نقش میانجی انگیزش درونی در رابطه میان سبک های تنظیم هیجان و خود تعیین گری با پیگیری هدف در نوجوانان (مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (وزارت بهداشت)
آرشیو
چکیده
اهداف نوجوانی مرحله ای مهم و حیاتی در رشد شخصیت است. دوره میانی و اواخر نوجوانی از منظر تعیین اهداف زندگی اهمیت ویژه ای می یابد. پیگیری اهداف به نوجوانان کمک می کند که حس معنا و هدفمندی را به دست آورند. درمقابل، شکست در دستیابی به اهداف می تواند به احساس پوچی و ناامیدی منجر شود. باتوجه به اهمیت پیگیری هدف در دوران نوجوانی، پژوهش حاضر نقش میانجی انگیزش درونی را در رابطه میان سبک های تنظیم هیجان و خودتعیین گری با پیگیری هدف در نوجوانان بررسی می کند. مواد و روش ها این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و براساس مدل یابی معادلات ساختاری انجام شده است. جامعه آماری، نوجوانان 15 تا 19 ساله ساکن تهران بودند که از آن میان با روش نمونه گیری دردسترس 503 دانش آموز دختر و پسر 15 تا 19 ساله از مدارس 4 منطقه تهران انتخاب شدند و به 4 پرسش نامه مداومت، سبک های تنظیم هیجان، خودمختاری هیجانی و انگیزش درونی پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل اطلاعات با شیوه مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای Amos و SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته هانتایج نشان داد بین انواع سبک های تنظیم هیجان اعم از بدتنظیمی هیجانی (P=0/001 و β=0/204)، فرونشانی هیجانی (P=0/040 و β=0/124) و هیجان یکپارچه (P=0/001 و β=0/359) با پیگیری هدف در نوجوانان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین براساس آزمون بوت استروپ، سبک های بدتنظیمی هیجانی (P=0/007 و β=0/054) و هیجان یکپارچه (P=0/001 و β=0/094) از طریق انگیزش درونی اثر غیرمستقیمی بر پیگیری هدف داشتند. درعین حال، خودتعیین گری بر پیگیری هدف (P=0/137 و β=0/077) مؤثر نبود. نتیجه گیری یافته های این پژوهش نشان داد که در نوجوانان ایرانی سبک تنظیم هیجان یکپارچه می تواند از طریق ارتقاء انگیزش درونی، نقش مثبتی بر پیگیری هدف داشته باشد. بنابراین در مداخلاتی که هدف آن ها بهبود پیگیری اهداف در سنین نوجوانی است، گنجاندن مؤلفه تنظیم هیجان می تواند به ارتقاء انگیزش درونی و مداومت در مسیر اهداف منجر شود.The Mediating Role of Intrinsic Motivation in the Relationship of Emotion Regulation Styles and Self-determination With Goal Pursuit In Iranian Adolescents
Objectives Pursuing goals can help adolescents gain a sense of meaning and purpose in life. On the other hand, failure to achieve goals can lead to depression and despair. Considering the importance of goal pursuit in adolescence, the present study aims to examine the mediating role of intrinsic motivation in the relationship of emotion regulation styles and self-determination with goal pursuit in Iranian adolescents.
Methods This is a descriptive-correlational study using structural equation modeling (SEM). The study population consists of adolescents aged 15-19 in Tehran, Iran, of whom 503 were selected from high schools in four districts in Tehran using a convenience sampling method. They were asked to complete four questionnaires, including the persistence scale, emotion regulation inventory, emotional autonomy scale, and intrinsic motivation inventory. Data analysis was done by SEM using Amos software, version 22 and SPSS software, version 22.
Results The emotion regulation styles, including dysregulated (β=-0.204, P=0.001), suppressive (β=0.124, P=0.040), and integrative (β=0.359, P=0.001) had a significant relationship with goal pursuit in adolescents. Based on the Bootstrap test results, the dysregulated (β=-0.054, P=0.007) and integrative (β=0.094, P=0.001) emotion regulation styles had an indirect relationship with goal pursuit through intrinsic motivation. Self-determination had no significant relationship with goal pursuit (P=0.137, β=0.077).
Conclusion In Iranian adolescents, the integrative emotion regulation style can positively affect goal pursuit by promoting intrinsic motivation. Therefore, in interventions for improving goal pursuit in adolescents, this emotion regulation style should be considered to promote their intrinsic motivation and persistence in goal pursuit.