ملیحه نعیمی کیا

ملیحه نعیمی کیا

مدرک تحصیلی: استادیار رفتار حرکتی، پژوهشگاه علوم ورزشی، تهران، ایران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۱۵ مورد از کل ۱۵ مورد.
۱.

The effect of Stickygym games on motor development of children during Covid-19 lockdown(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: COVID-19 motor development preschoolers Stickygym games

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۸ تعداد دانلود : ۱۰۶
Background: Children's motor skills are inversely related to sedentary screen time. COVID-19-lockdown during the pandemic has caused a further increasing on screening time. Aim: The current research aims at investigating the impact of Stickygym games on motor development of children. Materials and Methods: Twenty-eight eligible subjects (4-6 years old) were chosen and randomly grouped into control group (n=13) and experimental group (n=15). Using TGMD-2 test, gross motor development was measured. The experimental group performed online Stickygym games for 8 weeks. Stickygym kit includes Hook & Loop strips, with two linear polyester strips being easily but firmly attached together. Trained instructors performed online training sessions. In the end, TGMD-2 test was conducted again in person. Data analysis was done using Shapiro-Wilk, Levene and the analysis of covariance tests were with the significance level of 0.05 in SPSS 24. Results : Some locomotion skills were significantly improved by Stickygym games: bound ( P =0.005), galloping ( P =0.012), and running ( P =0.003), as well as object control skills: overhand throw ( P =0.004), underhand roll ( P =0.01), and striking a stationary ball ( P =0.021). Conclusion : This play kit can be utilized by pre-school educators and parents for improving object control and locomotion skills in preschool children.
۲.

تأثیر تمرین راهبردهای قامتی بر تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تعادل ایستا پویا و کارکردی تمرین راهبردهای قامتی مولتیپل اسکلروزیس

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۱۰ تعداد دانلود : ۱۷۱
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین راهبردهای قامتی بر تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. شرکت کنندگان این پژوهش 30 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با میانگین سنی 03/5 ± 40/41 بودند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به تمرین راهبردهای قامتی متناسب با پروتکل طراحی شده پرداخت. گروه کنترل نیز فعالیت های روزمره خود را ادامه داد. برای بررسی تعادل ایستا و پویا و کارکردی شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون، به ترتیب از آزمون شارپندرومبرگ، TUGو تعادل کارکردی برگ استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب (2 * 2) نشان داد میانگین نمرات پس آزمون تعادل ایستا و پویای گروه تمرین در مقایسه با پیش آزمون کاهش یافت (0.001= p ) و این تفاوت معنادار در گروه کنترل مشاهده نشد (0.05< p ). مقایسه بین گروهی نشان داد بین نمرات تعادل ایستا و پویای گروه کنترل و تمرین تفاوت معنادار وجود داشت (0.001= p ).امتیازهای آزمون تعادل کارکردی گروه تمرین در پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنا دار یافت (0.001= p ). بین عملکرد گروه کنترل در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنادار یافت نشد (0.05< p ).همچنین مقایسه بین گروهی نشان داد بین نمرات گروه تمرین و کنترل در آزمون تعادل کارکردی تفاوت معنا دار وجود داشت (0.001= p ).نتایج نشان می دهد که هشت هفته تمرین راهبردهای قامتی به بهبود تعادل ایستا، پویا و کارکردی منجر شد. به نظر می رسد علت بهبود در تعادل متعاقب انجام شدن این تمرین ها، افزایش استقامت عضلانی، سازگاری عصبی-عضلانی و کاهش تنش عضلانی باشد.
۳.

