ارزیابی تطبیقی رویکرد ایران و چین در فرایندهای بین المللی انتقال قدرت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
انتقال قدرت در فرایند نظام بین الملل موجب تغییرات نظم موجود و مستقر است که چالش ها و فرصت هایی را برای کشورهای غیر هژمون به همراه دارد. مساله اصلی این مقاله ارزیابی تطبیقی رویکرد جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تحولات در نظم مستقر جهانی است و سوال اصلی مقاله ناظر بر این پرسش است که مواضع چین و ایران در مواجهه با فرایندهای انتقال قدرت در نظام بین المللی چگونه صورتبندی شده است؟ مقاله نشان می دهد در حالی که رویکرد ایران به تحولات معطوف به انتقال قدرت در نظم بین المللی، بیشتر بر جنبه «ایده» تمرکز دارد و چرخه ای نا تمام به شمار می رود، نگرش و عملکرد چین، متمرکز بر سه گانه «ایده»، مدیریت «منابع» و «نهاد سازی» متمرکز بوده است. یافته های پژوهش همچنین نشان از آن دارد در حالی که که چین از طریق ابتکارهای چندجانبه گرا عملیاتی نظیر «ایده اجماع پکن» و «ابتکار کمربند و راه» و «نهادسازی» نظیر بانک بریکس، بانک زیرساخت آسیایی، صندوق جاده ابریشم، سازمان همکاری شانگهایی و تجمیع منابع با طراحی مشارکت های اقتصادی جامع منطقه ای موجب تضعیف هژمونی آمریکا شده است، ابتکارهای ایران برای تضعیف هژمونی آمریکا بیشتر در حوزه کنش گفتاری و ایده، صورت بندی فهم و درک شده است. گردآوری مطالب کتابخانه ای و اسنادی بوده و روش پژوهش، پایش تطبیقی روندها بر مبنای مقایسه و تحلیل های پسارویدادی است.Comparing Iran and China's Approach to International Power Transition Process
International system history illustrates that although a Western-leaning order was established following the First and Second World Wars, present-day criticisms and challenges indicate a power shift across economic, political, and cultural domains. Over the last two decades, some countries has experienced faster growth in economic measures than the United States, even during the Covid-19 pandemic. The hegemonic policy of the United States in Western Asia has been challenged due to the conflicts in Iraq, Afghanistan, and Syria, resulting in substantial costs for both the US hegemony and its regional allies. Over the past two decades, Iran has effectively challenged American dominance on multiple battlefields, encompassing military and ideological realms, notwithstanding the maximum pressure exerted by US and Western sanctions. While Iran and China subscribe to a shared strategy for curbing, decreasing or countering American predominance, variances between the two countries in their global power shift processes persist. The aim of this study is to analysis the approaches taken by the Islamic Republic of Iran and the People's Republic of China towards power transfer and the international order. To assess these approaches, the article utilizes three main concepts: "resources," "institution" and "idea.”. The research indicates that while Iran lacks a systematic approach to institution building and sometimes displays weakness in managing resources, China has successfully exerted considerable influence globally through initiatives such as the creation of the BRICS Bank, the Asian Infrastructure Bank, the Silk Fund, the Shanghai Organization and cooperative efforts.
تبلیغات
