تقسیم هستی به قدسی و غیرقدسی، از مهم ترین شاخصه های یک دین و آیین به شمار می رود. ادیان ابراهیمی، یعنی یهودیت، مسیحیت و اسلام، از این قاعده مستثنا نیستند و بر دو مفهوم مقدس و نامقدس تأکید می کنند. برخلاف ادیان اسطوره ای، کشف این مقدسات بر اساس خبر الهی و کتب مقدس (عهدین و قرآن کریم) انجام می شود. در این تحقیق با مراجعه به متون نقلی این سه دین، یعنی قرآن و عهدین، اماکن و ازمنة مقدس استخراج شده است. براساس یافته های این تحقیق، با توجه به محوری بودن اعتقاد به خداوند و ادعای توحید در هر سه دین، می توان راز تقدس این مکان ها و زمان ها را تجلی خداوند (یهوه، اقانیم سه گانة تثلیث و الله) در آنها دانست.