تاثیر فعالیت های حیاط پویا بر ناسازگاری های رفتاری دانش آموزان 7 تا 11 ساله کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: فعالیت های حیاط پویا ناسازگاری های رفتاری دانش آموزان کم توان ذهنی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۶۴۰ تعداد دانلود : ۲۲۵
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر فعالیت های حیاط پویا بر ناسازگاری های رفتاری دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. جامعه آماری مطالعه حاضر را پسران کم توان ذهنی شهر اهواز که در دامنه سن تقویمی 7 تا 11 سال و سن عقلی 5 تا 7 سال بودند، تشکیل دادند. شرکت کنندگان دارای بهره هوشی 50 تا 70 و به عنوان کودکان آموزش پذیر طبقه بندی شده بودند. از این جامعه تعداد 30 نفر از دو مرکز آموزشی استثنایی (از هر مرکز 15 نفر) به عنوان شرکت کنندگان در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر مقیاس رفتار سازگارانه لمبرت بود که شرکت کنندگان توسط این ابزار مورد پیش آزمون و پس آزمون قرار گرفتند. دانش آموزان یک مدرسه به عنوان گروه تجربی به مدت 8 هفته از حیاط پویا بهره مند شده و دانش آموزان مدرسه دیگر به عنوان گروه کنترل در حیاط عادی و بدون تجهیزات و وسایل، ساعات تفریح و ورزش خود را سپری کردند. تحلیل داده ها بوسیله آزمون کواریانس و در نرم افزار Spss نسخه 22 انجام شد. نتایج نشان داد که فعالیت های حیاط پویا بر ناسازگاری های رفتاری دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر اثر معنی داری داشته است . در نتیجه می توان عنوان کرد که غنی سازی حیاط مدرسه از طریق علامت گذاری و طراحی های هدفمند و سوق دادن دانش آموزان به انجام فعالیتهای بدنی در اوقات فراغت در مدرسه می تواند تاثیر مثبتی بر الگوهای رفتاری کودکان کم توان ذهنی داشته باشد.
۴.

تأثیر تحریک موزون دیداری بر پارامترهای کینماتیکی راه رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: مالتیپل اسکلروزیس راه رفتن تحریک موزون دیداری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۴۸ تعداد دانلود : ۴۳۸
هدف این مطالعه، بررسی تأثیر تحریک موزون دیداری بر پارامترهای کینماتیکی راه رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس بود. تعداد 18 بیمار مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس (پنج مرد و 13 زن) با امتیاز گسترش یافته وضعیت ناتوانی سه تا شش به شیوه نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای گروه تجربی، تمرینات شامل راه رفتن با تحریک موزون دیداری و برای گروه کنترل، شامل راه رفتن بدون تحریک بود. تمرینات به مدت سه هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه انجام شدند. قبل و بعد از تمرینات، طول گام، زمان گام، زمان دواتکایی، آهنگ و سرعت راه رفتن توسط دستگاه تجزیه وتحلیل حرکتی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از مدل آنالیز کوواریانس و روش ناپارامتری بوت استرپ در مدل آنالیز کوواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد که تمرین راه رفتن با تحریک موزون دیداری به 36 درصد بهبودی در طول گام، 22 درصد در زمان گام، 41 درصد در زمان دواتکایی، 29 درصد در آهنگ و 80 درصد در سرعت راه رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس منجر شد؛ اما بین گروه تجربی و گروه کنترل تفاوت معناداری در بهبود طول گام، زمان گام، زمان دواتکایی، آهنگ و سرعت راه رفتن مشاهده نشد ( P > 0.05 )؛ بنابراین، تمرین راه رفتن با تحریک موزون دیداری را می توان به عنوان یک روش درمان مکمل برای بهبود عملکرد راه رفتن بیماران مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس پیشنهاد کرد.
۵.

