آرشیو

آرشیو شماره ها:
۹۰

چکیده

زمینه: اهمیت یادگیری خودراهبر در شرایط حاکم بر نظام آموزشی ایران اهمیت زیادی پیدا کرده است. جنبه های روانشناختی مختلفی میان دانش آموزانی که از طریق خودراهبر به یادگیری می پردازند، فعال و درگیر می شود. در ادبیات موجود در این زمینه یادگیری خودراهبر مورد توجه بوده ولی متغیرهای تأثیرگذاری مانند خلاقیت هیجانی، گرایش به تفکر اتنقادی، سرزندگی تحصیلی و انگیزه پیشرفت مورد غفلت واقع شده اند. هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی و آزمون مدل علی یادگیری خود راهبر بر اساس خلاقیت هیجانی، گرایش به تفکر انتقادی و سرزندگی تحصیلی با میانجی گری انگیزه پیشرفت بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهرستان ایذه بود. حجم نمونه در این پژوهش بر اساس فرمول کوکران برابر با 400 دانش آموز بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای (نسبتی) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه های آمادگی یادگیری خودراهبر (فیشر و همکاران، 2001)، پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی (ریکتس، 2003)، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (مارتین و مارش، 2006)، پرسشنامه خلاقیت هیجانی (آوریل، 1999) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت (هرمنس، 1970) میباشد. به منظور توصیف و تحلیل داده های خام از نرم افزار (SPSS-22) و به منظور تعیین برازش مدل مورد مطالعه، از نرم افزار تحلیل ساختارهای گشتاوری (AMOS-22) استفاده شد. یافته ها: نتایج بیانگر این است که بین خلاقیت هیجانی با یادگیری خود راهبر و انگیزه پیشرفت رابطه وجود دارد. همچنین بین تفکر انتقادی با یادگیری خود راهبر و انگیزه پیشرفت رابطه وجود دارد. بین سرزندگی تحصیلی یادگیری خود راهبر و انگیزه پیشرفت رابطه وجود دارد (0/05P>). بین انگیزه پیشرفت با یادگیری خود راهبر رابطه وجود دارد. نتایج نشان داد که گرایش به تفکر انتقادی از طریق انگیزه پیشرفت با یادگیری خود راهبر رابطه داردو سرزندگی تحصیلی از طریق انگیزه پیشرفت با یادگیری خود راهبر رابطه دارد (0/05P>). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، متغیرهای خلاقیت هیجانی، گرایش به تفکر انتقادی، سرزندگی تحصیلی و انگیزه پیشرفت اثرات مستقیم و غیرمستقیم معنی داری بر یادگیری خودراهبر دارند. این مدل نشان داد می تواند مدل مناسبی برای ارتقای یادگیری خودراهبر در میان دانش آموزان باشد و انجام مطالعات بیشتر با نمونه های بزرگ تر می تواند دیدگاه های بهتری ارائه نماید

Designing the model of self-directed learing on the basis of emotional creativity, critical thinking disposition and academic buoyancy through mediation of achievement motivation

Background: The significance of self-directed learning has become increasingly prominent within the current educational system in Iran. Various psychological aspects engage students who actively participate in learning through self-directed methods. While the existing literature has focused on self-directed learning, influential variables such as emotional creativity, critical thinking disposition, academic buoyancy, and achievement motivation have been largely overlooked. Aims: The aim of this study is to design and test the causal model of selfdirected learning based on emotional creativity, critical thinking disposition and academic buoyancy with the mediation of Achievement motivation. Methods: In terms of purpose the present study is applied and the descriptive method is correlational. The statistical population includes all the male students of the second secondary school in Izeh city. The sample size in this study is 400 students based on Cochran's formula, who were selected using a proportional multi-stage random sampling method.The data collection tools in this study include Fisher King and Tagos self-administered learning readiness scale questionnaire (2001(Critical Thinking disposition Questionnaire of Ricketts (2003), Martin and marshs Academic buoyancy Questionnaire (2006), Avrils emotional creativity questionnaire (1999) and the Herman’s AchievementMotivation Questionnaire, (1970). Results: The results indicated a relationship between emotional creativity, self-directed learning and Achievement motivation.there is also relationship between critical thinking with self-directed learning and Achievement motivation. Academic buoyancy, self-directed learning and Achievement motivation.there is a relationship between Achievement motivation and self-directed learning. The results showed that the critical thinking disposition is related to self-directed learning through the Achievement motivation of and academic buoyancy through Achievement motivation to the self-directed learning. Conclusion: Based on the results of this study, the variables of emotional creativity, critical thinking disposition, academic buoyancy, and achievement motivation have significant direct and indirect effects on self-directed learning. This model demonstrates its potential as a suitable framework for enhancing self-directed learning among students. Further studies with larger sample sizes can provide a more comprehensive perspective on these relationships and contribute to a deeper understanding of the factors influencing self-directed learning.

تبلیغات