درخت حوزه‌های تخصصی

در مطالعات توجه به ساختار و شکل زبان، میزان جذب به عنوان نشانگر تاثیر فعالیتهای تمرکز بر روی ساختارهای زبان و تسهیل فراگیری آن در درازمدت عنوان شده است. با این حال، تمام مطالعات صورت گرفته در این زمینه بر اساس مشاهدات ضبط شده از کلاسهای ارتباط-محور بوده است. پژوهش حاضر تلاش نوینی برای اندازه گیری میزان جذب با استفاده از برگه های ثبت میزان جذب بر اساس 18 ساعت تعامل ارتباط-محور و معنی-محور بین یک مدرس و زبان آموزان ایشان می باشد. در این راستا، بر اساس داده های ضبط شده تمام موارد توجه پیشگیرانه به ساختار و شکل زبان نشات گرفته از طرف مدرس و یا زبان آموزان و میزان جذب آنها از طرف زبان آموزان شناسایی و دسته بندی شدند. سپس، این یافته ها با میزان جذب ثبت شده توسط زبان آموزان در برگه های جذب مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این تحلیلها نشان داد که میزان جذب در برگه ها نسبت به مقدار آن در مشاهدات شفاهی در مورد ساختارهای زبانی که از طرف معلم مورد تاکید قرار گرفته بود بسیار بیشتر بوده است. اما این موضوع در مورد ساختارهایی که از طرف زبان آموزان به صورت پیشگیرانه مورد توجه قرار گرفته بودند مورد تایید قرار نگرفت. نتایج این پژوهش کمک شایانی به روشن نمودن بیشتر برداشت محققین و مدرسان زبان انگلیسی در مورد ماهیت و میزان واقعی جذب می نماید و زمینه های جدیدی را برای کاوش بیشتر میزان جذب معرفی می نماید.

The field of ELT is constantly witnessing the introduction of new instructional approaches: one such perhaps recent initiative is critical discourse analysis (CDA). Accordingly, the present study was an attempt to investigate the impact of CDA instruction on Iranian EFL learners’ descriptive and argumentative writing ability. To fulfill the aforementioned purpose, a sample TOEFL was primarily piloted among a group of 30 upper intermediate EFL learners by the researchers; with the acceptable reliability and item analysis indices achieved, then the researchers administered the test among another group of 90 upper intermediate learners. Ultimately, those 60 learners whose scores fell one standard deviation above and below the mean were chosen as the participants of the study and were randomly assigned to a control and an experimental group with 30 participants in each. Both of these groups underwent the same amount of teaching time during 20 sessions which included a treatment of CDA instruction based on Jank’s (2005) set of 14 features for the experimental group. A posttest was administered at the end of the instruction to both groups and their mean scores on the test were compared through a multivariate analysis of variance. The result (F = 14.41 and p = 0.000 < 0.05) led to the rejection of the two null hypotheses raised in this study, thereby demonstrating that the learners in the experimental group benefited significantly more than those in the control group in terms of improving their descriptive and argumentative writing ability. Hence, the major pedagogical implication of this study is that CDA instruction can be effectively used to assist EFL learners improve their argumentative and descriptive writing ability.

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر بالابردن میزان آگاهی از طریق آموزش راهکارهای فراشناختی (طرح ریزی کردن و خود مدیریت کردن) بر روی مهارت خواندن فراگیران ایرانی انگلیسی برای اهداف خاص پرداخت. شرکت کنندگان این تحقیق که دانشجویان مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی بویین زهرا بودند به دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. هر یک از گروه ها شامل 21 دانشجو بود. در مرحله اول یک آزمون مهارت خواندن به عنوان پیش آزمون به هر سه گروه داده شد. در مرحله دوم دانشجویان در دو گروه آزمایشی در پنج جلسه از آموزش طرح ریزی کردن و خود مدیریت کردن براساس روش CALLAبهره مند شدند در صورتیکه دانشجویان در گروه کنترل آموزشی ندیدند. در مرحله سوم پس از کامل شدن دوره آموزش یک آزمون مهارت خواندن به عنوان پس آزمون به آنها داده شد. براساس تحلیل داده ها دانشجویان در دو گروه آموزشی عملکرد بهتری نسبت به دانشجویان در گروه کنترل از خود نشان دادند. بنابراین نتیجه گیری می شود که آموزش راهکارهای فراشناختی (طرح ریزی کردن و خود مدیریت کردن) تاثیر و نقش بسزایی در مهارت خواندن دانشجویان داشت.