تحلیل محتوا و مقایسه نشریه های تخصصی در حوزه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تحلیل محتوا نشریه علمی - پژوهشی رفتار حرکتی روان شناسی ورزشی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۹۸۷ تعداد دانلود : ۵۶۰
هدف از انجام مطالعه حاضر، تحلیل محتواى مقاله های نشریه های علمی- پژوهشى داخل کشور در حوزه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی منتشرشده در سال هاى 1388 تا 1395 بود. پژوهش حاضر ازنوع کاربردى و روش پژوهش، تحلیل محتوا بود. در این مطالعه، درمجموع، 814 مقاله در شش نشریه مختلف بررسی شدند. پس از مراجعه به نسخه بایگانی شماره های منتشرشده از نشریه ها و ورود داده های کمّی خام در برگه کدگذاری، شاخص های آماری توصیفی ازطریق نرم افزار اس.پی.اس.اس. محاسبه شدند و جدول های توزیع فراوانی تنظیم شدند. نتایج نشان داد که نشریه رفتار حرکتی با 28 درصد بیشترین تعداد و نشریه پژوهش نامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی با 7/5 درصد کمترین مقاله را داشتند. مشاهده شد که کمترین زمان پذیرش مقاله ها به نشریه مطالعات روان شناسی ورزشی با میانگین 227/2 ± 50/3 ماه مربوط بود. نویسندگان مرد با 9/70 درصد ، نویسندگان دانشجوی دکتری با 8/11 درصد، نویسندگان با رتبه علمی استادیار با 5/20 درصد و نویسندگان گرایش رفتار حرکتی با 4/71 درصد، بیشتر نویسندگان مقاله ها بودند . همچنین، مشخص شد که عمده مقاله ها با موضوع روان شناسی ورزشی و بعد از آن، با موضوع یادگیری حرکتی منتشر شده اند و به حیطه رشد و کنترل حرکتی کمتر پرداخته شده است. دراین میان، مقوله هیجان ها (3/13 درصد) بیشتر از سایر موارد موردتوجه پژوهشگران بود. در مقاله های موردبررسی، عمده آزمودنی ها غیرورزشکار و ازنظر سطح مهارت، «مبتدی» بودند و فقط 2/7 درصد در دسته «نخبه» قرار داشتند. همچنین، بیشتر مقاله ها در حوزه «سلامت» انجام شده بودند. نمونه های انسانی، جوان و سالم اغلب نمونه آماری مقاله ها را تشکیل می دادند و فقط در 5/12 درصد از مقاله ها، آزمودنی ها مبتلابه کم توانی بودند. نتایج نشان داد که در مقاله ها از منابع انگلیسی بیشتر از منابع فارسی استفاده شده بود. همچنین، بیشترین خوداستنادی نشریه در نشریه رشد و یادگیری حرکتی- ورزشی (124 مورد) و بیشترین خوداستنادی نویسنده به نشریه رفتار حرکتی (146 مورد) مربوط بود . اغلب پژوهش ها ازنوع کاربردی بودند و از روش پژوهش نیمه تجربی استفاده شده بود. همچنین، مشخص شد که دانشگاه تهران با 477 مورد، بیشترین سهم از مقاله ها را دربین نهادهای علمی مشارکت کننده به خود اختصاص داده است. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که با توجه به بی توجهی به جامعه سالمندان و افراد کم توان و همچنین، نبود توازن در مطالعات انجام شده در حیطه های گوناگون رفتار حرکتی، تعیین اولویت های پژوهشی براساس نیازسنجی در نشریه های مختلف و اطلاع رسانی به پژوهشگران می تواند گامی درجهت رفع کمبودها و خلأ های علمی و پژوهشی باشد . کمبود پژوهش های کیفی، کمبود مشارکت علمی بین رشته ای دربین نویسندگان مقاله ها، سهم کم دانشیاران و استادان درزمینه تولید مقاله ها، تمایل اندک به انجام پژوهش درزمینه رشد و کنترل حرکتی و بهره گیری کم از گروه سنی کودک و سالمند به عنوان نمونه پژوهش، از نقاط ضعف و محدودیت های مهم درخور اشاره هستند.  
۶.

اثر تمرین راه رفتن روی سنگ فرش مصنوعی بر برخی پارامترهای فضایی زمانی گام برداری زنان سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: تمرین راه رفتن سنگ فرش مصنوعی پارامترهای گام برداری سالمندان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۶۳۲ تعداد دانلود : ۳۳۵
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین راه رفتن روی سنگ فرش مصنوعی بر پارامترهای فضایی زمانی گام برداری سالمندان زن بود. 20 سالمند زن (65-80 سال) شهر تهران و واجد شرایط در پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده به دو گروه 10 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین راه رفتن روی سنگ فرش را با پای برهنه به مدت 12 هفته، هفته ای سه جلسه انجام داد. برای سنجش پارامترهای گام برداری از دستگاه تحلیل گام برداری زبریس در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد . نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط با عامل درون گروهی زمان (قبل و بعد تمرین) و بین گروهی (گروه تجربی و کنترل) نشان دهنده معنا داری اثر متقابل زمان و گروه بود (P<0.05) . بنابراین، از آزمون تی همبسته برای مقایسه درون گروهی نمرات پیش آزمون و پس آزمون هر گروه و از آزمون تی مستقل برای مقایسه های بین گروهی استفاده شد. مقایسه های درون گروهی نمرات پیش و پس آزمون گروه تجربی نشان داد تفاوت معنا داری بین میانگین نمرات شامل آهنگ گام، طول گام، سرعت گام برداری و تغییرپذیری سرعت گام برداری وجود داشت (P<0.05) . این تفاوت در مورد گروه کنترل در مورد هیچ یک از شاخص ها دیده نشد (P>0.05) . مقایسه های بین گروهی در پس آزمون نشان داد تفاوت معنا داری بین میانگین نمرات شامل آهنگ، طول و سرعت گام برداری و تغییرپذیری سرعت گام برداری گروه تجربی و کنترل وجود داشت (P<0.05) ؛ بنابراین، تمرین راه رفتن روی سطوح برجسته می تواند بر شاخص های زمانی و فضایی گام برداری سالمندان اثرگذار باشد. <br /> <br />  
۷.

