ارائه الگوی راهبردی سنجش تاب آوری ملی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی راهبردی سنجش تاب آوری ملی در ایران طراحی شده است. این پژوهش با روش ترکیبی متوالی، یعنی ابتدا کیفی و سپس کمی اجرا گردیده است و از نوع آمیخته اکتشافی است. همچنین به لحاظ جهت گیری و هدف، بنیادی و کاربردی است. قلمرو مکانی تحقیق شهر تهران و قلمرو زمانی آن بهار و تابستان 1401 است. از حیث قلمرو موضوعی نیز، مقاله حاضر به حوزه علوم اجتماعی تعلق دارد و ذیل سازه کلان تاب آوری ملی پردازش شده است. برای نمونه گیری از جامعه آماری در بخش کیفی از روش نمونه گیری گلوله برفی و جهت تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری هدفمند تا حد اشباع نظری یعنی 16 نفر از متخصصین و صاحب نظران استفاده شد. داده های گردآوری شده از طریق مصاحبه ها با روش تحلیل مضمون کدگذاری شده و پس از شناسایی مفاهیم و مضامین اصلی و فرعی، الگوی مفهومی استخراج گردید. در بخش کمی، پرسشنامه ای با 121 گویه طراحی و در اختیار نمونه ای در دسترس مشتمل بر 60 نفر از متخصصین حوزه های گوناگون تاب آوری گرفت. داده های گردآوری شده در بخش کمی با نرم افزارهای SPSS و PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاکی از پایایی مناسب سازه ها و قابل قبول بودن روایی همگرای سازه های الگو است. طبق نتایج این مقاله، الگوی راهبردی سنجش تاب آوری ملی در ایران دارای هشت بعد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، دفاعی، امنیتی، زیست محیطی و علم و فناوری است که 23 مؤلفه و 83 شاخص را دربرمی گیرد.Providing a Strategic Model for Measuring National Resilience
The current research is designed with the aim of determining the strategic model of measuring national resilience in Iran. This research has been carried out with a sequential mixed method, i.e. first qualitative and then quantitative, and it is of mixed exploratory type. This research is fundamental and applied in terms of orientation and purpose. The spatial territory of the research is the city of Tehran and its temporal territory is the spring and summer of 1401. In terms of the subject area, the present research belongs to the field of social sciences and has been processed under the macrostructure of national resilience. For sampling from the statistical population in the qualitative part, the snowball sampling method was used, and to determine the sample size, the purposeful sampling method was used up to the theoretical saturation, i.e. 16 experts and experts. The data collected through the interviews were coded with thematic analysis method and after identifying the main and secondary concepts and themes, a conceptual model was extracted. In the quantitative part, a questionnaire with 121 items was designed and an available sample of 60 experts from various fields was developed. The collected data were analyzed quantitatively with SPSS and PLS software. The results of the research indicate the appropriate reliability of the structures and the acceptability of the convergent validity of the model structures. According to the results of this article, the strategic model for measuring national resilience in Iran has eight economic, social, cultural, political, defense, security, environmental and technology dimensions, which includes 23 components and 83 indicators.
تبلیغات
