند. آنها در تحقیقی شرکت کردند که در آن توجه به کلماتی که تولید آنها به آسانی فهمیدن آنها نبود، از طریق علامت زدن آن کلمات در یک متن خواندن انجام شد. سپس، شرکت کنندگان در یک فرآیند ٤ هفتگی جمله نویسی متراکم/ پراکنده شرکت کردند؛ شرکت کنندگان یک گروه هر هفته در طول ٤ روز پی در پی در هر روز، یک جمله با یکی از ١٦ لغت توجه شده نوشتند و گروه دیگر این فرآیند را یک بار در هفته تجربه کردند، به گونه ای که آنها بدون هیچ وقفه زمانی، ٤ جمله با ٤ کلمه توجه شده نوشتند. نتایج نشان داد که ارائه فعالیت پس توجه دهنده بر ارتقاء دانش لغوی تولیدی هر دو گروه به طور معناداری تأثیرگذار است. تعامل بین عامل زمان و روش های یادگیری معنادار بود. همچنین، نتایج عملکرد گروه پراکنده بهتر از گروه متراکم بود، ولی این تفوق معنادار نبود.

Despite their widespread popularity and rapid growth, the Internet-mediated English educational materials for learners of English as a foreign/second language (FL/SL) have rarely been analyzed in terms of their potential hidden curriculum. Accordingly, the present study aims to address this need through conducting a CDA investigation into some lessons which are randomly selected from an English educational website called “Englishcentral.” Adapting, expanding, and adopting some elements of Van Leeuwen’s (2008) Social Actor Network, the researchers attempt to describe and explain the representation of “Iran” in Englishcentral. Investigating and thematizing the research data revealed that the keyword “Iran” was used in this website to refer to three groups of social actors, namely the Iranian government and officials, Iranian people, and Iranian people and/or government/officials. The way these social actors are associated and dissociated, activated and passivated, personalized and impersonalized creates remarkable findings which give support to the presence of particular hidden agenda in this program. In all, the results of this study reveal that the Iranian social actors are portrayed unfavorably in Englishcentral, which is an alleged English educational program.

To investigate the effects of etymological elaboration, contextual pragmatic clues, and lexical knowledge on L2 idioms comprehension and production, 60 male intermediate level EFL students in three groups were selected. Each group was randomly assigned to one treatment condition. Group one participants were presented with the etymological explanation of idioms. In group two, the same idioms were presented in short, familiar contexts, and in the third group, the participants focused on the exact meaning of the constituent parts of each idiom. At the end of the experimental period, comprehension and production posttests of idioms were administered. Two one–way ANOVA procedures were used to analyze data. Results showed that the participants of the etymological elaboration group performed significantly better than the participants of the lexical knowledge group on idiom production. The differences between the means in all other comparisons were not statistically significant. These findings may have implications for teachers, learners, and syllabus designers.

There is a growing interest among the higher education principals and policy makers to improve teacher evaluation methods and more important than that to use the evaluation data. A number of research studies implied the ineffective instruction of ESP courses in Iran (Atai, 2002; Eslami, 2005; Hayati, 2008; Ahmadi, 2008; Sherkatolabbasi & Mahdavi, 2012; Boniadi, Ghojazadeh & Rahmatvand, 2013). The basic objective of research in field of ESP/EGP instruction and evaluation is to facilitate informed decisions for the betterment of English classes. The literature suggested that most of the teachers and students were dissatisfied with the students’ progress in specific English courses. Data was collected from the teachers by various ways including observation checklist and feedback form. To carry out the study, 12 ESP and EGP teachers were observed using Marshall’s rubrics (2011) and observation logs’ analysis. Then, 18 teachers offered feedback on different aspects of their own courses. The data were analyzed both qualitatively and quantitatively using ANOVA statistical measurement. The findings firstly indicate that EGP teachers were more standard teachers in comparison to ESP teachers. Secondly, the feedback forms show discrepancy between the views of EGP teachers and ESP teachers in some areas including the material effectiveness and students’ interest. To reach a standard point in EGP/ESP instruction, more evaluation is to be applied by the faculty members, university principals and the teachers themselves. Politically correct attitudes towards teachers should not lead to ineffective English courses. Some practical implications are suggested to upgrade the current practice in ESP classes