ارتباط کنترل تولید نیرو و تنظیم زاویه دست برتر با برخی ویژگی های روان شناختی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ورزشکار هوش هیجانی حالات خلقی کنترل تولید نیرو تنظیم زاویه مفصل

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی آموزش و پژوهش در روانشناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی بیومکانیک بالینی
تعداد بازدید : ۱۰۲۴ تعداد دانلود : ۵۸۷
هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط کنترل تولید نیرو و تنظیم زاویه دست برتر با برخی از ویژگی های روان شناختی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بود. بدین منظور، 120 ورزشکار عضو تیم های ملی دانشجویان ایران ( 29 19 سال) ( 99 پسر و 21 دختر) در پژوهش شرکت نمودند. 120 دانشجوی غیرورزشکار (100 پسر و 20 دختر) نیز از دانشگاه تهران برای مقایسه با دانشجویان ورزشکار انتخاب شدند. از نیرو سنج دیجیتال و زاویه سنج به ترتیب برای اندازه گیری دقت کنترل نیرو و تنظیم زاویه دست برتر آزمودنی ها استفاده شد. برای ارزیابی حالات خلقی نیز از پرسش نامه حالات خلقی بهره گرفته شد. همچنین، به منظور ارزیابی هوش هیجانی از مقیاس هوش هیجانی شاته استفاده گردید و برای بررسی ارتباط بین متغیرها، ضریب هم بستگی پیرسون به کار رفت. جدول Zr فیشر نیز برای بررسی اختلاف بین ضرایب هم بستگی مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری میان اختلال حالات خلقی با خطای کنترل نیرو و تنظیم زاویه دست برتر دو گروه پژوهش وجود دارد؛ اما این هم بستگی در غیرورزشکاران به طور معناداری بیشتر است؛ لذا، حالات خلقی منفی بر خطاهای حس حرکت اثر گذار می باشد؛ اما این اثرگذاری در مورد ورزشکاران کمتر است. از سوی دیگر، هم بستگی هوش هیجانی با عملکرد دو تکلیف کنترل نیرو با تنظیم زاویه دست بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران معنادار نمی باشد؛ به عبارت دیگر، توانایی کنترل شناختی هیجانات بر قابلیت های حس حرکت افراد اثری نداشته و شرکت در ورزش بر میزان این هم بستگی بی تأثیر است.
۸.

تاثیر موسیقی به عنوان یک مولفه انگیزشی بر دقت تولید نیروی ایزوکنتیک در تکواندو کاران غیر نخبه(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: انگیزش موسیقی تکواندوکار کنترل تولید نیرو

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۵۱ تعداد دانلود : ۵۹۶
هدف از این پژوهش بررسی تفاوت کنترل تولید نیروی ایزوکنتیک پای برتر در تکواندو کاران هنگامی که در معرض یک محیط محرک (موسیقی ریتم بالا و پائین) و محیط غیر محرک (بدون موسیقی و سکوت) قرار می گیرند، بود. در پژوهش توصیفی حاضر از بیست تکواندو کار مبتدی مرد شرکت کننده در لیگ برتر کشور با میانگین سنی (4.30± 23.65) استفاده شد و از تحلیل واریانس با سنجش های تکراری برای سنجش عملکرد دقت تولید نیروی تکواندوکاران مبتدی در سه محیط اجرا موسیقی ریتم بالا، پائین و بدون موسیقی استفاده شد. شرکت کنندگان 5 تکرار ایزوکنیتیک خم و باز کردن مفصل زانو را با سرعت 60 درجه / ثانیه در هر سه بخش ( بدون موسیقی و تلاش با موسیقی ریتم بالا و پائین) اجرا کردند. اجرای شرکت کنندگان به منظور کنترل اثر یادگیری برای هر سه موقعیت به صورت تصادفی انجام شد، نتایج نشان از اختلاف معنی دار در گروه ها داشت (05/0< p )، همچنین بهترین عملکرد مربوط به اجرا در حالت موسیقی ریتم پائین بود. در نتیجه مربیان تکواندو و ورزشکاران می توانند از این موضوع در هنگام تمرینات استفاده کنند. موسیقی ممکن است به عنوان یک مولفه انگیزشی در ایجاد نیروی ایزوکنتیک دقیق به تکواندو کاران مبتدی کمک نماید ، اما ریتم بالای آن ممکن است سبب افزایش خطای تولید نیرو و انگیختگی بالا گردد .
۹.

طراحی، ساخت و تعیین پایایی دستگاه سنجش حس دهلیزی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: پایایی تعادل حس دهلیزی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی آموزش تربیت بدنی
تعداد بازدید : ۲۰۸۸ تعداد دانلود : ۱۱۰۱
حس دهلیزی یکی از حس های اصلی درگیر در کنترل تعادل است که امکان ادراک صحیح وضعیت بدن را در شرایط مختلف ممکن می سازد. یکی از اقدامات اساسی برای سنجش حس دهلیزی، ساخت ابزارهای معتبر است. هدف از این پژوهش طراحی، ساخت و تعیین پایایی دستگاه حس دهلیزی است. پس از ساخت دستگاه به منظور بررسی پایایی آن، 20 شرکت کننده مرد از بین دانشجویان غیر ورزشکار به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای تعیین پایایی درون آزمونگر، از 20 آزمودنی 10 مرتبه اندازه گیری شد و برای اندازه گیری پایایی بین آزمونگران به 4 آزمونگر نحوه اندازه گیری با دستگاه آموزش داده شد. این آزمونگران از آزمودنی ها 4 مرتبه اندازه گیری کردند. برای ارزیابی پایایی ثبات زمانی دستگاه نیز آزمونگر در فواصل زمانی مختلف از 8 آزمودنی در 2 روز متناوب در زمان های صبح و عصر اندازه گیری بعمل آورد. تمام آزمون ها در دو صفحه ساجیتال (وضعیت حرکت به جلو و عقب) و فرونتال (وضعیت حرکت به طرفین) از آزمودنی ها انجام شد. از ضریب همبستگی برای بررسی پایایی درون آزمونگر و بین آزمونگران استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد ضریب همبستگی درون آزمونگر برای دستگاه در صفحه ساجیتال برابر 95/0 و در صفحه فرونتال برابر 93/0 و ضریب همبستگی بین آزمونگران در صفحه ساجیتال برابر 89/0 و در صفحه فرونتال برابر 85/0 بود. نتایج آزمون پایایی ثبات زمانی دستگاه در صفحه ساجیتال و فرونتال به ترتیب برابر 85/0 و 89/0 بود. نتیجه اینکه دستگاه مذکور از ضریب همبستگی درون آزمونگر و بین آزمونگر و پایایی زمانی بالایی در صفحات ساجیتال و فرونتال برخوردار است و می تواند برای سنجش حس دهلیزی در صفحات مذکور مورد استفاده قرار گیرد.
۱۰.

اثر دست کاری بینایی حین تمرین راه رفتن بر تعادل کارکردی و پارامترهای کینماتیکی منتخب گام برداری زنان سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: زنان سالمند دستکاری بینایی تمرین راه رفتن

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
تعداد بازدید : ۱۷۶۸ تعداد دانلود : ۱۰۷۰
هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر دست کاری حس بینایی حین تمرین راه رفتن بر تعادل کارکردی و پارامترهای کینماتیکی منتخب گام برداری زنان سالمند بود. به این منظور، 16 زن سالمند در دسترس و واجد شرایط با دامنه ی سنی 65-75 سال (23/4±06/70 سال) انتخاب و به روش تصادفی ساده به 2 گروه 8 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین راه رفتن معمولی را به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که شامل راه رفتن در شرایط محدود شده ی قسمت پایین میدان بینایی بود. برای سنجش تعادل کارکردی از آزمون برگ و از دستگاه تجزیه و تحلیل گام برداری زبریس برای اندازه گیری اطلاعات کینماتیکی گام برداری آزمودنی ها استفاده شد.برای مقایسه ی درون گروهی، نمرات پیش آزمون و پس آزمون از آزمون آماری t همبسته و برای مقایسه ی بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تمرین راه رفتن معمولی در شرایط دست کاری شده ی حس بینایی بر برخی پارامترهای کینماتیکی راه رفتن سالمندان، یعنی طول گام، سرعت گام برداری و درصد تغییر پذیری سرعت گام برداری تأثیر معنی داری داشت (05/0 P).مقایسه ی بین گروهی در پس آزمون نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات گروه تجربی و کنترل در طول گام و سرعت گام برداری به نفع گروه تجربی وجود داشت (05/0 P). اما تفاوت های بین گروهی و درون گروهی در نتایج آزمون تعادل کارکردی دیده نشد (05/0 P). نتیجه اینکه محدود سازی قسمت پایین میدان بینایی حین تمرین راه رفتن سالمندان زن می تواند موجب بهبود برخی پارامترهای مرتبط با تعادل گام برداری آنان شود. کاهش وابستگی به اطلاعات بینایی، بهبود توانایی استفاده از حواس جایگزین مانند حس پیکری و دهلیزی می تواند از دلایل احتمالی بهبود پارامترهای گام برداری باشد.
۱۱.

اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی حین تمرین راه رفتن بر شاخص های کینماتیکی گام برداری زنان سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: زنان سالمند دستورالعمل کانون توجه بیرونی شاخص های کینماتیکی گام برداری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۱۱۷ تعداد دانلود : ۱۰۵۳
هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی حین تمرین راه رفتن بر برخی شاخص های کینماتیکی گام برداری شامل طول گام (فاصلة بین دو نقطة تماس پاشنة یک پا با زمین)، سرعت و درصد تغییرپذیری سرعت گام برداری، آهنگ گام و درصد زمان اتکای دوگانه در زنان سالمند بود. به این منظور 6 زن سالمند واجد شرایط (میانگین سنی 4 ± 8 /69 سال) انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه 8 نفرة تجربی و کنترل تقسیم شدند. طرح تحقیق، به شکل پیش آزمون و پس-آزمون با گروه کنترل بود. گروه تجربی در حین اجرای تکلیف راه رفتن در یک مسیر مشخص، تکلیف ثانویة ذهنی آسانی را شامل مرور ذهنی رشته ای از اعداد تصادفی انجام می دادند و در پایان مسیر، اعداد را به صورت کلامی فراخوانی می کردند. گروه کنترل، تمرینات مشابه را بدون انجام تکلیف ثانویه انجام دادند. تمرینات به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام گرفت. برای مقایسة اختلاف میانگین نمره های دو گروه تجربی و کنترل از روش آماری تی مستقل و برای مقایسه های درون گروهی از تی همبسته استفاده شد. تحلیل های درون گروهی نشان داد بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل در طول گام، سرعت، درصد تغییرپذیری سرعت، آهنگ گام و درصد زمان اتکای دوگانه، تفاوت معنی داری وجود ندارد (05 /0 P>). اما در مورد گروه تجربی این تفاوت در متغیرهای طول گام، سرعت و تغییرپذیری سرعت گام برداری معنی دار بود (05 /0 P<). تحلیل های بین گروهی نیز نشان داد بین میانگین نمره های پس آزمون دو گروه در متغیرهای طول گام، سرعت، تغییرپذیری سرعت گام برداری تفاوت معنی داری وجود دارد (05 /0 P<)، اما این تفاوت در متغیرهای آهنگ و درصد زمان اتکای دوگانه بین گروه ها دیده نشد (05 /0 P>). نتیجه اینکه ارائة دستورالعمل توجه بیرونی حین تمرین راه رفتن بر برخی شاخص های کینماتیکی گام برداری سالمندان زن اثرگذار بود. احتمالاً این برنامة مداخله ای از طریق تأثیر بر فرایندهای توجهی درگیر در گام برداری اثر سودمندی بر الگوی گام برداری این آزمودنی ها داشته است.
۱۲.

اثر دست کاری های حسی (بینایی، حس پیکری) و شناختی بر کنترل قامت کشتی گیران با سطوح مهارتی مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: کنترل قامت دستکاری های حسی بارافزایی شناختی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۲۵۲ تعداد دانلود : ۱۰۵۵
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر بارافزایی شناختی و دست کاری های حسی (بینایی و حس پیکری) بر کنترل قامت کشتی گیران با سطوح مهارتی مختلف است. آزمودنی های تحقیق را نمونه های در دسترس تشکیل می دادند که شامل چهار گروه 10 نفره (18- 25 سال) از کشتی گیران ماهر، نیمه ماهر، مبتدی و گروه کنترل (غیرورزشکار) بودند. آزمودنی ها هشت تکلیف تعادلی را روی دستگاه تعادل سنج بایودکس در شرایط دست کاری شدة حس بینایی، حس پیکری و شناختی و تکلیف های حاصل از ترکیب این دست کاری ها انجام دادند. طرح تحقیق، ترکیبی دو عاملی به شکل 8(حالت اجرا) × 4(گروه) و روش آماری استفاده شده، تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری بود. نتایج نشان داد اثر اصلی شرایط اجرا، گروه و همچنین اثر تعاملی معنیدار است (05/0P). بررسی تفاوت های درون گروهی نشان داد بین میانگین نمره های تعادل گروه ها در هشت حالت اجرا تفاوت معنی داری وجود دارد (000/0= P). همچنین، بررسی تفاوت های بین گروهی نشان داد بین میانگین نمره های تعادل چهار گروه نیز تفاوت معنی داری وجود دارد (018/0P=). بر اساس نتایج، در چهار تکلیف تعادلی بدون دست کاری/ دست کاری بینایی/ شناختی/ بینایی - شناختی تفاوتی در تعادل گروه ها وجود ندارد (05/0P)، اما تعادل گروه ها در چهار تکلیف تعادلی دست کاری حس پیکری/ حس پیکری - شناختی/ حس پیکری - بینایی و در نهایت، حس پیکری - بینایی - شناختی به طور معنی داری به نفع گروه ماهر و نیمه ماهر متفاوت بود (05/0P) که در این میان، تعادل کلی افراد ماهر هنگام دست کاری حس پیکری – بینایی - شناختی بهتر از گروه نیمه ماهر بود (032/0= P). نتیجه اینکه، احتمالاً شرکت طولانی مدت در ورزش کشتی انطباقی در سیستم های حسی و شناختی درگیر در کشتی گیران ایجاد میکند که این انطباق های کسب شده با دشوارتر شدن شرایط تکلیف و نزدیک شدن به شرایط پویای کشتی مشخص تر می شود. در این میان، ایجاد چالش شناختی همراه با دست کاری های حسی می تواند در شناسایی تواناییهای کنترل قامت ورزشکاران با سطوح رقابتی مختلف سودمند باشد.
۱۳.

ارتباط بین سرعت در نقطه چرخش لاکتات و مدت زمان ماندن در VO2max هنگام دویدن با سرعت vVO2max در دوندگان استقامتی و نیمه استقامتی حرفه ای(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: حداکثر اکسیژن مصرفی دویدن در vVO2max زمان رسیدن به درماندگی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸۴۶ تعداد دانلود : ۸۶۴
هدف تحقیق حاضر عبارت است از مطالعه ارتباط بین سرعت دویدن در نقطه چرخش لاکتات ((vLTP و زمان ماندن در max2VO (max2TVO) هنگام فعالیت با max2vVO تا رسیدن به درماندگی در دوندگان استقامتی و نیمه استقامتی. بدین منظور 11 دونده عضو تیم ملی دو و میدانی (9مرد و 2زن) در رشته های استقامت و نیمه استقامت با میانگین سن، قد و وزن- به ترتیب 1/1±36/24 سال، 1/2±36/173 سانتی متر، 21±25/63 کیلوگرم- آزمودنی این تحقیق انتخاب شدند. هر آزمودنی در سه آزمون مجزا تا رسیدن به درماندگی روی نوارگردان با شیب صفر درجه و در 3روز متفاوت به فاصله حداقل 48 ساعت شرکت کردند. آزمون اول به منظور سنجش max2VO و max2vVO با سرعت اولیه 10 کیلومتر در ساعت تا رسیدن به درماندگی انجام شد. در آزمون دوم max2TVO، max2TlimVO و max2TAVO آزمودنی ها سنجیده شد. سرعت اولیه دستگاه متناسب با max2vVO آزمودنی ها تنظیم شد. در آزمون سوم vLTP آزمودنی سنجیده شد. شروع آزمون با سرعت 10کیلومتر در ساعت بود که پس از هر 4 دقیقه 1 کیلومتر در ساعت بر سرعت نوارگردان افزوده می شد، تا غلظت لاکتات آزمودنی به فراتر از 5 میلی مول برسد. اطلاعات مربوط به گازهای تنفسی با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS مدل 12 و روش آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد ارتباط معناداری بین vLTP نسبی (max2vVO%) و max2TVO آزمودنی ها وجود ندارد (48/0 P= و 33/0r =). از سوی دیگر، ارتباط مثبت معناداری بین max2TVO و max2TlimVO (000/0P= و 91/0 r =) مشاهده شد. یافته دیگر این تحقیق که بیانگر max2TVO نیز می تواند باشد، ارتباط مثبت معنادار بین max2TlimVO و max2TAVO (001/0 P= و 80/0 r=) است. بنابراین، شاید بتوان چنین پیش بینی کرد که با توجه به ارتباط مثبت معنادار بین متغیرهای ذکر شده، برای افزایش max2TVO بتوان از تمریناتی با شدت max2vVO استفاده کرد.
۱۴.

بررسی تغییرات زمان واکنش انتخابی هنگام اجرای یک فعالیت فزاینده و ارتباط آن با ضربان قلب و آستانه لاکتات(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: زمان واکنش انتخابی فعالیت فزاینده

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۹۷۶ تعداد دانلود : ۱۰۲۹
هدف این پژوهش ، بررسی تغییرات زمان واکنش انتخابی هنگام اجرای یک فعالیت ورزشی فزاینده در شدتهای متفاوت و ارتباط آنها باضربان قلب و آستانه لاکتات است. به این منظور ، 12 دانشجوی دختر 19 تا 23 ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران با میانگین VO2max معادل 47.26 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برای شرکت در آزمون انتخاب شدند. آزمودنیها دریک فعالیت فزاینده، روی نوار گردان قرار گرفتند. مرحله اول، باسرعت چهار مایل در ساعت شروع شد و پس از آن در فاصله های دو دقیقه ای، یک مایل در ساعت به سرعت دستگاه افزوده شد تا زمانی که آزمودنی دیگر قادر به ادامه فعالیت نبود. قبل و هنگام اجرای فعالیت، هر 30 ثانیه یک بار آزمون زمان واکنش دو انتخابی از آزمودنیها گرفته می شد. هنگام اجرای فعالیت، ضربان قلب و اطلاعات مربوط به گازهای تنفسی آزمودنیها، ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند: زمان واکنش انتخابی در ابتدای فعالیت نسبت به مقدار استراحتی افزایش و سپس کاهش یافت و در شدت تقریبا 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به حداقل میزان خود رسید و پس از آن تا پایان فعالیت، مجددا افزایش یافت. همچنین، حداقل زمان واکنش هنگام اجرای فعالیت هرگز به مقدار استراحتی نرسید و تقریبا هشت درصد بیشتر بود. بین نمره های زمان واکنش انتخابی و ضربان قلب آزمودنیها هنگام اجرای فعالیت در شدتهای متفاوت، ارتباط معناداری مشاهده نشد (r=0.124). بهترین زمان واکنش در ضربان قلب تقریبا 170 ضربه در دقیقه یا در شدت تقریبا 86 درصد ضربان قلب بیشینه به دست آمد. همچنین، بار کار مربوط به حداقل زمان واکنش انتخابی، تقریبا هشت درصد از شدت مربوط به آستانه لاکتات قرار داشت. نتیجه گیری: زمان واکنش انتخابی هنگام فعالیت، می تواند با وجود اثر منفی تکلیف دو گانه و نیز تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از فعالیت مانند انباشت اسید لاکتیک و افزایش ضربان قلب بهبود یابد، اما مقدار آن از مقدار استراحتی پایین تر نمی رود.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان